ပါ၀ါ ၅၄...အမွတ္တရ (၉)
မွတ္မွတ္ရရ ျပန္ေျပာရရင္ ...
အန္တီအိမ္ျခံ၀င္းအတြင္း ၂၄ နာရီ ေနထိုင္ခြင္ရသူ ကမ်ားလွသည္ေတာ့ မပာုတ္ပါဘူး...။
ကိုေမာ္ၾကီး.၊ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း.၊ကိုခ်စ္လြင္..၊ ကိုလွမ်ိဳးသြင္..၊ကိုလွခင္..၊နဲ ့ က်ေနာ္ပါပဲ...
အိမ္ထဲမွာ ေနသူေတြေတာ့ မပါဘူးေပါ့ ။အိမ္ထဲမွာေနသူေတြက ပာို အရင္ကတည္းက ရွိေနျပီးသားေတြပါ
က်ေနာ္တို ့ေနာက္တိုး ေျခာက္ေယာက္က သၾကၤန္ျပီးကာမွ ၂၄ နာရီ ေနဖို ့ျဖစ္လာတာ..။
ကိုေမာ္ၾကီးက အန္တီ လံုျခံုေရးတာ၀န္ခံ ျဖစ္သလို အန္တီရဲ ့ဒရိုင္ဘာလဲျဖစ္ပါတယ္..။ ကိုခင္ေမာင္ထြန္းကေတာ့ က်ေနာ္တို ့လံုျခံဳေရးလူငယ္ေတြစီးတဲ့ ဆန္နီ အမိုးဖြင့္ ဓ/၃၀၀၆ ကို တာ၀န္ယူထားရျပီး ကိုလွခင္နဲ ့ ကိုလွမ်ိဳးသြင္(ခ)အာရာဖတ္ ကေတာ့ အခ်က္အျပဳတ္တာ၀န္ခံေတြပါ...။
အန္တီအတြက္ နဲ ့ အိမ္အတြင္းက အဖြဲ ့၀င္ေတြ လြွတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြအတြက္အစားအေသာက္ တာ၀န္ယူထားရသူေတြ ကသပ္သပ္ပါ...။ က်ေနာ္ ကေတာ့ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ တာ၀န္ ဆိုတာ မရွိပါဘူး
ေခါင္းစဥ္ မရွိတဲ့ က်ေနာ္က ဂ်ိဳကာ တေကာင္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ..။ ကိုေမာ္ၾကီး နဲ ့ အတူ အျပင္သြားစရာရွိရင္ ပါသြားတတ္သလို ကိုခင္ေမာင္ထြန္း နဲ ့ လဲ ဘယ္သြားသြား လိုက္ရေလ ရွိပါတယ္.။
အန္တီ အျပင္သြားစရာရွိတဲ့ လမ္းေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားမွာလဲ လံုျခံဳေရး လိုက္ရတတ္သလို ့အိမ္ထဲ ကိုနီ...ကိုခ်ိဳတို ့ရဲ ့ယံုၾကည္စြာ ေစခိုင္းခံရသူလဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.....။
အဲသည္အခ်ိန္က စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက အန္တီျခံ၀င္းထဲ မွာကို (အန္တီလံုျခံဳေရး အေၾကာင္းျပျပီး)
တပ္ဆြဲ ထားတာမို ့ က်ေနာ္ တို ့လုပ္သမွ် ၊ သြား သမွ် အားလံုး အေတာ္စိစစ္ လွိဳ ့၀ွက္နိုင္မွ ေတာ္ကာက်
ပါတယ္ ။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး က သတင္းၾကိဳရသြားျပီ ဆိုရင္ ေႏွာက္ယွက္ ...ပာန္ ့တား ....ဖ်က္စီး...
ခံရတတ္တာမို ့ က်ေနာ္တို ့ဘယ္သြားမယ္ ..ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတာကို လွိဳ၀ွက္ ရပါေတာ့တယ္..။ အန္တီ
သြားမယ့္ ခရီးမွာ လမ္းေၾကာင္းလံုျခံု ေရး အတြက္ ဘယ္သူေတြ လိုက္ရမယ္ ဆိုတဲ့ လူစာရင္း ကအစ အန္တီ မထြက္ခင္ ငါးမိနစ္ အလိုမွ သိခြင့္ရတာပါ...။ဒါေပမဲ့ အဲဒီလူစာရင္းက က်ေနာ္လက္ထဲ မွာ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကိဳေရာက္ ေနေလရွိပါတယ္ ....။ အန္တီ လမ္းေၾကာင္း လံုျခံဳေရးအတြက္ စီစစ္ေရြးခ်ယ္
ရာမွာလဲ ေနာက္ဆံမတင္းရတဲ့ လူလြတ္ေတြကို ဦးစားေပးေရြးပါတယ္..။ အေၾကာင္းက သြားရင္းလာရင္း
တစံုတခု ျဖစ္ခဲ့ရင္ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ မျဖစ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ပါ..။ အိမ္ေထာင္ရွိ...သားသမီး ရွိသူေတြကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အညွိဳးအေတး အျဖစ္မခံ ၾကပါဘူး...။ဘာေၾကာင့္ဆို က်ေနာ္ တို ့တေတြ ပာာ အခ်ိန္မေရြး အဖမ္းခံ ရနိုင္ ေထာင္က်သြားနိုင္တယ္ မပာုတ္လား....။
ဒါေပမဲ့ မ်ားေသာ အားျဖင္လဲ အန္တီ လံုျခံုေရး လူငယ္ေတြ ပာာ လူလြတ္ေတြ မ်ားပါတယ္...။ စေန..တနဂၤေႏြ
အန္တီေပာာေျပာပြဲ ရွိတဲ့ရက္နဲ ့ျခံထဲမွာ က်င္းပတဲ့ အခမ္းအနား ရက္ေတြကလြဲ လို ့ လူစံု တက္စံု သိပ္ မရွိပါ
ဘူး..။မ်ားေသာအာျဖင့္ ေလးငါးေယာက္ေလာက္ပဲ လာခိုင္းပါတယ္...။ အန္တီ အျပင္ထြက္ရင္ အိမ္းတြင္က
လူငယ္ တခ်ိဳ နဲ ့ ေျခာက္ေယာက္ ေလာက္ပဲ လံုျခံုေရး လိုက္ၾကတာပါ....။
လံုျခံုေရး လိုက္တယ္ ...အန္တီ ေဘာ္ဒီဂတ္ ဆို လို ့လဲ အထင္ေတာ့ မၾကီးၾကပါနဲ ့ ....က်ေနာ္ တို ့မွာ အေနာက္တိုင္းရဳပ္ရွင္ေတြ ထဲကလို မ်က္မွန္ အမည္းၾကီးေတြ တပ္...ေသနပ္ ခ်ိဳင္းညွပ္ျပီး လံုျခံုေရးယူရတာ မပာုတ္သလို ....ဘ၀ရွင္ မင္းတရားၾကီးမ်ား တိုင္ခန္းလွည္လည္ သလို လည္စည္း အနီေတြ ပတ္...အူဇီ ေသနပ္ေတြ ကိုင္ လို ့ စတိုင္က်က် လဲ မပာုတ္ပါဘူး....။
က်ေနာ္တို ့တေတြမွာ အန္တီ အတြက္ စိတ္ပိုင္းရဳပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကာကြယ္ဖို ့အတြက္ လူသက္သက္ပါပဲ...။
အန္တီကို ခဲနဲ ့ထုရင္ေသနပ္နဲ ့ပစ္ရင္ ေရွကေန ကာကြယ္ဖို ့ က်ေနာ္ တို ့ရဲ ့ရင္ဘတ္ေတြ....တုတ္နဲ ့ရိုက္ရင္
ထိုးခံဖို ့က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ေခါင္းေတြသာလွ်င္ရွိပါတယ္...။တန္ျပန္တိုက္ခိုက္ဖို ့ ဆိုလို ့အပ္တို တေခ်ာင္းေတာင္မွ
မပါပါဘူး....။
စေန ၊ တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့ လံုျခံဳ ေရးလူငယ္ေတြ အျပင္ NLD ျမိဳနယ္ / တိုင္းကလူငယ္ေတြ စံု
စံုညီညီ ရွိပါတယ္ ...။ မနက္လာ ညေနျပန္ ၾကတဲ့ လံုျခံုေရးလူငယ္ေတြ တာ၀န္ခ်ိန္ အ၀င္ အထြက္ ေတြ မွာ
ေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့ ကိုခ်စ္လြင္ တေယာက္ေယာက္က ျခံေရွ ့လံုျခံုေရးကို တာ၀န္ယူရပါတယ္...။ မနက္ ၇း၀၀
နာရီကေန ၉း၀၀ ထိတၾကိမ္ နဲ ့ ညေန ၅း၀၀ ေနာက္ပိုင္းေတြေပါ့...။ညေန ၅း၀၀ ေနာက္ပိုင္း ဘဘဦးတင္ဦး
ဘဘဦးၾကည္ေမာင္..ဘဘဦးေအာင္ေရွြ တို ့ အိမ္ျပန္တဲ့ အထိ ျခံေရွမွာ ေနေပးရျပီး...ဘဘတို ့အိမ္ျပန္သြား
ျပီဆိုရင္ေတာ့ လူ၀င္ေပါက္ငယ္ ကလြဲ လို ့ ျခံတခါးမၾကီး ေသာ့ခတ္ျပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အသိေပးျပီး
ကာမွ တာ၀န္ျပီးဆံုးပါတယ္...။
တခါတေလ...အထူးဧည္သည္( နိုင္ငံျခားသံတမန္ တဦးဦး)ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရး
ေတြ မသိေစလိုတဲ့ ဧည္သည္မ်ား လာဖို ့ရွိျပီ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ တာ၀န္ေပါ့....။ အိမ္ထဲက (တာ၀န္ရွိသူ)
တေယာက္က က်ေနာ္ ကို ကားနံပါတ္..၊ အမ်ိဳးအစား..၊ အခ်ိန္ ...ေျပာျပီး ထိုင္ေစာင့္ခိုင္းပါတယ္...။အဲဒီသူလာျပီ...အဲဒီကားလာျပီ ဆိုရင္ ျခံတခါးမၾကီးကို တြန္းဖြင့္ေပးျပီး စစ္ေထာက္
လွမ္းေရးေတြ ေမးျမန္း စစ္ေဆး ျခင္းမခံရေလေအာင္ စီစဥ္ေပးရပါတယ္ ...။ အဲဒီဧည္သည္ရဲ ့ကား၀င္သြား
ျပီးျပီး ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ ့စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အနည္းနဲ ့ အမ်ား စကားမ်ားရေတာ့တာပါပဲ.....။
သူတို ့ကဘယ္သူဘယ္၀ါ ဘာအတြက္ ဆိုတာကို သိခ်င္တယ္ မိုလား....။ ဘာေၾကာင့္တခါးဖြင္ေပးရတာလဲ...
ဘာေၾကာင့္ မွတ္ပံုတင္စာအုပ္မွာ မျဖည္ခိုင္ပဲ ၀င္ခြင့္ေပးရတာလဲ....စသည္ျဖင့္ ရစ္ေတာ့တာေပါ့....။
က်ေနာ္ ကလည္း မသိေၾကာင္း...အန္တီက ဒီကားနံပါတ္ လာရင္တခါးဖြင္ေပးရမယ္ ေျပာလို ့ဖြင္ေပးလိုက္
တာျဖစ္ေၾကာင္း ....သိခ်င္ရင္ အန္တီကို တိုက္ရိုက္သြားေမးနိုင္ေၾကာင္း....။ အိမ္ရွင္ အန္တီ ခိုင္းတာ မပာုတ္ပဲ ကိုယ္သေဘာနဲ ့ကိုယ္လုပ္တာ မပာုတ္ေၾကာင္း.....စသည္ျဖင္.....စသည္ျဖင့္.....ေျပာရေတာ့တာ
ပါပဲ...။အဲဒီလို ႏွစ္ၾကိမ္သံုးၾကိမ္ေလာက္ျဖစ္ျပီးသြားျပီးေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ လာထိုင္ေနတယ္ ...၊က်ေနာ္ တခါးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ဆိုရင္ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူး ....ဒါေပမဲ့ သူတို ့တေတြ ရဲ ့အညွိဳးအေတး ကိုေတာ့
က်ေနာ္ အဖမ္းခံရျပီး စစ္ေၾကာေရးေရာက္မွ ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိလိုက္ရပါတယ္...။
(ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကို လူရွင္ငရဲ ...ေဆာင္းပါးစာစုတြင္ ေရပါမည္...)
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ က အန္တီ အနီးမွာ ေနျပီး ဘာတာ၀န္ရယ္ လို ့ ေခါင္းစဥ္ သီးသန္မရွိေပမဲ့ တေနတာ
က်ေနာ္ရဲ ့ အလုပ္ေတြ က နည္းလွတာေတာ့ မပာုတ္ပါဘူး....။
မနက္လင္းတာနဲ ့ ျခံတခါး၀ထြက္ ေန ့လံုျခံုေရးေတြ မလာခင္ အထိ တာ၀န္ယူ...။ ေန ့သမားေတြ လာျပီဆို
ရင္ တာ၀န္လြွဲေပးျပီး ကိုခင္ေမာင္ထြန္း..ကိုျမင့္စိုး(ဖိုးေလး) တို ့နဲ ့ အတူ လွည္းတန္းေစ်းမွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္.....
ေစ်း၀ယ္ျပန္လာျပီး ကာမွ လမ္းထိပ္က လဘက္ရည္ဆိုင္ေျပးထိုင္....(လူငယ္ဆိုေတာ့လည္း လဖက္ရည္ဆိုင္
ေလးကလည္းထိုင္ခ်င္ေသးတာကို )မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ အသက္၂၂..၂၃ ရယ္...။
အခု အေမရိကန္မွာ ရွိတဲ့ ဖိုးခြားက က်ေနာ္ထက္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ငယ္မယ္ထင္ရဲ ့ ...။ျခံထဲမွာ က်ေနာ္ တို ့ႏွစ္ေယာက္ က အငယ္ဆံုးေတြေပါ့....။
ေစ်း၀ယ္ထြက္တိုင္း အန္တီ အတြက္ ပန္းေတြ ၀ယ္ေနက်....သတိထားမိတာတခုက အန္တီက ႏွင္းဆီ...
စံပါယ္ ....ခေရ....ပိေတာက္ စတာေတြ ကို အေတာ္ ၾကိဳက္ရွာတယ္....။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီျခံေနာက္မွာ
ပန္းျခံေလး တျခံ ျဖစ္ဖို ့ အန္တီ ေဒၚခင္၀င္း ကိုခ်စ္လြင္ နဲ ့ က်ေနာ္တို ့ ၾကိုးစားခဲ့ ၾကတယ္ ....မန္း ကပိုတဲ့
ႏွင္းဆီ နက္ ပင္ေတြ စံပါယ္ပင္ေတြ....နဲ ့ ပိေတာက္ကိုင္း ခ်ိဳးျပီး အန္တီျခံထဲ မွာ ေလးပင္ေတာင္ စိုက္ခဲ့ေသး
တယ္....။ ခုေတာ့ရွင္လား မရွင္လား မသိေတာ့ပါဘူး.....မင္းလွလွြတ္တာ္ ကိုယ္စားလွယ္အဘ ဦးသာဗန္း (က်ေနာ္ အမွတ္မွားဘူးဆိုရင္ေပါ့) က ဗူးပင္ေတြ စားပင္ေတြ စိုက္လိုက္ေသး......။
လဖက္ရည္ဆိုင္က ျပန္လာျပီးရင္ အန္တီ နဲ ့လိုက္စရာရွိရင္ လိုက္...လိုက္စရာ သြားစရာ မရွိရင္....ပာိုလုပ္ဒီ
လုပ္ေပါ့....အန္တီျခံ ၾကီးက က်ယ္၀န္းလွေတာ့ လုပ္စရာ အလုပ္က တမ်ိဳးမပာုတ္ တမ်ိဳး ရွိေနတတ္တာပါပဲ...။
အဲဒီမွာ ၾကာျဖတ္ေျပာခ်င္တာေလးတခုက က်ေနာ္တို ့လူငယ္ေတြ အတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ကိုေမာ္ ကေန စာဖတ္၀ိုင္းေလး တခု လုပ္ခိုင္တာပါပဲ ရက္ေတာ့ တိတိက်က် မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး....စေန တနဂၤေႏြ မပာုတ္တဲ့ ၾကားရက္ တရက္မွာ က်ေနာ္ တို ့ျခံထဲက လူငယ္ေတြ စာဖတ္ၾကတယ္....စာအုပ္ တအုပ္ေပၚမူ
တည္ျပီး ေဆြးေႏြးၾက သံုးသပ္ၾက နဲ ့ေပါ့.....။
တရက္ ျခံေနာက္က အမွိဳက္ပံုၾကီးကို ရွင္းဖို ့ လူအင္အားလိုတာနဲ ့ တိုင္းဆက္သြယ္ေရးလူငယ္ေတြ ကို အကူ
အညီေတာင္း ရပါတယ္...။ အဲဒီေနက က်ေနာ္တို ့စာဖတ္၀ိုင္းရွိတဲ့ ေနေပါ့....။တိုင္းဆက္သြယ္ေရး လူငယ္
ေတြျဖစ္တဲ့ ကိုျမင့္ေဌး...မပို...ကိုေဌး၀င္း စတဲ့ လူအင္းအား ၂၀ နီးပါးနဲ ့အန္တီ အိမ္ေနာက္ ဒါန္းစင္ေလး
ေနာက္က အမွိဳက္ပံု ၾကီးကိုရွင္းလင္းျပီးထမင္းစားေနခိုက္ အန္တီေရာက္လာပါတယ္..။လုပ္အားေပး လာတဲ့ လူငယ္ေတြကို စကားစမည္း လာေျပာတာေပါ့...။အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို ့စာဖတ္၀ိုင္း အတြက္ ေရးထားတဲ့ ၀ွိဳက္ဘုတ္ေပၚက အစီအစဥ္ေတြ ကိုေတြ ့သြားျပီး ေမးပါတယ္...။ ဘယ္တုန္းက စလုပ္တာလဲ ဘယ္စာ အုပ္ေတြ ဖတ္ျပီးျပီလဲ...စသည္ျဖင့္ေမးျပီး အန္တီစာအုပ္စဥ္မွာ ရွိတဲ့ စာအုပ္ေတြ လဲ လာယူဖတ္နိုင္ေၾကာင္း
ဒီေန ့လုပ္မဲ့စာဖတ္၀ိုင္းကိုလဲ အိမ္ထဲမွာ လာလုပ္ေစခ်င္ေၾကာင္း....။အန္တီလဲ အခ်ိန္ရရင္ လာနားေထာင္မွာ
ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသြားပါတယ္....။ဒီလိုနဲ ့ အိမ္ေနာက္ေဖး ကားဂိုေဒါင္နဲ ့တြဲလွ်က္ ဆားဗစ္တန္းလွ်ားေလး ထဲကအမ်ားဆံုးရွိလွ လူ(၁၀) ေယာက္ေလာက္နဲ ့စခဲ့တဲ့ ၅၄ ျခံ၀င္း စာဖတ္၀ိုင္း က အန္တီ အိမ္ထဲ ကိုေရာက္လာပါတယ္...။ ေနာက္ေတာ့ အျပင္က လူငယ္ေတြ ေက်ာင္းသားေတြ ပါ၀င္လာတဲ ျခံေရွ ခန္းမ ထဲက လူငယ္စာဖတ္၀ိုင္းၾကီး ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ......။
ခိုင္ကိုဦး
၁၇ . ၃ . ၂၀၁၅ ။
No comments:
Post a Comment