စာတတ္ေပတတ္မ်ား
==============
႐ံုးခန္းတံခါးကို မေခါက္ဘဲ ဝင္လာသျဖင့္ ညႊန္ခ်ဳပ္က ေမာ့မၾကည့္ဘဲ စိတ္တိုကာ
“တံခါးဝမွာ စာမဖတ္ဘူးလား။ တံခါးေခါက္ၿပီးမွ ဝင္ပါဆိုတာ” လို႔ေအာ္လိုက္တယ္။
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ံုးအုပ္ စာေရးႀကီး ကိုေမာင္ၾကည္ျဖစ္ေနတယ္။ ညႊန္ခ်ဳပ္က
စိတ္တိုတိုနဲ႔
“ကိုေမာင္ၾကည္ ဘာကိစၥလဲ” လို႔ေမးလိုက္တယ္။ ကိုေမာင္ၾကည္က
“ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ထြက္စာ လာတင္တာပါဆရာ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
“ကိုေမာင္ၾကည္ ဘာျဖစ္လို႔ အလုပ္ထြက္မွာလဲ”
“ကၽြန္ေတာ္ စာမတတ္တဲ့သူေတြနဲ႔ အတူ လက္တြဲၿပီး အလုပ္မလုပ္ႏိုင္လို႔ပါဆရာ”
“ဟာ … ခင္ဗ်ားစကားႀကီးကလည္း က်ဳပ္တို႔႐ံုးမွာ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္း သန္႔ရွင္းေရးေတာင္ ၁၀ တန္းမွခန္႔တာ”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ … ႐ံုးမွာ စကားတိုးတိုးေျပာပါဆိုတဲ့ စာကပ္ထားပါတယ္။
အဲဒီစာေအာက္က စားပြဲမွာ ထိုင္ လုပ္ေနတဲ့ စာေရးႀကီး ေဒၚလွလွက ဒီ႐ံုးမွာ
အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေအာ္ၿပီး အဆဲဆံုးျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ေဟာက္လိုက္တာ။
ေဘးနားကလူေတြေတာင္ မေနႏိုင္ေအာင္ပဲ။ တရားဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းေသာ အလုပ္မ်ား
မလုပ္ရဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ ဒ႐ိုင္ဘာ ကိုတင္ဝင္းက ခ်ဲေရာင္းပါတယ္။
ေဆးလိပ္ မေသာက္ရဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္က ေနရာဟာ လက္ေထာက္ညႊန္မွဴး
ဦးလွဦးအတြက္ စီးကရက္ေသာက္ အပန္းေျဖတဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ကြမ္းတံေတြး
မေထြးရဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ ကြန္ပ်ဴတာဌာနကလူေတြ
ကြမ္းတံေတြးေထြးတဲ့ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ဒို႔ရန္သူ ဆိုတဲ့
ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ ႐ံုးကို လာတဲ့ ေလွ်ာက္လႊာတင္သူတိုင္း တစ္ေယာက္ကို ၁၀၀
ေပးမွ ႐ံုးေစာင့္ ကိုေက်ာ္က တံခါးဖြင့္ေပးပါတယ္။ ဆရာ့တံခါးကို
တံခါးမေခါက္ဘဲ ဝင္ဖို႔ ဆရာ့အတြင္းေရးမွဴးမက တစ္ေယာက္ကို ၅၀၀ ယူပါတယ္။ ဆရာ
ခုဆိုရင္ ေအာက္မွာ ကားရပ္ခဲ့တဲ့ ေနရာက ကားမရပ္ရဆိုတဲ့
ဆိုင္းဘုတ္တည့္တည့္မွာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္႐ံုးလံုး စာမတတ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနတဲ့
အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီ႐ံုးကေန အလုပ္ထြက္ခြင့္ျပဳပါဆရာ”
ကိုေမာင္ၾကည္ ႐ံုးကထြက္လိုက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္တဲ့ အေနနဲ႔
႐ံုးကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ “အမ်ိဳးသားစာတတ္ေျမာက္ေရး
ကူညီေထာက္ပံ့မႈအဖြဲ႕႐ံုး” တဲ့။
ကိုေမာင္ၾကည္က ထြက္စာကို ညႊန္ခ်ဳပ္ စားပြဲေပၚတင္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အိတ္ေလးဆြဲကာ လြတ္ လပ္ေပါ့ပါးစြာ ႐ံုးထဲက ထြက္ခဲ့တယ္။
မွတ္တိုင္လို႔ ထူထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္နဲ႔ ေျခလွမ္း ၂၀ အကြာမွာ
သြားရပ္လိုက္တယ္။ ဘတ္စ္ကားက အဲဒီတည့္တည့္မွာ လာရပ္တယ္။ ကိုေမာင္ၾကည္
ကားေပၚတက္ လိုက္တယ္။ တံေတြးမေထြးရဆိုတဲ့ ညႊန္ၾကားစာတည့္တည့္ေအာက္မွာ
တံေတြးကို ျပစ္ခနဲ အျပင္ကို ေထြးထုတ္လိုက္တယ္။ ေဆးလိပ္မေသာက္ရဆိုတဲ့
ဆိုင္းဘုတ္ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ စီးကရက္ကို ထုတ္ မီးညႇိ လိုက္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ စပယ္ယာက ကြမ္းမစားရဆိုတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကေန
ကြမ္းတံေတြးေထြးလိုက္တယ္။ ကိုေမာင္ၾကည္ရဲ႕ လက္ေမာင္းမွာ ရဲခနဲျဖစ္သြားတယ္။
ဒီတိုင္းျပည္က သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ ဟုတ္ေနၾကတာပဲ။
(Iranek Linz ေရးသားတဲ့ Literacy ကို ျမန္မာမႈျပဳပါတယ္)
ဆရာတင္ညြန္႔
၇.၅.၂၀၁၆
