၂၀၀၃ခုႏွစ္ ေမလ( ၃၀ )ရက္ဒီပဲရင္းအေရးအခင္းတြင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္
ကားေမာင္းေပးသူ လူငယ္ ေက်ာ္စိုးလင္းဧ။္အေတြ့အႀကံဳခံစားမွဳ * * * အပိုင္း ( ၃ )
**********************************************************
အပိုင္း ( ၃ )
အဲ့ဒီက လြတ္လာေတာ့ အန္တီက ေျပာတယ္။ ဒီပဲယင္းကိုဝင္မယ္ ငါ့သား။ ဒီကိစၥကို
ေျဖရွင္းမယ္။ မေျဖရွင္းလို႔ မရဘူးေပါ့ ေျပာတယ္။ က်ေနာ့္ကို ေျပာတာေပါ့။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း ဒီပဲယင္းကို မေရာက္ဖူးေတာ့ ဒီပဲယင္းကို
ေက်ာ္သြားတယ္။ ဒီပဲယင္းက လမ္းေဘးေလး ခ်ဳိးဝင္လိုက္ရတာ။ က်ေနာ္က ၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းေပါ့ေနာ္
အဲ့ဘက္က ထြက္သြားလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္သြားတယ္။ ေက်ာ္သြားၿပီးေတာ့ လမ္းေဘး
ေတာထဲမွာ ခဏဝင္ရပ္တယ္။ ကားေပၚမွာ တုတ္ေတြေကာ၊ ကားေအာက္မွာ ကလန္႔ထားတဲ့
တုတ္ကလဲ စျဖစ္တဲ့ ေနရာကတည္းက ဒီးဒီး၊ ဒီးဒီး
ျမည္ၿပီးေတာ့ ပါလာတာေလ။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္ တိုက္ျဖတ္လာတဲ့ သံဆူးၾကိဳးေတြလဲ ကားနဲ႔ၿငိၿပီး ပါလာတယ္။
အဲ့ဒီမွာ တုတ္ေတြဘာေတြ ျဖဳတ္၊ သံဆူးၾကိဳးေတြ ျဖည္ၿပီး “ဒါ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကားေနာ္၊ မင္းတို႔ သမိုင္းဝင္သြားမယ္” ဆိုၿပီး
ေျပာတဲ့အခ်ိန္ သူတို႔ ခဏတုန္႔သြားတယ္။ ေနာက္ၿပီးမွ “ဟာ.. ဘာပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ ခ်ကြာ၊ ႐ိုက္႐ိုက္” ဆိုၿပီး ဝင္႐ိုက္တဲ့ အျဖစ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ ထင္က်န္ေန တုန္းပဲ။
ေတာ့အန္တီက လူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပါလဲ။ နာမည္ေတြ
ေျပာဆိုၿပီး တခါတည္း အန္တီက သူ႔စိတ္နဲ႔ပဲ မွတ္ထား
လိုက္တယ္။ အန္တီအပါအဝင္ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ၁၈
ေယာက္ ပါတယ္။ အန္တီက ဘယ္သူမွ အန္တီနဲ႔ မခြာနဲ႔။
ဘယ္မွ မသြားၾကနဲ႔ အန္တီ့ေဘးမွာပဲ ေနလို႔ မွာတယ္။
ေၾကာက္လန္႔ ၿပီး ခြဲထြက္သြားရင္ အႏၲရာယ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔
မွာတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
အဲ့ဒီက ျပန္ထြက္ေတာ့ ေရဦးၿမိဳ႕အဝင္ သံလမ္းနားမွာ ေမာင္းတံဂိတ္ေလးေတြ႔ေတာ့
က်ေနာ္က ကားခဏရပ္တယ္။ ကားရပ္ေတာ့ အဘိုးၾကီး ႏွစ္ေယာက္က ဒါဘယ္သူ႔ကားလဲတဲ့
လာေမးတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကားပါလို႔ ဆိုေတာ့ တိုင္းမႉးက
အမိန္႔ခ်ထားတယ္တဲ့။ ဘယ္ကားမွ အဝင္မခံနဲ႔လို႔ ေျပာထားတယ္တဲ့။
အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ပါဆိုေတာ့ ရပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ေစာင့္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္ နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေရွ႕က ရထားသံလမ္း တံခါးၾကီးကို
ပိတ္လိုက္တယ္။ သံလမ္းပိတ္ၿပီး သံလမ္းရဲ႕ ဟိုဘက္မွာ ဘယ္ရီဂိတ္ေတြ
ခ်လိုက္တယ္။ ေရဦးဘက္က စစ္သားေတြ ထြက္လာၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို ဝိုင္းလိုက္တယ္။
ဝိုင္းတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးက ဝိုင္းတာပါ။ ေသနတ္ေတြနဲ႔ပဲ။ ဝိုင္းၿပီးေတာ့
ဒီအတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနၾကေတာ့ က်ေနာ္တို႔လဲ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနလိုက္တယ္။
အဲ့ဒီလို ဝိုင္းၿပီး နာရီဝက္ေလာက္ ထပ္ၾကာေတာ့မွ စစ္တပ္ယူနီေဖာင္းနဲ႔
အရာရွိၾကီးတေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ အသက္က ၅ဝ ေလာက္ရွိမယ္။ သူက က်ေနာ့္ကို
နားထင္ကို ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္တယ္။ ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ “မင္းလိုက္မလား မလိုက္ဘူးလား”
ဆိုၿပီး ေမးတယ္။ အန္တီ့ကို ၾကည့္ေတာ့ အန္တီက ေခါင္းညွိမ့္ျပေတာ့
“လိုက္မယ္”လို႔ ေျပာလိုက္ တယ္။ “အဲ့တာဆို ေနာက္က လူေတြ တက္”ဆိုၿပီး
ေသနတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိန္ၿပီး တက္ခိုင္းတယ္။ ေနာက္က လူေတြပါ တက္ေတာ့မွ
သံလမ္းတံခါးနဲ႔ ဘယ္ရီဂိတ္ေတြပါ ဖယ္။ ေရွ႕က ရဲကားနဲ႔ သူတို႔က အေနာက္က
လိုက္လာၾကတယ္။
ေဘးက ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေတြ ဘာေတြနဲ႔ပါ ေခၚၿပီးေတာ့ ေရဦး ရဲစခန္းထဲ ေရာက္သြားတယ္။
ေနာက္ဆံုးအပိုင္းဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္။
သမိုင္းမွန္ကို သိေစလိုေသာရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္
No comments:
Post a Comment