ပါ၀ါ ၅၄ အမွတ္တရ (၁၂)

ဒီေန ့ေတာ့ အန္တီ ရဲ ့ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ (တနည္း) လူငယ္ေတြ အေပၚထားတဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္း
တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေလး အေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္...။
တခ်ိဳ ့တခ်ိဳေသာ လူၾကီးေတြ ပာာ.ကိုယ္လက္ေအာက္ငယ္သား ေတြ ကိုယ္ထက္ငယ္တဲ့ လူငယ္ေတြ အေပၚ
မွာ လစ္လွ်ဴ  ရွဳ တတ္ အေလးမထားတတ္ၾကတာေတြ ၾကံုေတြ ့ဖူၾကမွာပါ...။ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ က်ေနာ္ေလးစားတဲ့
လူထုေခါင္းေဆာင္ ကေတာ့ တကယ္ကို နာယက ဂုဏ္ နဲ ့ျပည္စံုသူလို ့ေဖာ္ညြွန္းရင္ က်ေနာ္ မလြန္ပါဘူး...။
အန္တီပာာ သူအိမ္ျခံ၀င္းအတြင္း ေနထိုင္တဲ့ လူၾကီးလူငယ္ ယုတ္စြ အဆံုး ျခံထဲက ေထာက္လွမ္းေရးက အစ
အျမဲ ဂရုတစိုက္ရွိလွပါတယ္....။ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ ့ပါတ္သက္တာကို အရင္ေျပာရရင္ တၾကိမ္ မပာုတ္
ႏွစ္ၾကိမ္ တိုင္တိုင္ ပါပဲ..။ ပထမ တၾကိမ္က အန္တီ လံုျခံဳေရးတာ၀န္ခံ ကိုေမာ္ၾကီး ေမြးေနမွာပါ...
ေရွက စာေတြမွာ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့ သလိုပါပဲ...အန္တီသြားမဲ့ ခရီးစဥ္ အေတာ္မ်ားမ်ား ကို က်ေနာ္ ၾကိဳသိပါ
တယ္...ဒီေန ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ ကိုသြားမယ္ ဆိုတာကိုေပါ့....။ အဲဒီေန ့မတိုင္ခင္ ည ကတဲက မနက္ ကို
အန္တီ ေရြွတိဂံု ဘုရားတက္မယ္  ဆိုတာ ကို က်ေနာ္ ၾကိဳသိထားပါတယ္...မနက္ ၅ နာရီေလာက္မွ လိုက္ရ
မဲ့ လံုျခံဳေရးလူငယ္ တခ်ိဳကို ႏွဳိးျပီး ျပင္ဆင္ေစခဲ့ျပီး အန္တီနဲ ့ အတူ ဘုရားကို ေရာက္လာၾကပါတယ္....။
က်ေနာ္တို ့ လံုျခံဳေရးလူငယ္ေတြ စီးတဲ့ ကား ဆန္နီ ပစ္ကပ္ေလး ေနာက္မွာ ဆိုင္ကယ္နဲ ့ ေထာက္လွမ္းေရး
တေယာက္ပာာ ဘယ္သြားသြား လိုက္ေလ ့ရွိပါတယ္....။ အန္တီ စီးတဲ့ ကား တိုယိုတာ မတ္တူး ၾကီး ကားဂိုေဒါင္ထဲက ေန ေမာင္းထြက္ လာျပိဆိုရင္ေတာ့ ျခံ၀င္းထဲက ေထာက္လွမ္းေရးကားတစီး( တိုယိုတာ 
ဗန္ အျပာေရာင္) ျခံေရွ ့ တဖက္ျခံ၀င္းထဲက ပာိုင္းလတ္ အ၀ါ တစီး က အန္တီကားေနာက္က ေန လိုက္ပါ
ေနက်.....။အဲဒိေနမနက္ က်ေတာ့ ဘုရားေရာက္တဲ့ အထိ က်ေနာ္ တို ့လူငယ္ကားေနာက္က လိုက္တဲ့
ဆိုင္ကယ္နဲ ့ေထာက္လွမ္းေရး ကလြဲ လို ့ဘယ္သူမွ ပါမလာပါဘူး....။ အဲဒါကို သတိထား မိတဲ့ အန္တီက ဘုရား
ေပၚ တက္ကာနီးမွာ က်ေနာ္ တို ့လူငယ္ေတြကို လွမ္းေျပာပါတယ္....ျခံေရွ ကလူေတြ တေယာက္မွ ပါမလာပါ
လား...အန္တီထြက္လာတာ မသိလိုက္ၾကဘူးနဲ ့တူတယ္ ...သြားေျပာလိုက္ၾကပါဥိး...ေတာ္ၾကာ သူတိုေတြ အထက္က ဆူ တာ ခံေနရဦးမယ္ .....တဲ့ေလ....။ 
ေနာက္တၾကိမ္ က ညေန တရက္ေပါ...အန္တီအိမ္က ေန အဘ ဦးၾကည္ေမာင္ အိမ္ေရာက္တဲ့ အထိ ဘယ္
ေထာက္လွမ္းေရးမွ ပါမလာလို ့ အဘ ဦးၾကည္ေမာင္ အိမ္ေရွ ့ အျမဲ ဆိုင္ကယ္ တစီးနဲ ့ေစာင့္ေနတတ္တဲ့ 
ေထာက္လွမ္းေရးကို သြား အေၾကာင္းၾကားခိုင္းတယ္ ....ျခံထဲက ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ကို အထက္က ထု
ေထာင္းမွာ ကို အန္တီစိုးရိမ္တာေလ....အရာရွိ သံုးေလးေယာက္ေလာက္က လြဲလို ့ က်န္တာေတြက လူငယ္
ေတြ ပါပဲ ...အျမဲ ျမင္ေနေတြ ေနက် ဆိုေတာ့ ခင္မင္ေနတာလဲပါမွာေပါ့... ။အန္တီ ပါလာတာ ေျပာလိုက္ပါ
ေတာ္ၾကာ ကေလးေတြ အဆူးခံေနရပါဦးမယ္ တဲ့......။
က်ေနာ္တို ့ ျခံထဲေနသူေတြ ထဲက တေယာက္....ကိုလွမ်ဳးိသြင္ အခန္းအနားတခု အတြက္ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း
ေျခေထာက္ကို ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရသြားစဥ္ကလဲ အန္တီ သိသိျခင္း ခန္းမ ထဲ ၀င္လာ ကိုလွမ်ိဳးသြင္ (အာရာဖတ္)ေသြးေတြထြက္ေနတဲ့  ေျခေထာက္ကို ေဆးထည္ေပးေနတဲ့ေဘးကေနၾကံုၾကံုေလးထိုင္ၾကည္ရင္း
ဘယ္လိုေနလဲ သား....အရမ္းနာေနလား...ေဆးခန္းသြားမွ ျဖစ္မယ္ နဲ ့တူတယ္ ....ေတာ္ၾကာေမးခိုင္ပို ၀င္
သြားရင္ ပိုခက္လိမ္မယ္ လို ့ေျပာရင္း လမ္းထိပ္ ေဆးခန္းကို အေရာက္လိုက္ပို ့ပါေသးတယ္....။
ဒီလိုပါပဲ .....အခု က်ေနာ္ေနတဲ့ ၾသစေတးလွ် နိုင္ငံ ရဲ ့ပါတ္ျမိဳ ့မွာေနထိုင္ေနတဲ့ ကိုတင္လွိဳင္(ခ) ကိုအီဗားကို
လွည္တန္း မီးပိြဳင့္မွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတအုပ္ ေခြးလိုက္ဆြဲ သလို လိုက္ဖမ္းၾက တဲ့  ညကလဲ အန္တီ
ခ်က္ခ်င္း ကားထုတ္ေစျပီး လွည္းတန္းမီးပိြဳင့္ နဲ ့ လွည္တန္းေစ်း ၀န္က်င္မွာ အန္တီက ကားေပၚက ထိုင္ေစာင့္
က်ေနာ္တို ့လူငယ္ေတြ က ကိုအီဗားကို လိုက္ရွာ ခဲ့ၾကတာ တစ္နာရီ နီးပါးပဲ.....လိုက္ရွာ လိုက္စံုစမ္းလို ့ဘာ
သတင္းမွ မရေတာ့တဲ့ အဆံုးမွ အန္တီ အိမ္ျပန္လာတာပါ....။
အဲသည္လို ့အန္တီပာာ ဂရုတစိုက္ ရွိတတ္သူပါ....။ အေသးအဖြဲ ေလးက အစ ဂရုတစိုက္ ရွိတတ္တာ အန္တီ
ေမြးရာပါ ဗီဇ ထင္ပါရဲ  ့တညေန....ျခံထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနခိုက္ လိပ္ကေလးတေကာင္ ျခံေနာက္ အင္းလွ်ား
ကန္ထဲ ကေန ဘယ္လိုတက္ျပီးဘယ္လိုေရာက္လာတယ္မသိ ခန္းမၾကီးေနာက္ ဖက္ပါတ္လမ္းမွာ လွဳတ္လီ
လွုတ္လဲ့ သြားေနတာကိုေတြ ရေတာ့ ....အန္တီက ပံုးတပံုးထဲ ေရထည္ျပီး တျခားေနရာမွာ သြားလွြတ္ေပး
လိုက္ပါ...သူဒီကန္ထဲ မွာ မေနခ်င္ေတာ့လို ့တက္လာတာနဲ ့တူတယ္....တဲ့ေလ....။
အန္တီ ဂရု စိုက္တတ္တာေလးေတြ ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့က်ေနာ္နဲ့တိုက္ရိဳက္ပါတ္သက္တာေလး တခုလဲ သတိ
ရမိပါေသးတယ္....။က်ေနာ္နဲ ့ဆိုတာထက္ က်ေနာ္ တို ့နဲ ့ လို ့သံုးရင္ပိုသင့္ေတာ္ပါလိမ္မယ္ ....။မွတ္မွတ္ရရ
ပါပဲ.....က်ေနာ္ရယ္ ...အခု အေမရိကား မွာ ေနတဲ့ ဖိုးခြားရယ္...ျပီးေတာ့ ကိုလွမ်ိဳးသြင္(အာရာဖတ္)ရယ္ သံုး
ေယာက္ေပါ့....။  အေၾကာင္းက အန္တီ အိမ္ေနာက္က  အိမ္သာက်င္း တခု အတြက္ပါပဲ ...
ပင္မ အိမ္သာက်င္းမပာုတ္ပဲ တတိယ က်င္းတခုက သဲနွံဳးေတြ နဲ ့ျပည္ေနျပီး သံုးမရေတာ့ တာေၾကာင့္ အဲဒီ
တြင္းကိုရွင္းလင္းျပီး ျပန္လည္ အသံုးျပဳ လို ့ရေအာင္ အလုပ္သမားေခၚပါတယ္....။လာတဲ့ အလုပ္သမားေတြ
က သဲနွံဳးေတြ သယ္ထုတ္ဖို ့ အတြက္တင္ ေငြ သံုးေထာင္ ေတာင္းပါတယ္...။ ၉၆ ခုႏွစ္မွာ ေငြ သံုးေထာင္ဆို
တာ အေတာ္ အသံုး၀င္ေသးတဲ့ေခတ္မပာုတ္လား...။
ေငြသံုးေထာင္ ဆိုတာ ျခံထဲမွာ ရွိတဲ့ သူအားလံုးကို ထမင္းပာင္းခ်က္ေၾကြးမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ သံုးေလးငါးရက္
အသာေလးေၾကြးလို ရတယ္ လိုေတြးမိျပီး အဲဒီအိမ္သာက်င္းေဖာ္တဲ့ ကန္ထရိုက္ကို က်ေနာ္တို ့သံုးေယာက္
အခမဲ့ ေလလံဆြဲျဖစ္သြားတယ္ေပါ့......။
ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္တို သံုးေယာက္ တေယာက္က က်င္းထဲ၀င္ သဲနွဳးံေတြ ခပ္ရင္ ႏွစ္ေယာက္က ျခံေထာင့္မွာ သြားပံု ျပီး အလွည္က် လုပ္အားေပးေနတုန္း ကိုစိုး၀င္း (ယခု လက္ရွိ အန္တီအနားရွိေနသူ အသားညိုညို
ပုျပတ္ျပတ္ ရုပ္ဆိုးဆိုး....ရုပ္သာဆိုးတာ စိတ္ရင္း အေတာ္ေကာင္းျပီး ရဲေဘာ္ရဲဖက္စိတ္ အင္မတန္ရွိသူ)
က ဆိုနီ ဗြီဒီယို ကင္မရာၾကီးစမ္းျပီး က်ေနာ္တို ့ အိမ္သာက်င္းတူးတဲ့ အလုပ္ကို စက္စမ္းရင္း မွတ္တမ္းလာ
တင္ပါတယ္....။က်ေနာ္တို ့တေတြလဲ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေနာက္ေနာက္ေျပာင္ေျပာင္နဲ ့ေပါ့....။
ကိုစိုး၀င္း အိမ္ထဲ ျပန္၀င္သြားျပီးမ်ားမၾကာခင္မွာပဲ ..... ကေလးေတြ ကို ဘာလို လုပ္ခိုင္းရတာလဲ ကိုနီ ရယ္ ဆိုျပီးအျပစ္တင္ ရင္း  ကိုနီ နဲ ့အတူ အန္တီေရာက္လာပါတယ္.....ဦးနီ က က်ေနာ္ ခိုင္းတာ မပာုတ္ေၾကာင္း
သံုးေထာင္ေတာင္းတာ ေစ်းၾကီးလို ့သူတိုဖာသာ လုပ္မယ္ ဆိုျပီးလုပ္တာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေတာ့ အန္တီက
အဲဒါ ဆိုလဲ ကိုနီ သူတို တေတြကို တခုခုေတာ့ျပန္လုပ္ေပးသင့္တာေပါ့...တဲ..သားတိုကဘာလုပ္လုပ္ရတာလဲ
အလုပ္သမားအပ္လိုက္တာ မပာုတ္ဘူး တဲ့....သူတို ့အလုပ္ျပီးသြားရင္ က်မ ကို လာေျပာ ပါတဲ့ .....ရီရီျပံဳးျပံဳး
ပါပဲ......။အစက က်ေနာ္တို ့အလုပ္ျပီးသြားရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ မလုပ္သင္ေၾကာင္း ...မသင္ေလွ်ာ္ေၾကာင္း
ေတြ ေခၚေျပာမယ္ လို ့ ထင္ေနခဲ့ တာပါ.....။ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အထင္ တက္တက္စင္ေအာင္လြဲ ပါတယ္ ......။
အလုပ္ျပီး လို ့ ေရခ်ိဳးဖို ့ျပင္ေတာ့မွ....ေရခ်ိဳးတယ္ ဆိုတာက အဲဒီ အိမ္သာက်င္းနဲ ့မလွမ္းမကမ္း ေရဘံုပိုင္မွာ
ေရတိုင္ကီ ပိုင္ျပတ္ နဲ ့ ေရထည့္ ေရခ်ိဳးေတာ့မွ အန္တီေရာက္လာျပီး ကိုယ္တိုက္ဆပ္ျပာရယ္ ..ဒက္ေတာ့
ပိုသတ္ေဆးရည္ ရယ္ယူလာေပးျပီး အန္တီကိုယ္တိုင္ ပိုသတ္ေဆးရည္နဲ ့ ေရ ေရာစပ္ေပးျပီး က်ေနာ္ တို ့ကို
ေရခ်ိဳးေစတာပါ.....။ သဲေတြ နံဳးေတြပဲ ဆိုေပမဲ့ ပိုမွြားကေတာ့ ရွိေနမွာပဲ....ဒီေဆးနဲ ့စပ္ျပီးခ်ိဳးေတာ့ သားတို ့
အတြက္ေကာင္းတာေပါ့....ေရခ်ိဳျပီးရင္ အန္တီဆီ လာခဲ့ ၾကဦးေနာ္ လို ့ေျပာသြားပါတယ္.....။
တေယာက္နဲ ့တေယာက္ ေရနဲ ့ပက္လိုက္ ေဆာ့လိုက္ေနာက္လိုက္ေျပာင္လိုက္နဲ ့ အန္တီေဆးစပ္ေပးခဲ့တဲ့
ေရးကို တ၀ၾကီးခ်ိဳးခဲ့ ရပါေသးတယ္ .....အိမ္သာက်င္းတူးတဲ့ေကာင္ေတြပဲေျပာေျပာ ....ဘာပဲေျပာေျပာ.......
အန္တီ ဂရုတစိုက္နဲ ့ေဆးစပ္ေပးလို ့ ခ်ိဳးခဲ့ ရတဲ့ေရ က ခုထက္ထိ ျပန္ေတြးရင္ ေႏြးေနဆဲပါပဲ......။

အဲဒီည ျပန္ေတြ ့ေတာ့ ကခ်င္ပုဆိုးတထည္ နဲ ့ အန္တီ ဓါတ္ပံု စေတကာပါတဲ ့ တီရွပ္တထည္စီ လက္ေဆာင္
ရခဲ့ပါေသတယ္.....။
အန္တီ ဓါတ္ပံု စေတကာပါတဲ ့ တီရွပ္တထည္ ဆိုတာ အဲဒီေခတ္အဲဒီကာလ မွာ အေတာ္ရွားတယ္ေလ.....


                                                                                                  ခိုင္ကိုဦး(ဆစ္ဒနီ)
                                                                                          ၂၈ . ၃ . ၂၀၁၅ ည ၂ း၃၄

                                            ပါ၀ါ ၅၄ အမွတ္တရ (၁၁)

 အန္တီ ျခံ နဲ ့ပါတ္သက္ရင္ အမွတ္ရ စရာေတြ ေျပာစရာေတြ က တေထာင္တည ပံုျပင္ေတြလို ေျပာစရာ
ေတြ မ်ားစြာထဲက ထူးထူးကဲကဲ အမွတ္ရတာေလးတခု ေျပာရပါဦးမယ္..။ စေန တနဂၤေႏြ လူထုေတြ ့ဆံုပြဲ
မွာေပါ့....။
အန္တီ ျခံေရွလာေရာက္ၾကတဲ့ ျပည္သူလူထု ကဘယ္ေလာက္စည္ကမ္းရွိတယ္...။ အန္တီ အေပၚ ဘယ္
ေလာက္ ခ်စ္ခင္ ေလးစားၾကတယ္ ဆိုတာကိုေပါ့.....။
အစပိုင္း လူထု ေတြဆံုပြဲ ေတြ မွာ လာေရာက္နားေထာင္ၾကတဲ့ လူထုေတြ မ်ားျပားလာတာနဲ ့အမွ် အဲဒီလူ
ထု အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ကြမ္းေဆး ေဆးလိပ္...မုန္ပဲသြားရည္စာ ေရာင္းတဲ့ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုး ေစ်းသည္ေလး
ေတြပာာလည္း တေနတျခား မ်ားျပား လို ့လာပါတယ္...။ ျမန္မာျပည္က ပြဲေစ်းတန္းေလး တခု လိုပါပဲ....။
အထမ္းသည္မုန္ပာင္းခါး... အသုပ္စံု...၀က္သားတုတ္ထိုး...ကြမ္းယာေဆးလိပ္...စံုလိုပါပဲ...။အဲသည္အထဲ
ေရာင္းအေကာင္းဆံုးနဲ ့ တြက္ေခ် အကိုက္ဆံုးေစ်းသည္က သတင္းစာ ေရာင္းတဲ့ သူေတြပါပဲ ..။လက္ေပြ
သတင္းစာ တထပ္ၾကီး ပာာ တခဏ အတြင္းကုန္ေအာင္ ေရာင္းရပါတယ္ ...။သတင္းစာ ေရာင္းတယ္ ဆိုလို ့ဖတ္ဖို ့မွတ္ဖို ့လိုေတာ့ မထင္ လိုက္ၾကပါနဲ ့သတင္းစာ တရြက္ ကို ခင္းထိုင္ဖိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကန္ေတာ့ပံု
ေခါက္ခ်ိဳးျပီး ေခါင္းေစာင္းဖို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀ယ္ၾကတာပါ....။ အမွတ္မမွားဘူး ဆိုရင္ တရြက္ ကို တစ္က်ပ္နဲ ့လား
....ေရာင္းၾကတာပါ....။ သတင္းစာ ေရာင္းသူ ေလးငါးဦး မွာ တဦးကို တစ္ရာငါးဆယ္ ႏွစ္ရာဖိုးေလာက္
ေရာင္းရေလ ့ရွိတာေၾကာင့္ ေတြဆံု ေပာာေျပာပြဲ ျပီးသြားရင္ အန္တီျခံေရွ တ၀ွိဳက္မွာ သတင္းစာေတြ ျပန္ ့
က်ဲလို ေနေတာ့တာေပါ့...။
တိုင္းဆက္သြယ္ေရးလူငယ္ အမ်ားစုနဲ ့ အန္အယ္ဒီ လူငယ္ေတြပာာ ေတြ ့ဆံုေပာာေျပာပြဲ ျပီးတာနဲ ့ အ၀တ္ အစားေလးေတြ လဲလို ့ ျပန္သြားတတ္ၾကပါတယ္(အဲသည္အခ်ိန္က ပါတီ ၀တ္စံု၀တ္ရင္ေတာင္မွ ၾကံဖြံ ေတြ
နဲ ့စစ္ေထာက္လွမ္းေရးတို ့က လိုက္လံ ေႏွာက္ယွက္တတ္တာေၾကာင့္ ပါတီ၀တ္စံု ကို အိတ္ထဲထည့္ ယူလာျပီး အန္တီျခံ ေရာက္မွ လဲ၀တ္ရတာပါ)...။
ေပာာေျပာပြဲ ျပီးလို ့ လူ အေတာ္ ရွင္းျပီး ဆိုမွ က်ေနာ္တို ့ျခံတြင္းလူငယ္ ေတြနဲ ့ ျမိဳနယ္ေဘးထြက္လူငယ္
(အမွန္ေတာ့ သူတို ့အားလံုးပာာ ျမိဳနယ္ လူငယ္ အဖြဲ ့၀င္ေတြပါပဲ...မပာုတ္မခံခြန္တုန္ျပန္တတ္တဲ့ အက်င့္
ေတြေၾကာင့္ ေဘးထြက္ ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြပါ)...။ေတြ ပာာ အမွိဳက္ျခင္းၾကီးျခင္းငယ္ေတြ နဲ ့ တံျမက္စည္း
အတို အရွည္ေတြ ဆြဲ လို ့ သန္ရွင္းေရးလုပ္ၾကရပါတယ္...။
နအဖ အာဏာရွင္ေတြက နည္းမ်ိဳးစံုသံုးေကာက္က်စ္တတ္တာမို ့ ၾကိဳတင္ကာကြယ္ရတာပါ...။ စည္ပင္သာယာ အက္ဥပေဒ ဆိုတာၾကီးနဲ ့ အပါတ္စဥ္ေပာာေျပပြဲ ကို ပာန္တားေနွာက္ယွက္ ခံရမွာ စိုးရိမ္
တဲ့ အတြက္ပါပဲ...။ ဒါကို အန္တီသိလို ့ အန္တီေစခိုင္းလို ့ က်ေနာ္ တို ့တေတြ လုပ္ၾကရတာ မပာုတ္ပါဘူး...။
ကိုယ္ အသိစိတ္နဲ ့ကိုယ္ အန္တီအတြက္...ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ တေဒါင့္တေနရာကေန တာ၀န္ထမ္း
ေဆာင္ၾကတာပါ...။ တနည္းေျပာရရင္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အမွိဳက္ေကာက္ၾကတယ္ေပါ့....ဗ်ာ....။
အပါတ္စဥ္ ထြက္တဲ့ အမိုဳက္ေတြ မွာ သတင္းစာ စေတြ အျပင္ ကြမ္းတံေတြး ထုတ္ငယ္ေလးေတြ ေနၾကာေစ့
အခြံ ေလးေတြ စားၾကြင္းစားက်န္ေတြကို မရြံမရွာ ကိုင္တြယ္ ေကာက္ယူ သိမ္းစည္ရတာေပါ့...တခ်ိဳေသာသူ
ေတြ ကေတာ့ မသိက်ိဳးၾကြံ ျပဳေနနိုင္ေပမဲ့ အမွိဳက္ကစ ျပီး မီးမေလာင္နိုင္ေအာင္ က်ေနာ္တို ့ကာကြယ္ခဲ့ၾကရ
တာပါ...။ အေမ လူထုေဒၚအမာ စကားယူသံုးရရင္နိုင္ငံေရး ထမင္းအိုးတမ္း ပာင္းအိုးတမ္း အလုပ္ လုပ္တာကလည္း တန္ဖိုးရွိေသာ ေပးဆပ္နည္း တခု ပါပဲ....။ အဲသည့္ သိမ္းစည္းလာတဲ့ အမွိုက္ေတြကို
ျခံေနာက္က ေဒါင့္တေဒါင္မွာ ၾကြင္းၾကီးတူး စုပံု ျပီးမွ မီးရွိဳ ့ရပါတယ္ ....အဲဒီ အလုပ္ရဲ ့ က်ြမ္းက်င္ပညာရွင္က
ကိုခ်စ္လြင္ပါ....။
တေနေသာစေန... အန္တီ ေပာာေျပာပြဲ အျပီး မွာ အန္တီ လံုျခံုေရးတာ၀န္ခံ က်ေနာ္တို ့ရဲ ေခါင္းေဆာင္
ကိုေမာ္ၾကီးက အန္တီကို အိမ္ထဲ ျပန္မ၀င္ခင္မွာ ခဏေနေပးဖို ့တားျပီး က်ေနာ္တို ့ အမွိဳက္သိမ္း ေနတာကို
ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေစပါတယ္ ....။ခေလးေတြ အပါတ္စဥ္ လုပ္ေနၾကရတာ ေနပူတဲ့ ရက္ေတြမွာ မသိသာေပ
မဲ့ မိုးရြာ တဲ့ ရက္ေတြမွာ အခက္ေတြၾကရတယ္ေပါ့....အဲဒါ အန္တီ တခုခု စီစဥ္ေပးပါလား...ဆိုျပီး ကိုေမာ္က
ေျပာပါတယ္....။အဲဒီလိုုနဲ ့ ေနာက္ေန ့ ေပာာေျပာပြဲ အစမွာ စစခ်င္း...အန္တီက ..ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ စည္းကမ္း ကို အေျချပဳေၾကာင္းကေန စလို ့ ကိုယ္အမိွဳက္ ကိုယ္ သိမ္းသြားဖို ့ လူတိုင္းလူတိုင္ပာာ ကိုယ္တာ
၀န္ကိုယ္ယူ ၾကဖို ့ ဒီကိုလာတဲ့လူထုၾကီးပာာ(တနည္း) ျမန္မာျပည္သူလူထု ပာာ စည္းကမ္းျပည္၀တဲ့ ဒီမိုကေရစီနဲ ့ ထိုက္တန္ေၾကာင္း သက္ေသျပ နိုင္ဖို ့လိုေၾကာင္းေျပာျပီး ..လမ္းေထာင့္ တိုင္းမွာ အမွိဳက္ျခင္း  
ေတြခ်ထားေၾကာင္း ကိုယ္အမွီဳက္ေတြ ကိုယ္စနစ္တက် စည္ကမ္းရွိရွိစြန္ျပစ္သြားၾကဖို ့ေျပာပါတယ္.....။
တကယ္ပါပဲ....
ျမန္မာျပည္သူလူထု ၾကီးပာာ(ပံုမွန္ဆို )လူထု သံုးေထာင္ နဲ ့ငါးေထာင္ ၾကားရွိတဲ့ လူထုၾကီးပာာ ဒီမိုကေရစီ
ကို ဘယ္ေလာက္ ေတာင္းတ တပ္မက္ေနၾကသလဲ....၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့ ဦးေဆာင္မွဳ ့ လမ္းညြွန္မွဳ ့ေအာက္မွာ တစည္းတလံုးထဲ ရွိေနၾကသလဲ ....ဆိုတာကို သက္ေသ ျပလိုက္တာပါပဲ
အဲ့ဒီေနကစျပီး က်ေနာ္တို ့တေတြ... အမွိဳက္ျခင္းေတြ သိမ္းစည္း မီးရွိဳ ့ ရံုမွအပ...   
 တံမ်က္စည္းတခ်က္ မလွည္း ရေတာ့ သလို ေနၾကာေစခြံ တခြံေတာင္မွ မေကာက္ၾကရေတာ့ပါဘူး.....



                                                                                                      ခုိင္ကိုဦး(ဆစ္ဒနီ)
                                                                                                      ၂၆.၃.၂၀၁၅ (ည ၁၀း၅၇)

                                                             ပါ၀ါ ၅၄ အမွတ္တရ (၁၀)

က်ေနာ္ အန္တီ အနီးအနားေနခဲ့ ရတဲ့ ၉၅ ...၉၆ ကာလပာာ နိုင္ငံေရးနာဂစ္ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ေလာက္မဆိုးေပမဲ့
မုန္တိုင္းကေတာ့ ရွိေနတာပါပဲ...။ န.၀.တ အစိုးရပာာ အန္တီ ျခံေရွ ့ စေနတနဂၤေႏြ လူထုေတြဆံုပြဲ ကို နည္း
မ်ိဳးစံုနဲ ့ပာန့္တားေႏွာက္ယွက္တာပါပဲ...ယခင္ရွိခဲ့တဲ့ ကားမွတ္တိုင္ေတြ ကိုဖ်က္ျပီး လူထု တက္ေရာက္မွဳ ့နည္း
ေအာင္ ဖန္တီးပါတယ္..။   တကသိုလ္ရိပ္သာလမ္းထိပ္ ျပည္၀ စားေတာ္ဆက္ေရွက မွတ္တိုင္ေတြ ဖ်က္ျပစ္
တယ္ ..တဖက္မွာလည္း အင္းလွ်ားျမိဳင္မွတ္တိုင္ စစ္ျပန္စစ္မွဳ ့ထမ္းေပာာင္းမွတ္တိုင္ေတြ ဖ်က္ျပစ္တာေၾကာင့္
လူထုက အန္တီျခံေရွ ေရာက္လာဖို ့အတြက္ လွည္းတန္း ေက်ာင္းေရွ ့ မွတ္တိုင္...ဒါမွမပာုတ္ ဗပာန္း ဦးခ်စ္
ေမာင္လမ္း...ေနာက္ ဆီဒိုးနား ေရွ ့ကေန မိနစ္ ၂၀ ေက်ာ္ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကရတယ္...။ ဒါေပမဲ့ သူတို ့ထင္
သလို ျဖစ္မလာပါဘူး...။ ျခံေရွလာတဲ့ လူထုပာာ တစတစ ပိုမ်ားလာတာေၾကာင့္ ေတြဆံုပြဲမွာ အန္တီ ေျပာသ
မ်ွ ေကာင္းေကာင္းၾကားနိုင္ေအာင္ နဂို ရွိျပီးသား ေဆာင္းေဘာက္စ္ ၄ လံုး အျပင္ ေနာက္ႏွစ္လံုးထပ္တိုး ရပါ
ေသးတယ္ ။ ထပ္တိုးတဲ့ ေဆာင္းေဘာက္စ္ ၂ လံုးပာာ ပံုမွန္မပာုတ္ပဲ ေဆာင္းေဘာက္စ္ အံုထဲကို ေလာ္စပီ
ကာ အတို ့ ႏွစ္လံုးကိုထည္သြင္းအသံုးျပဴရတာပါ. ....။ေဆာင္းေဘာက္စ္ထက္ ေလာ္စပီကာ က ပိုျပီး အသံ
က်ယ္ေပမဲ့ အသံခ်ဲစက္ဥပေဒနဲ ့ လာေရာက္ေနွာက္ယွက္မွာ စိုးရိမ္တာေၾကာင့္ ေလာ္စပီကာ ကို ေဆာင္း
ေဘာက္စ္ အံုထဲ ထည္ျပီး သံုးရေတာတာေပါ့.....။
ျမန္မာျပည္သူလူထုက အင္မတန္တာ၀န္ေက်ပါတယ္...။ ဘယ္လို အပာန္ ့အတားေတြ အေႏွာက္အယွက္
ေတြရွိရွိ....မိုးရြာရြာ ေနပူပူ..အခ်ိန္မွန္ လာေရာက္စုေ၀းၾကပါတယ္....။ ေဒၚ္ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းမာပါေစ
လို ့တက္တက္ၾကြၾကြ ေအာ္သူေတြကို အေၾကာင္းရွာဖမ္း ေထာင္ထဲထည့္ ...၊ လမ္းမွာရန္စ ျခိမ္းေျခာက္ ေပမဲ့
လဲ ျခံေရွလာသူ ျပည္သူလူထု ကေလွ်ာ့မသြားပါဘူး....။ အဲဒီထဲ အထူးျခားဆံုးက (သာေကတ ကထင္ပါတယ္
)အသက္ ၇၀ နီပါး အဖိုးအို အဖြားအို လင္မယားပါပဲ.....။ တခါတေလ က်ေနာ္ တို ့ မနိုးခင္ အခ်ိန္ေလာက္က
တည္းက ေရာက္လာတတ္ၾကျပီး က်ေနာ္တို ့အိပ္တဲ့ ဂိုေဒါင္ တံခါးကိုေခါက္ အန္တီ အတြက္ စံပါယ္ပန္းကုံး
ေတြ လာေပးျပီး အန္တီကို ေပးခိုင္းၾကတာပါပဲ....။ အပါတ္စဥ္ျမင္ေတြ ေနက် မို ့ ျခံေရ ့ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား
က တခါးဖြင္ေပး၀င္ခြင္ေပးပါတယ္...။ျပီးေတာ့ အဖိုးတို ့လင္မယား ပာာ လာတိုင္းလာတိုင္း ဆာလာအိပ္
(ဆန္အိတ္ခြံ )အေပာင္းေလးေတြကို ျဖတ္ ဆက္ ညွပ္ ျပီး ဆယ္ေပပတ္လည္ အခင္းေတြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္
ယူလာတတ္ပါတယ္...။ ညေန ၄ း ၀၀ မွစမဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲ အတြက္ ေနလည္ ၁၂ း ၀၀ နာရီေက်ာ္ တာနဲ ့ ယူလာတဲ့ အခင္းေတြ ကို ျခံေရွ ့ေနရာ ေတြမွာ ျဖန္ခင္းျပီး....ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့ သူေတြ အဆင္သင့္
ထိုင္ျပီး နားေထာင္ နိုင္ရန္ပါ....။အဲဒီ အဖိုးအဖြား အန္တီကို ခ်စ္တာ ေတာ္ယံု တန္ယံု မပာုတ္ပါဘူး....အျမဲ
တမ္း သူတို ့အတြက္ စားစရာ ေသာက္စရာ အျပင္ သူတို နဲ ့ အတူ ထိုင္ေနၾက ခင္ရာမင္ရာေတြ အတြက္ပါ
စားစရာ ေသာက္စရာ အျမဲ ပါေလရွိပါတယ္ ...။မနက္စာ ထမင္း ညေနစာ ထမင္း....လဖက္သုပ္...ေရေႏြး
ဓါတ္ဗူး ကအစ ပါပဲ....။တခါ မ်ား...အန္တီနဲ ့က်ေနာ္တို ့အျပင္က (မွတ္မွတ္ရရ ဆို နာေရး တခုက အျပန္)
ျပန္အလာ အဲဒီ အဖိုးအဖြား က ျခံေရွ ့ ဗန္ဒါပင္ေအာက္မွာ ၀ိုင္ဖြဲ ့ျပီး လဖက္စား စကားစမည္း ေျပာေနခိုက္
အန္တီက ကားေပၚကေန ဖ်တ္ကနဲဆင္းျပီး စကားေျပာေနလိုက္တာ လံုျခံုေရး အေၾကာင္းျပလိုက္လာတဲ့
စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြေတာင္ သတိမထားလိုက္မိပါဘူး....။ က်ေနာ္တို ့က အန္တီ မလွမ္းမကမ္းမွာ ရပ္လို့
အန္တီက အဖိုးအဖြားေတြ နဲ ့ လဖက္သုပ္စားရင္း စကားေတြ ေျပာလို ့....။အန္တီက အေဖၾကီး နဲ ့ အေမၾကီး
လို ့ေခၚပါတယ္....။ အဲဒီ အေဖၾကီးနဲ ့ အေမၾကီး ပာာ အျခားလူေတြ နဲ ့ ယွဥ္မရတာေတာ့ အမွန္ပဲ က်ေနာ္ ေန
ခဲ့ တဲ့ ကာလ တေလွ်ာက္ ပ်က္ရက္မရွိပါပဲ....က်ေနာ္ထင္တယ္ ၉၆ စက္တင္ဘာ ၂၇ ေနာက္ပိုင္း
လမ္းေတြပိတ္လိုက္ျပီး လူထုေတြဆံုပြဲ ေတြ မရွိေတာ့တဲ့ တိုင္ေအာင္ အန္တီသြားရာ အရပ္ကို ေရာက္ေန လာေနက်  ျဖစ္ေနမွာ မလြဲပါဘူး....(က်ေနာ္က ၉၆ ဒီဇင္ဘာမွာ အဖမ္းခံရတာဆိုေတာ့ အေသအခ်ာ မသိေတာ့ပါဘူး.....။ခုေတာ့ အေဖၾကီးတို ့ဇနီးေမာင္ႏွံ သက္ရွိထင္ရွားေတာင္ ရွိပါဦးမလား .....

အဲဒီ ျခံေရွ ့လူထုေတြဆံုပြဲ ရက္မွာ မိုးမ်ားရြာျပီ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ...ကိုလွခင္ ...ကိုခ်စ္လြင္ တို ့ အလုပ္ တခုပိုတိုးလို ့လာပါတယ္ ...။အဲဒါက လူထု အတြက္ေရာ ေတြဆံုပြဲ အတြက္ လံုျခံုေရးတာ၀န္ယူၾကတဲ့ လူ
ငယ္ေတြ အတြက္ပါ ေရေႏြးပူပူ ၾကို ရတဲ့ အလုပ္ပါ....။ကိုလွခင္ နဲ ကိုလွမ်ိဳးသြင္ တို ့ႏွစ္ေယာက္က ျခံထဲ
မီးဖို တဲ ထဲကေန ေရေႏြး အဆက္မျပတ္ၾကိဳ ၾကရျပီး ကိုခ်စ္လြင္...က်ေနာ္ ...နဲ ့ ကိုေမာင္ေမာင္စိုး...တခါတရံ
အျခားလူငယ္ေတြ ကပါ ၀ိုင္းကူျပီး လူထုထဲက တခ်ိဳ (အကုန္မတတ္နိုင္ေပမဲ့ လက္လွမ္မွီသမ်ွ) ရယ္ လံုျခံုေရးလူငယ္ေတြရယ္ကို ေရေႏြးၾကမ္းပူူပူူ လိုက္လံေ၀ငွ ရပါတယ္....ရန္ကုန္ စေနမိုးပာာ အျငိဳးတၾကီးရြာ
တတ္ေလ့ရွိတယ္ေလ.....။
ခုေတာ့ ေရေႏြးတည္တဲ့ ကိုလွခင္ေရာ ကိုလွမ်ိဳးသြင္ပါ မရွိၾကေတာ့ပါဘူး....။ကိုလွမ်ိဳးသြင္ကေတာ့ သူအိမ္မွာ
သူျပန္ေနရင္း ေပါက္ေနတဲ့ ေခါင္မိုးကိုဖာရာကေန ျပဳတ္က်လို ့ ေသသြားရွာသလို ....ကိုလွခင္ကေတာ့
အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း စစ္ေၾကာေရး လုပ္စဥ္ အေဆာင္(၁) အခန္း (၄၇)က ေလ၀င္ေပါက္သံတိုင္ကေန
ပုဆိုး တထည္း အသံုးျပဳ ျပီး သူကိုယ္သူ ေသေၾကာင္း ၾကံစည္သြားပါတယ္....။....သူတို ႏွိပ္စက္တာေတာ့ မခံ
ဘူး ကိုယ္ကိုကိုယ္ သတ္ေသျပစ္လိုက္မယ္....လို မၾကာခဏ ေျပာဖူးတဲ့ အတိုင္း တကယ္ လုပ္သြားတဲ့
အညတ သူရဲေကာင္း တေယာက္ပါပဲ.....
ကိုလွခင္ ေကာင္းရာ သုဂတိေရာက္ပါေစ...ဗ်ာ.......။

                                                                                ခိုင္ကိုဦး ...။
                                                                                ၂၇ . ၃ . ၂၀၁၅...။နံနက္ ၆ း ၅၁..။

                                  ပါ၀ါ ၅၄...အမွတ္တရ (၉)

မွတ္မွတ္ရရ ျပန္ေျပာရရင္ ...
အန္တီအိမ္ျခံ၀င္းအတြင္း ၂၄ နာရီ ေနထိုင္ခြင္ရသူ ကမ်ားလွသည္ေတာ့ မပာုတ္ပါဘူး...။
ကိုေမာ္ၾကီး.၊ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း.၊ကိုခ်စ္လြင္..၊ ကိုလွမ်ိဳးသြင္..၊ကိုလွခင္..၊နဲ ့ က်ေနာ္ပါပဲ...
အိမ္ထဲမွာ ေနသူေတြေတာ့ မပါဘူးေပါ့ ။အိမ္ထဲမွာေနသူေတြက ပာို အရင္ကတည္းက ရွိေနျပီးသားေတြပါ
က်ေနာ္တို ့ေနာက္တိုး ေျခာက္ေယာက္က သၾကၤန္ျပီးကာမွ ၂၄ နာရီ ေနဖို ့ျဖစ္လာတာ..။ 
ကိုေမာ္ၾကီးက အန္တီ လံုျခံုေရးတာ၀န္ခံ ျဖစ္သလို အန္တီရဲ ့ဒရိုင္ဘာလဲျဖစ္ပါတယ္..။ ကိုခင္ေမာင္ထြန္းကေတာ့ က်ေနာ္တို ့လံုျခံဳေရးလူငယ္ေတြစီးတဲ့ ဆန္နီ အမိုးဖြင့္ ဓ/၃၀၀၆ ကို တာ၀န္ယူထားရျပီး ကိုလွခင္နဲ ့ ကိုလွမ်ိဳးသြင္(ခ)အာရာဖတ္ ကေတာ့ အခ်က္အျပဳတ္တာ၀န္ခံေတြပါ...။
အန္တီအတြက္ နဲ ့ အိမ္အတြင္းက အဖြဲ ့၀င္ေတြ လြွတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြအတြက္အစားအေသာက္ တာ၀န္ယူထားရသူေတြ ကသပ္သပ္ပါ...။ က်ေနာ္ ကေတာ့ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ တာ၀န္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး
ေခါင္းစဥ္ မရွိတဲ့ က်ေနာ္က ဂ်ိဳကာ တေကာင္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ..။ ကိုေမာ္ၾကီး နဲ ့ အတူ အျပင္သြားစရာရွိရင္ ပါသြားတတ္သလို ကိုခင္ေမာင္ထြန္း နဲ ့ လဲ ဘယ္သြားသြား လိုက္ရေလ ရွိပါတယ္.။
အန္တီ အျပင္သြားစရာရွိတဲ့ လမ္းေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားမွာလဲ လံုျခံဳေရး လိုက္ရတတ္သလို ့အိမ္ထဲ ကိုနီ...ကိုခ်ိဳတို ့ရဲ ့ယံုၾကည္စြာ ေစခိုင္းခံရသူလဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.....။
အဲသည္အခ်ိန္က စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက အန္တီျခံ၀င္းထဲ မွာကို (အန္တီလံုျခံဳေရး အေၾကာင္းျပျပီး)
တပ္ဆြဲ ထားတာမို ့ က်ေနာ္ တို ့လုပ္သမွ် ၊ သြား သမွ် အားလံုး အေတာ္စိစစ္ လွိဳ ့၀ွက္နိုင္မွ ေတာ္ကာက်
ပါတယ္ ။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး က သတင္းၾကိဳရသြားျပီ ဆိုရင္ ေႏွာက္ယွက္ ...ပာန္ ့တား ....ဖ်က္စီး...
ခံရတတ္တာမို ့ က်ေနာ္တို ့ဘယ္သြားမယ္ ..ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတာကို လွိဳ၀ွက္ ရပါေတာ့တယ္..။ အန္တီ
သြားမယ့္ ခရီးမွာ လမ္းေၾကာင္းလံုျခံု ေရး အတြက္ ဘယ္သူေတြ လိုက္ရမယ္ ဆိုတဲ့ လူစာရင္း ကအစ အန္တီ မထြက္ခင္ ငါးမိနစ္ အလိုမွ သိခြင့္ရတာပါ...။ဒါေပမဲ့ အဲဒီလူစာရင္းက က်ေနာ္လက္ထဲ မွာ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကိဳေရာက္ ေနေလရွိပါတယ္ ....။ အန္တီ လမ္းေၾကာင္း လံုျခံဳေရးအတြက္ စီစစ္ေရြးခ်ယ္
ရာမွာလဲ ေနာက္ဆံမတင္းရတဲ့ လူလြတ္ေတြကို ဦးစားေပးေရြးပါတယ္..။ အေၾကာင္းက သြားရင္းလာရင္း
တစံုတခု ျဖစ္ခဲ့ရင္ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ မျဖစ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ပါ..။ အိမ္ေထာင္ရွိ...သားသမီး ရွိသူေတြကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အညွိဳးအေတး အျဖစ္မခံ ၾကပါဘူး...။ဘာေၾကာင့္ဆို က်ေနာ္ တို ့တေတြ ပာာ အခ်ိန္မေရြး အဖမ္းခံ ရနိုင္ ေထာင္က်သြားနိုင္တယ္ မပာုတ္လား....။ 
ဒါေပမဲ့ မ်ားေသာ အားျဖင္လဲ အန္တီ လံုျခံုေရး လူငယ္ေတြ ပာာ လူလြတ္ေတြ မ်ားပါတယ္...။ စေန..တနဂၤေႏြ
အန္တီေပာာေျပာပြဲ ရွိတဲ့ရက္နဲ ့ျခံထဲမွာ က်င္းပတဲ့ အခမ္းအနား ရက္ေတြကလြဲ လို ့ လူစံု တက္စံု သိပ္ မရွိပါ
ဘူး..။မ်ားေသာအာျဖင့္ ေလးငါးေယာက္ေလာက္ပဲ လာခိုင္းပါတယ္...။ အန္တီ အျပင္ထြက္ရင္ အိမ္းတြင္က
လူငယ္ တခ်ိဳ နဲ ့ ေျခာက္ေယာက္ ေလာက္ပဲ လံုျခံုေရး လိုက္ၾကတာပါ....။
လံုျခံုေရး လိုက္တယ္ ...အန္တီ ေဘာ္ဒီဂတ္ ဆို လို ့လဲ အထင္ေတာ့ မၾကီးၾကပါနဲ ့ ....က်ေနာ္ တို ့မွာ အေနာက္တိုင္းရဳပ္ရွင္ေတြ ထဲကလို မ်က္မွန္ အမည္းၾကီးေတြ တပ္...ေသနပ္ ခ်ိဳင္းညွပ္ျပီး လံုျခံုေရးယူရတာ မပာုတ္သလို ....ဘ၀ရွင္ မင္းတရားၾကီးမ်ား တိုင္ခန္းလွည္လည္ သလို လည္စည္း အနီေတြ ပတ္...အူဇီ ေသနပ္ေတြ ကိုင္ လို ့ စတိုင္က်က် လဲ မပာုတ္ပါဘူး....။
က်ေနာ္တို ့တေတြမွာ အန္တီ အတြက္ စိတ္ပိုင္းရဳပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကာကြယ္ဖို ့အတြက္ လူသက္သက္ပါပဲ...။
အန္တီကို ခဲနဲ ့ထုရင္ေသနပ္နဲ ့ပစ္ရင္ ေရွကေန ကာကြယ္ဖို ့ က်ေနာ္ တို ့ရဲ ့ရင္ဘတ္ေတြ....တုတ္နဲ ့ရိုက္ရင္
ထိုးခံဖို ့က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ေခါင္းေတြသာလွ်င္ရွိပါတယ္...။တန္ျပန္တိုက္ခိုက္ဖို ့ ဆိုလို ့အပ္တို တေခ်ာင္းေတာင္မွ
မပါပါဘူး....။
စေန ၊ တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ လံုျခံဳ ေရးလူငယ္ေတြ အျပင္ NLD ျမိဳနယ္ / တိုင္းကလူငယ္ေတြ စံု
စံုညီညီ ရွိပါတယ္ ...။ မနက္လာ ညေနျပန္ ၾကတဲ့ လံုျခံုေရးလူငယ္ေတြ တာ၀န္ခ်ိန္ အ၀င္ အထြက္ ေတြ မွာ
ေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့ ကိုခ်စ္လြင္ တေယာက္ေယာက္က ျခံေရွ ့လံုျခံုေရးကို တာ၀န္ယူရပါတယ္...။ မနက္ ၇း၀၀
နာရီကေန ၉း၀၀ ထိတၾကိမ္ နဲ ့ ညေန ၅း၀၀ ေနာက္ပိုင္းေတြေပါ့...။ညေန ၅း၀၀ ေနာက္ပိုင္း ဘဘဦးတင္ဦး
ဘဘဦးၾကည္ေမာင္..ဘဘဦးေအာင္ေရွြ တို ့ အိမ္ျပန္တဲ့ အထိ ျခံေရွမွာ ေနေပးရျပီး...ဘဘတို ့အိမ္ျပန္သြား
ျပီဆိုရင္ေတာ့ လူ၀င္ေပါက္ငယ္ ကလြဲ လို ့ ျခံတခါးမၾကီး ေသာ့ခတ္ျပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အသိေပးျပီး
ကာမွ တာ၀န္ျပီးဆံုးပါတယ္...။
တခါတေလ...အထူးဧည္သည္( နိုင္ငံျခားသံတမန္ တဦးဦး)ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရး
ေတြ မသိေစလိုတဲ့ ဧည္သည္မ်ား လာဖို ့ရွိျပီ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ တာ၀န္ေပါ့....။ အိမ္ထဲက (တာ၀န္ရွိသူ)
တေယာက္က က်ေနာ္ ကို ကားနံပါတ္..၊ အမ်ိဳးအစား..၊ အခ်ိန္ ...ေျပာျပီး ထိုင္ေစာင့္ခိုင္းပါတယ္...။အဲဒီသူလာျပီ...အဲဒီကားလာျပီ ဆိုရင္ ျခံတခါးမၾကီးကို တြန္းဖြင့္ေပးျပီး စစ္ေထာက္
လွမ္းေရးေတြ ေမးျမန္း စစ္ေဆး  ျခင္းမခံရေလေအာင္ စီစဥ္ေပးရပါတယ္ ...။ အဲဒီဧည္သည္ရဲ ့ကား၀င္သြား
ျပီးျပီး ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အနည္းနဲ ့ အမ်ား စကားမ်ားရေတာ့တာပါပဲ.....။
သူတို ့ကဘယ္သူဘယ္၀ါ ဘာအတြက္ ဆိုတာကို သိခ်င္တယ္ မိုလား....။ ဘာေၾကာင့္တခါးဖြင္ေပးရတာလဲ...
ဘာေၾကာင့္ မွတ္ပံုတင္စာအုပ္မွာ မျဖည္ခိုင္ပဲ ၀င္ခြင့္ေပးရတာလဲ....စသည္ျဖင့္ ရစ္ေတာ့တာေပါ့....။
က်ေနာ္ ကလည္း မသိေၾကာင္း...အန္တီက ဒီကားနံပါတ္ လာရင္တခါးဖြင္ေပးရမယ္ ေျပာလို ့ဖြင္ေပးလိုက္
တာျဖစ္ေၾကာင္း ....သိခ်င္ရင္ အန္တီကို တိုက္ရိုက္သြားေမးနိုင္ေၾကာင္း....။ အိမ္ရွင္ အန္တီ ခိုင္းတာ မပာုတ္ပဲ ကိုယ္သေဘာနဲ ့ကိုယ္လုပ္တာ မပာုတ္ေၾကာင္း.....စသည္ျဖင္.....စသည္ျဖင့္.....ေျပာရေတာ့တာ
ပါပဲ...။အဲဒီလို ႏွစ္ၾကိမ္သံုးၾကိမ္ေလာက္ျဖစ္ျပီးသြားျပီးေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ လာထိုင္ေနတယ္ ...၊က်ေနာ္ တခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ဆိုရင္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူး ....ဒါေပမဲ့ သူတို ့တေတြ ရဲ ့အညွိဳးအေတး ကိုေတာ့
က်ေနာ္ အဖမ္းခံရျပီး စစ္ေၾကာေရးေရာက္မွ ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိလိုက္ရပါတယ္...။
(ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကို လူရွင္ငရဲ ...ေဆာင္းပါးစာစုတြင္ ေရပါမည္...)
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ က အန္တီ အနီးမွာ ေနျပီး ဘာတာ၀န္ရယ္ လို ့ ေခါင္းစဥ္ သီးသန္မရွိေပမဲ့ တေနတာ
က်ေနာ္ရဲ ့ အလုပ္ေတြ က နည္းလွတာေတာ့ မပာုတ္ပါဘူး....။
မနက္လင္းတာနဲ ့ ျခံတခါး၀ထြက္ ေန ့လံုျခံုေရးေတြ မလာခင္ အထိ တာ၀န္ယူ...။ ေန ့သမားေတြ လာျပီဆို
ရင္ တာ၀န္လြွဲေပးျပီး ကိုခင္ေမာင္ထြန္း..ကိုျမင့္စိုး(ဖိုးေလး) တို ့နဲ ့ အတူ လွည္းတန္းေစ်းမွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္.....
ေစ်း၀ယ္ျပန္လာျပီး ကာမွ လမ္းထိပ္က လဘက္ရည္ဆိုင္ေျပးထိုင္....(လူငယ္ဆိုေတာ့လည္း လဖက္ရည္ဆိုင္
ေလးကလည္းထိုင္ခ်င္ေသးတာကို )မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ အသက္၂၂..၂၃ ရယ္...။
အခု အေမရိကန္မွာ ရွိတဲ့ ဖိုးခြားက က်ေနာ္ထက္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ငယ္မယ္ထင္ရဲ ့ ...။ျခံထဲမွာ က်ေနာ္ တို ့ႏွစ္ေယာက္ က အငယ္ဆံုးေတြေပါ့....။
ေစ်း၀ယ္ထြက္တိုင္း အန္တီ အတြက္ ပန္းေတြ ၀ယ္ေနက်....သတိထားမိတာတခုက အန္တီက ႏွင္းဆီ...
စံပါယ္ ....ခေရ....ပိေတာက္ စတာေတြ ကို အေတာ္ ၾကိဳက္ရွာတယ္....။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီျခံေနာက္မွာ
ပန္းျခံေလး တျခံ ျဖစ္ဖို ့ အန္တီ ေဒၚခင္၀င္း ကိုခ်စ္လြင္ နဲ ့ က်ေနာ္တို ့ ၾကိုးစားခဲ့ ၾကတယ္ ....မန္း ကပိုတဲ့
ႏွင္းဆီ နက္ ပင္ေတြ စံပါယ္ပင္ေတြ....နဲ ့ ပိေတာက္ကိုင္း ခ်ိဳးျပီး အန္တီျခံထဲ မွာ ေလးပင္ေတာင္ စိုက္ခဲ့ေသး
တယ္....။ ခုေတာ့ရွင္လား မရွင္လား မသိေတာ့ပါဘူး.....မင္းလွလွြတ္တာ္ ကိုယ္စားလွယ္အဘ ဦးသာဗန္း (က်ေနာ္ အမွတ္မွားဘူးဆိုရင္ေပါ့) က ဗူးပင္ေတြ စားပင္ေတြ စိုက္လိုက္ေသး......။
လဖက္ရည္ဆိုင္က ျပန္လာျပီးရင္ အန္တီ နဲ ့လိုက္စရာရွိရင္ လိုက္...လိုက္စရာ သြားစရာ မရွိရင္....ပာိုလုပ္ဒီ
လုပ္ေပါ့....အန္တီျခံ ၾကီးက က်ယ္၀န္းလွေတာ့ လုပ္စရာ အလုပ္က တမ်ိဳးမပာုတ္ တမ်ိဳး ရွိေနတတ္တာပါပဲ...။
အဲဒီမွာ ၾကာျဖတ္ေျပာခ်င္တာေလးတခုက က်ေနာ္တို ့လူငယ္ေတြ အတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ကိုေမာ္ ကေန စာဖတ္၀ိုင္းေလး တခု လုပ္ခိုင္တာပါပဲ ရက္ေတာ့ တိတိက်က် မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး....စေန တနဂၤေႏြ မပာုတ္တဲ့ ၾကားရက္ တရက္မွာ က်ေနာ္ တို ့ျခံထဲက လူငယ္ေတြ စာဖတ္ၾကတယ္....စာအုပ္ တအုပ္ေပၚမူ
တည္ျပီး ေဆြးေႏြးၾက သံုးသပ္ၾက နဲ ့ေပါ့.....။
တရက္ ျခံေနာက္က အမွိဳက္ပံုၾကီးကို ရွင္းဖို ့ လူအင္အားလိုတာနဲ ့ တိုင္းဆက္သြယ္ေရးလူငယ္ေတြ ကို အကူ
အညီေတာင္း ရပါတယ္...။ အဲဒီေနက က်ေနာ္တို ့စာဖတ္၀ိုင္းရွိတဲ့ ေနေပါ့....။တိုင္းဆက္သြယ္ေရး လူငယ္
ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုျမင့္ေဌး...မပို...ကိုေဌး၀င္း စတဲ့ လူအင္းအား ၂၀ နီးပါးနဲ ့အန္တီ အိမ္ေနာက္ ဒါန္းစင္ေလး
ေနာက္က အမွိဳက္ပံု ၾကီးကိုရွင္းလင္းျပီးထမင္းစားေနခိုက္ အန္တီေရာက္လာပါတယ္..။လုပ္အားေပး လာတဲ့ လူငယ္ေတြကို စကားစမည္း လာေျပာတာေပါ့...။အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို ့စာဖတ္၀ိုင္း အတြက္ ေရးထားတဲ့ ၀ွိဳက္ဘုတ္ေပၚက အစီအစဥ္ေတြ ကိုေတြ ့သြားျပီး ေမးပါတယ္...။ ဘယ္တုန္းက စလုပ္တာလဲ ဘယ္စာ အုပ္ေတြ ဖတ္ျပီးျပီလဲ...စသည္ျဖင့္ေမးျပီး အန္တီစာအုပ္စဥ္မွာ ရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြ လဲ လာယူဖတ္နိုင္ေၾကာင္း
ဒီေန ့လုပ္မဲ့စာဖတ္၀ိုင္းကိုလဲ အိမ္ထဲမွာ လာလုပ္ေစခ်င္ေၾကာင္း....။အန္တီလဲ အခ်ိန္ရရင္ လာနားေထာင္မွာ
ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသြားပါတယ္....။ဒီလိုနဲ ့ အိမ္ေနာက္ေဖး ကားဂိုေဒါင္နဲ ့တြဲလွ်က္ ဆားဗစ္တန္းလွ်ားေလး ထဲကအမ်ားဆံုးရွိလွ လူ(၁၀) ေယာက္ေလာက္နဲ ့စခဲ့တဲ့ ၅၄ ျခံ၀င္း စာဖတ္၀ိုင္း က အန္တီ အိမ္ထဲ ကိုေရာက္လာပါတယ္...။ ေနာက္ေတာ့ အျပင္က လူငယ္ေတြ ေက်ာင္းသားေတြ ပါ၀င္လာတဲ ျခံေရွ ခန္းမ ထဲက လူငယ္စာဖတ္၀ိုင္းၾကီး ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ......။

                                                                                        ခိုင္ကိုဦး
                                                                                        ၁၇ . ၃ . ၂၀၁၅ ။