ေရနဲငါး (ကဗ်ာ)

အေမ....
ေမြးရံုသက္သက္ဘဲလား အေမ
မတူၾကတဲ့ေလာက လူ႔သဘာဝ
ဆင္းရဲႏြမ္းပါး ဘဝမျခားသ၍
အေမ့ကိုေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္အေမ။

အေဖနဲ႔မွားခဲ့တဲ့အေမ
ကြ်န္ေတာ့္ကို သေႏၶတည္မွ
အေမေနာင္တရေတာ့တယ္ေပါ့။

အေမခ်စ္တဲ့အေမ့လူၾကီး(အေဖ)ဟာ
ဘယ္သူဘယ္ဝွါဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္ မသိလိုေတာ့ပါဘူး။

ေမတၱာတရားေတြနဲ႔လႊမ္းျခံဳထားတဲ့
ပရဟိတ ေက်ာင္းေလးထဲမွာ
ဘဝတူသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔
သားေနတတ္ေနပါျပီ အေမ။

သားကိုထားခဲ့ျပီး ျပန္လွည့္သြားတဲ့
အေမ့ရဲ႕ေက်ာျပင္ကို
မ်က္ရည္စေတြၾကားက
အေမဆိုတာ မသိတသိ
ၾကည့္မိခဲ့ဘူးတယ္ အေမ။

အမွတ္သညာေသးတဲ့ ဥမမယ္သား
ဘဝခါးမွန္းလည္း မသိ
ခ်ိဳမွန္းလည္း မသိခဲ႔။

ေမတၱာတရားေတြသာ ရွိျပီး
နို႔ခ်ိဳရည္ မရွိတဲ့ သူတခ်ိဳ႕က
ရင္ဝယ္ပိုက္ျပီး အေမ့ေနရာယူ
အေမပစ္ခဲ့တဲ့သား ေရနဲငါးကို
ဂရုဏာလက္ေတြနဲ႔ၾကိဳဆိုေထြးေပြ႔
ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးမွာ....
ျငိမ္းေအးေစခဲ့ပါတယ္...အေမ။

နို႔သီးေခါင္းအတုနဲ႔ နို႔ခ်ိဳရည္
အေမ့ကိုယ္စား အားျဖစ္
မျမင္ဘူးတဲ့ မ်က္နွာ
မေတြ႕ဘူးတဲ့ လက္နဲ႔
ေထြးေပြ႕ထားတဲ့ သူေတြကို
အေမျမင္လွည့္ ေစခ်င္တယ္။

မွားတာ အေဖလား?
မွားတာ အေမလား? မေမးေတာ့ပါ
ဘဝမျခားေသးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္
လူေဘာင္ လူေလာကမွာ
မိဘမဲ့ အေခၚခံ
မိပစ္ဖပစ္ ႏြံမနစ္တာကိုဘဲ
ေက်နပ္လွပါျပီ အေမ။

မျမင္ဘူးတဲ့ ေမြးသမိခင္
မျမင္ဘူးတဲ့ ေမြးသဖခင္
ဝဋ္ေၾကြးရွိခဲ့ရင္..,
သားေက်ေအာင္ဆပ္မွာပါ...

တပါးသူရဲ႕ ရင္ခြင္
တပါးသူရဲ႕ ေမတၱာလက္ေတြနဲ႔
ေထြးေပြထားတဲ့ အေမ့သားကို
တစ္ခါတစ္ေခါက္ ကေလးေတာ့
လာၾကည့္လွည့္ၾကပါဦးဗ်ာ....။

ကိုစိုးမိုး ( ၂/၁၀/၂၀၁၃ )

ဆက္သြယ္ရန္

ခိုင္ကိုဦး
ဆစ္ဒနီ၊
ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံ။

သားငယ္ ၄ႏွစ္ျပည့္ ဆြမ္းကပ္လႉ (ခိုင္ကိုဦး)

သားငယ္ ၄ႏွစ္ျပည့္ ဆြမ္းကပ္ ပါတယ္ ၊ လႉဒါန္းရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ ့အတြက္ ရ႐ွိတဲ့ၾကည္ႏူးမႈ ့ကို ေဝမ်ွလိုက္ပါတယ္ ။

ခိုင္ကိုဦး

 

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၁ (ခိုင္ကိုဦး)

ရန္ကင္းျမိဳနယ္ အကသ ေက်ာင္းသားဘ၀ကေန NLD တည္ေထာင္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ NLD အဖြဲ ့၀င္ျဖစ္လာတယ္ ၊ အခု အန္တီျခံ တျခံ ေက်ာ္ နဲ တိုင္းစစ္သံမွဳးအိမ္ ေဘးက ျခံအမွတ္ (၄၄)မွာေပါ ့ ၊ အန္တီျံခံ ေဘးကပ္လွ်က္က အမက ေက်ာင္း အဲသည့္ ၀င္းထဲမွာပဲ Every Ready လို ့နာမည္ေပးထားတဲ့လဘက္ရည္ဆိုင္ ျပီးေတာ့ (၄၄) NLD ဗပာို ရဳံုခ်ဳပ္ေပါ့ ၊ ဗပာန္းအုတ္လမ္းရံုး က ရန္ကုန္တိုင္း တိုင္းရံုးပါ ၊ အဘ ဦးေအာင္ေရွြ ဦးတင္ဦး ၊ ဦးေအာင္ၾကီး တိုရဲ ့ မ်ိဳးခ်စ္ရဲေဘာ္ ေပာာင္မ်ား ရယ္ အဘ ဦး၀င္တင္ ဦးေသာ္က ေဒၚျမင္ျမင္ခင္ စတဲ ့တတ္သိပညာရွင္ ေတြရယ္ လူငယ္ ရယ္ သံုးေခ်ာင္းေထာက္ျပီး NLD စတင္ခဲ့ၾကတာေပါ့ ၊ 

ဒီေနရာမွာ အလွ်င္သင္လို ့ သမိင္းတခု ေဖၚထုပ္ပါဦးမယ္ ၊ (အတင္းေျပာတာမပာုတ္ပါ ) ပါတီ ဖြဲ ဖို ့ဦးေအာင္ၾကီးကို သြားဖိတ္စဥ္ကေပါ့ ဦးေအာင္ၾကီး က လိုလိုလားလားပါပဲ " ေအး လုပ္ေပါ့ကြ လုပ္ရမွာေပါ့ .... ဥကဌ လုပ္မယ္ " တဲ့ ။

ပါတီ ဖြဲစ ဆိုေတာ့ ပါတီ၀င္ လက္ခံရတာ အလုပ္အမ်ားဆံုး အလုပ္ေပါ ့ ၊ကဒ္ စက္ရွင္က လူငယ္ေတြ ေနမအားညမအား အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္ ၊ စတိုကိုင္တာက ဦးအုန္းသန္း ၊ ကိုျမင္သန္း ျပီးေတာ့ ေရွြၾကည္စည္ ေဒၚဆန္းဆန္းေအာင္ရဲ့သားက စာကူစက္မွာ သူလဲေနမအားညမအား ပါပဲ ၊ ပါတီ၀င္ေလ်ွာက္လွြာေတြ ေၾကညာခ်က္ေတြ လွည္ထုပ္ရတာ ေလ ....။ 

 ေနာက္ေတာ့ ကိုျမင္သန္းက ရံပံုေငြ လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ တာ၀န္ခံ ျဖစ္လာပါတယ္ ၊ ရံုးအေပၚထပ္ ညာဖက္အခန္းကေတ့ာ ေနဆိုရံုးခန္းညဆို အန္တီ လံုျခံဳေရးလူငယ္ သံုေရာင္ခ်ယ္ ေက်ာင္းသားမ်ား အိပ္စရာေနရာေပါ့ ၊ ဘယ္ဖက္ကေတာ့အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သတင္းနဲျပန္ၾကာေရး ရဲ ့ရံုးေနရာေပါ ၊ ညာဖက္ေနာက္ခန္းမွာေတာ့ ဦးေအာင္ၾကီး ဦးတင္ဦး အန္တီ တို ့ ရဲ ့ရံုးခန္းပါ ၊ CECအစည္းအေ၀းလဲ လုပ္ေလ ့ရွိပါတယ္ ၊

ခိုင္ကိုဦး

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၂ (ခိုင္ကိုဦး)

က်ေနာ္က ေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းတဲ့ ေနရာမွာ တာ၀န္ယူထားပါတယ္ ၊ တယ္လီဖုန္းေအာ္ပေရတာပါ ၊ လာသမွွ်ဖုန္းကို ေျဖေပးရပါတယ္ ၊ ဖုန္းေျပာခ်င္တဲ့သူကို ရွာေပးရပါတယ္ ၊ အေပၚထပ္ေအာက္ထပ္မွာ ဖုန္းတလံုထဲမို ့ နားရခ်ိန္နည္းပါတယ္ ၊ ဖုန္းမွတ္တမ္းလည္းေရး ရပါေသးတယ္ ၊ ရံုးခ်ိန္ကုန္သြားရင္ေတာ့ အနားရပ္တယ္ ၊ သိုေပမဲ့ ညေန ရံုးမွာ လူရွင္းသြားခ်ိန္မွာ ခဏ တျဖဳတ္ အျပင္ထြက္ လဘက္ရည္ေသာက္ ည က်ေတာ့ စတိုမွာျဖစ္ျဖစ္ စာကူစက္မွာျဖစ္ျဖစ္ သြားကူရပါတယ္ ၊ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြ ေၾကညာခ်က္ေတြ အခ်ိန္မွီွ ထြက္နိုင္ေအာင္အတြက္ပါ 

၊ တခါတရံ ညေတြမွာေတာ့ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ စိုင္းထီးဆိူုင္ ရဲ ့ အတီးအဆိုကို နားေထာင္ရသလို ့ ဆရာမင္းသိခၤ ရဲ ့ ေဗဒင္လကၤဏာ လည္း တြက္ခိုင္းရပါေသးတယ္ ၊ သူတိုနဲ ့ကေတာ့ ခဏတာတာေလး ဆံုခဲ့ရတာပါ ၊ ကိုထီးေရာဆရာခ ပါ ၄၄ ရံုးကေန အိမ္ျပန္သြားျပီး စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အဖမ္းကို ခံလိုက္ၾကပါတယ္ ၊ (သူတို အမွန္တရာကို ရွာေဖြခဲၾကတာ ျပစ္မွဳံလုပ္ခဲတာမပာုတ္ေလေတာ့ ၾကာၾကာ ပုန္းေအာင္းမေနခ်င္ဘူးေပါ့ ) 

အဲသည္အခ်ိန္က ကာဒ္ဆက္ရွင္ကလူငယ္ေတြ ရံဳး အဖြဲ၀င္ေတြနဲ ့အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ကအဖြဲ ့၀င္ေတြ အေၾကာင္အမ်ိဳးမိ်ဳးေၾကာင္ ၄၄ရံုးကို ေရာက္လာ လို ့ ေနလည္စာ စားခ်ိန္မွာ ဆိုရင္ ေရြၾကည္စည္ ေဒၚစန္းစန္းေအာင္ နဲ ့ မႏွင္းစည္ညိဳ က တာ၀န္ယူျပီးေနလည္စာ ေၾကြးပါတယ္ ၊ ဒီတိုင္းအလြတ္ၾကီး လာခ်င္သူလာ စားခ်င္သူစားဆိုျပီးေၾကြးတာေတာ့မပာုတ္ပါဘူး ၊ ထမင္းစား လက္မွတ္ ကဒ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွုး ဦး၀င္းခက္က စီစစ္ျပီးမွ ထုတ္ေပးတာပါ ၊ တေနကို လူ ၉၀ /၁၀၀ ေလာက္ေတာ့ ေၾကြးရပါတယ္ ။
ခိုင္ကိုဦး

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၃ (ခိုင္ကိုဦး)

က်ေနာ္ ၄၄ ရံုးခ်ဳပ္မွာ စျပီးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ တပါတ္ ေလာက္ ကေတာ့ ညစာ ငတ္ခဲ့ ရပါေသးတယ္ ၊ ေဒၚဆန္းဆန္းေအာင္ တိုက ေနလည္ ၂း၀၀ နာရီေလာက္အထိပဲ အိုးၾကီးအိုးငယ္နဲ ထမင္းေၾကြးတာပါ ညစာ မပါပါဘူး ၊ က်ေနာ္လည္းဘယ္သူေျပာရမွန္းမသိ အသက္ကလဲငယ္ ရွက္ကလဲရွက္တတ္ေတာ့ ကိုယ္ ညစာ ငတ္တာကို ဘယ္သူကိုမွ ေျပာ မျပခဲ့ပါဘူး ၊ အဲသည္အခ်ိန္က က်ေနာ္ထင္တယ္ ေလ ၄၄ ရံုးခ်ဳပ္မွာ အသက္အငယ္ဆံုးအဖြဲ ့၀င္ပာာ က်ေနာ္ပဲျဖစ္လိမ္မယ္လို ၊ ၇၃ မွာေမြးတာ ဆိုေတာ့က်ေနာ္အသက္က ၁၅ ႏွစ္ သားပဲရွိေသးတာ ၊ ေနာက္ေတာ့ သံုးေရာင္ခ်ယ္ က အကို
ၾကီးေတြက ဘယ္လိုသိသြားတယ္မသိ က်ေနာ္ကို ညစာ အန္တီျခံထဲမွာ သူတို ့နဲ ့အတူ လာစားဖို ့ေခၚပါတယ္

 ကိုေဘာၾကီးတို ့ အခု အမတ္မင္း မရွီး တို ့ ေကာင္းမွဳေၾကာင့္ အန္တီျခံ ၅၄ ကို စတင္၀င္ထြက္ဖူးတာပါ ၊ ညစာကို သူတိုနဲ ့အတူ ေစာေစာ သြားစားျပီး ည၈း၀၀ မထိုးခင္ ၄၄ ရံဳးကိုျပန္ရပါတယ္ အဲသည္အခ်ိန္က ၁၄၄ ထုတ္ထားတာကို ။ ေနာက္ပိုုင္းက်ေတာ့ ကိုျမင္သန္းစီစဥ္ေပးမွဳ ့ေၾကာင္ ့ညပိုင္းပါေနရသူေတြအတြက္ ေဒၚဆန္းဆန္းေအာင္က ညစာ ပါ အိုးငယ္ေတြနဲ ့ခြဲျပီးခ်န္ထားေပးခဲ့ပါတယ္ ၊ 

 သၾကၤန္မတိုင္ခင္ထင္ပါရဲ ့ ၄၄ ျခံ၀င္းထဲမွာ ရံပံုေငြ လဘက္ရည္ဆိုင္ ဖြင္ေတာ့ က်ေနာ္ကို အိမ္ျပန္လာဖို ့ ခဏ ခဏ လာေခၚတဲ ့က်ေနာ္ အေမ ပါတီ၀င္ျဖစ္လာျပီး သက္သာဆိုင္မွာ ေကာင္တာထိုင္ေပးရတဲ့တာ၀န္ ရလာပါေတာ့တယ္ ၊ ၾကံုလို ့ၾကြားတာမပာုတ္ပါ ၊ က်ေနာ္ အဖိုးက ဖဆပလ ရဲ ့ အတိုက္အခံ ပါတီျဖစ္တဲ့ ပမညတ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ျမေသြး ဆိုေတာ့ အဖိုးေသြးက က်ေနာ္တို ့သားအမိကို အျပည့္ေပးသြားတယ္ ထင္ပါရဲ ့ (၈၈တုန္းက အေမက အိမ္ေရွ ကေနေသာခတ္ျပီး သပိတ္ေမွာက္တဲ့ အိမ္ရွင္မမ်ား အဖြဲ ့၀င္ ၊ က်ေနာ္က ေနာက္ေဖး ျခံစည္းရိုးေက်ာ္တက္ျပီး သပိတ္စခန္းသြားတဲ့ အကသ ေက်ာင္းသား ) ။ 

၄၄ ရံုးမွာ အမွတ္အရဆံုးကေတာ့ ၈၉ သၾကၤန္ပါ ၊ ၈၈ သရုပ္ေဖာ္ တခန္းရပ္ျပဇာတ္ေတြနဲ ့ သၾကၤန္သံခ်ပ္ေတြက ျပည္သူလူထုကို ဆြဲေဆာင္နိုင္ပဲုမ်ား စစ္တပ္က ေက်ာင္းသားေလးေတြကို ေသနပ္နဲ ့ပစ္ တုတ္နဲ ရိုက္ သရဳပ္ေပၚ လြန္းေတာ့ ေအာက္က ၾကည္ေနတဲ့ ျပည္သူလူထု ၾကီးက စစ္သားလုပ္တဲ့ အဖြဲ ့၀င္ေတြကို ေျပာင္းဖူးရိဳးေတြနဲျပစ္လိုက္ၾကတာ မနည္းေတာင္းပန္ယူရတဲ့ အထိပါပဲ ၊ ေနာက္ေတာ့ သံခ်ပ္ထိုးေကာင္းတဲ့ သရဳပ္ေဖာ္ေကာင္းတဲတဲ့ ျမိဳနယ္ လူငယ္ အမ်ားအျပား သၾကၤန္အျပီးမွာ သိမ္းၾကံုး အဖမ္းခံရေတာ့တာပါပဲ ၊ တခ်ိဳျမိဳနယ္ေတြဆိုရင္ လူငယ္ အဖြဲ ့၀င္ေတြအားလံုး အဖမ္းခံၾကရပါတယ္ ။


ခိုင္ကိုဦး

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၄ (ခိုင္ကိုဦး)

အဲသည္ သၾကၤန္မတိုင္ခင္ေလးမွာပဲ က်ေနာ္ တာ၀န္ယူရတဲ့ ဖုန္းေအာ္ပေရတာ ဘ၀ကေန ေနာက္တေနရာကို ေျပာင္းေရွြတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရပါတယ္ ၊ ေအာ္ပေရတာထက္ တာ၀န္ပိုၾကီးတဲ့ေနရာေပါ့ ၊ တာ၀န္ရလာပံုက ....

 တေန့ ...ညေနရံုဆင္းျပီးခ်ိန္ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ခ်ိန္မွာ ဖုန္းေဘးနား ကုလာထိုင္မွာ ထိုင္ရင္း ေဆးလိပ္ ခ ိုးေသာက္ ေနတာကို လူမိသြားပါတယ ္၊ တကယ္ေတာ့ ၁၅ ႏွစ္သာသာ ရွိေသးတဲ့ က်ေနာ္အတြက္ ေဆးလိပ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မသင္ေတာ္တဲ့အရာပါ ၊ ဒါေပမဲ့ ၁၅ ၊၁၆ အရြယ္ပာာ အတတ္စမ္းခ်င္ၾကတယ္ မပာုတ္လား ၊ က်ေနာ္ ေဆးလိပ္ေသာက္ေကာင္းေနတုန္း တခါးဖြင္ျပီး၀င္လာသူက ဘဘဦးတင္ဦးပါ ၊ တိုးမဲ့တိုး မိမဲ့မိေတာ့ တကယ္က်ားေရွ ့ ေမွာက္လွ်က္လဲတာပါပဲ ၊ ဘဘဦးတင္ဦးက က်ေနာ္ကို တခ်က္ၾကည္ျပီး ဘာမွမေျပာပဲ ေသာက္ လက္စ ေဆးလိပ္ နဲ ့စားပြဲေပၚက ေဆးလိပ္ ေတြကိုပါ ယူျပီးခ်ိဳးပစ္ပါတယ္ ၊ ျပီးေတာ့မွ မင္းအသက္က ဘယ္ေလာက္ရွိေသးလို ့ေဆးလိပ္ေသာက္ရတာလဲတဲ့ ၊

 ရုတ္တရက္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ဘဘ က ေနာက္တခါေသာက္တာေတြရင္ မလြယ္ဘူးမွတ္ တဲ့ ။ အမွန္က သူဖုန္းဆက္မလို ့တက္လာတာပါ ၊ သူဖုန္းေျပာ ဖို ့ ေကာက္ကိုင္ေတာ့ က်ေနာ္ အလိုက္တသိ အခန္းျပင္ ထြက္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ဖုန္းေျပာ ခ်ိန္မွာ အနားမရွိသင့္ဘူးထင္လို ့ပါ ၊ ဆက္ အဆူခံရမွာလဲ ေၾကာက္တာပါတာေပါ့ ။
ေနာက္တေန ့ ညေန ရံုးဆင္းခ်ိန္က်ေတာ့ ဘဘရဲ့ တပည္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးလွျမင္(ဗိုလ္ၾကီး) က က်ေနာ္ကို လာေခၚပါတယ္ ၊ ဘဘဦးတင္ဦးက ေတြခ်င္လို ့တဲ ့ ၊စိတ္ထဲဘုရားတျပီး လိုက္သြားရင္း မေနက ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္မိတဲ့ျပသာနာ အဆက္ပဲ့လို ့ေတြးမိပါတယ္ ။ 

ဘဘ ဦးတင္ဦး ရံုးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဳး ဦး၀င္းခက္ ကိုပါေတြလိုက္ရတယ္ ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကို တိုင္ျပီး ထင္တယ္ ေပါ့ ....။ ဘဘက အရင္ဆံုး စေျပာတာက မင္းက ကိုျမ ေျမးဆို တဲ့ ၊က်ေနာ္ အဖိုး ဗိုလ္ျမေသြးကို ေျပာတာပဲဆိုတာ နာလည္ျပီး ပာုတ္ကဲ့ ပါ ဆိုေတာ့ ဘဘ က မင္းဖိုးေအ ကိုျမ နဲ့ ငါက ဂ်ပန္ေခတ္ တတိယပါတ္ ဗိုလ္သင္းတန္းမွာ အတူူတူ တက္ခဲ့ ၊ တာ၀န္က်ေတာ့လည္း တတပ္ထဲ အတူတူ ဆိုတာ ကေန စလိုက္တာ နာရီး၀က္နီးပါး ထိုင္နားေထာင္ခဲ့ ရပါတယ္ ။ 

ဘဘရဲ ့မ်က္ႏွာမွာ အေရာင္ေပါင္းစံု ေတြရပါတယ္ ၊ ေသေဖာ္ေသဖက္ တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္ နဲ ့သူရဲ ့ျဖတ္သန္းမွုေတြ ေျပမယ္ဆိုရင္ နားေထာင္မယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို ့ အမ်ားၾကီး ရနိုင္ပါတယ္ ။ တကယ္ကို တိုင္းျပည္အတြက္ စြန္လွြတ့္စြန္ ့စား ခဲတဲ့စစ္သားေကာင္းၾကီး ေတြပါပဲ ....။

 

(ခိုင္ကိုဦး)

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၅ (ခိုင္ကိုဦး)

ဒီလို နဲ ့ ဘဘေျပာ သမွွ် နားေထာင္ေနရင္း က အဆံုးသတ္မွာေတာ့ ကိုျမ ေျမးဆိုေတာ့ ကိုယ္ေျမးပဲေပါ့ ....ဒီေတာ့ မင္းရံုးမွာဆက္ေနရင္ တေယာက္ထဲ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနဦးမယ္ ဒီေတာ့ ဘဘ နားမွာေန ေပါ့ ....တဲ့ ။ 

ဒါနဲ ့ က်ေနာ္လည္း ဘဘဦးတင္ဦးရဲ ့ လုံျခံဳေရး လူငယ္ ျဖစ္လာပါတယ္ ၊ အဲသည့္ အခ်ိန္က ဘဘဦးတင္ဦး ေဘးမွာ လံုျခံဳေရးလူငယ္ဆိုတာ အေတာ္ နည္းပါတယ္ မွတ္မွတ္ရရ ကိုဆန္းေအာင္ ၊ ကို၀ဏ ေမာင္ ရယ္ ပဲ ရွိတာပါ ၊ ဘဘရဲ ့သား ကိုသန္ဇင္ဦး (ယခု NLD -LA Japan ) ပါ ပါ ကာမွ ၄ေယာက္ထဲပါ ၊ အမ်ားစုက ဘဘရဲ ့ရဲေဘာ္ေပာာင္ တပ္ထြက္ေတြပါပဲ ။ သူတိုနဲ ါ အတူရွိေနေတာ့ က်ေနာ္ ရလိုက္တာ လံုျခံဳေရး တေယာက္ တတ္အပ္တဲ့ပညာေတြေပါ့ ။

 စစ္ထြက္ေတြဆီက Bodyguard တေယာက္ သိသင္သိထိုက္တာေတြ က်ေနာ္ ရလိုက္ပါတယ္ ၊ (ေသနပ္ပစ္နည္းခတ္နည္းေတာ့မပါပါ) တခါ တရံမွာ ဘဘ က ၄၄ ရံုးေနရာက ေန သူအိမ္ရွိရာေရွြေတာင္ကုန္း အထိ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ပါတယ္ ၊အင္လ်ားျမိဳင္ ထဲက ကုန္းတက္ ကုန္ဆင္းလမ္းေတြကို ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ျခင္း မရွိ စကားတေျပာေျပာနဲ ေရွဆံုးကေန လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္သူက ဘဘပါပဲ ၊ က်န္သူမ်ားကေတာ့ ေပာာပာဲ ဆိုက္ေနတာေပါ့ ၊ အျမဲတမ္းလို လို ဘဘအိမ္ျပန္ေရာက္ျပီ ဆိုရင္ျဖင့္ ခဏတျဖတ္ နားျပီးတာနဲ ျခင္းခတ္ေလ့ရွိပါတယ္ အဲဒါ ညေနတိုင္းပါပဲ ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ျခင္းလည္းမခတ္တတ္ ၊ ၀ါသနာကလည္းမပါေတာ့ ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ ့အေခ်ာင္ခိုေနေတာ့တာေပါ့ ။

ခိုင္ကိုဦး

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၆ (ခိုင္ကိုဦး)

က်ေနာ္ ဘဘ အိမ္မွာ ေနရခ်ိန္က နည္းလွပါတယ္ ၊ အမ်ားအားျဖင္ေတာ့ က်ေနာ္ ရံုးမွာပဲ အေနမ်ားတာပါ ၊ ဘဘ ရံုးကို ေရာက္ျပီးခ်ိန္က စျပီး ဘဘအိမ္ျပန္တဲ့ အခ်ိန္ထိ ေတာ့ အျမဲ အနားမွာ ရွိေနရပါတယ္ ၊ အဲသည္အခ်ိန္က ရံုးခန္းဇြင္ပြဲေတြ အမ်ားဆံုးရွိေနခ်ိန္မို ့ မၾကာခဏ ဆိုသလို ့ ရံုခန္းဇြင္ ၊ ဆိုင္းဘုတ္တင္ပြဲေတြကိုေတာ့ ဘဘ လံုျခံုေရးအတြက္ လိုက္ရပါတယ္ ၊ ရန္ကုန္ျပင္ပ သနပ္ပင္ ၊ျပည္ စတာေတြ လိုက္ပါခဲ့ဖူးပါတယ္ ၊ 

ရီးစရာေလးတခု ၊ရီစရာဆိုေပမဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာရွိတယ္ေတာ့ က်ေနာ္ တကယ္မသိခဲပါ ၊ တမင္လား အမွတ္တမဲ့လား ေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး တၾကိမ္ ဆိုင္ဘုတ္တင္ ရံုးဇြင္းပြဲ တခုအတြက္ ေလွာ္ကာ ဖက္ကို က်ေနာ္တို ့ခရီးထြက္ၾကပါတယ္ ၊ အဲသည္ခရီးစဥ္မွာ အန္တီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လဲ ပါ၀င္ပါတယ္ ၊ အန္တီစီးတဲ့ကား ၊ ဘဘ စီးတဲ့ကားရယ္ လံုျခံဳေရးလူငယ္ (သံုေရာင္းခ်ယ္ ေက်ာင္းသား )ကားရယ္ ၊ဘဘ ရဲ ့လံုျခံုေရးအဖြဲ ့ က်ေနာ္ တို ကားရယ္ အျပင္ NLD သတင္းမွတ္တမ္း အဇြဲ ့က အမိုးဇြင့္ ကားတစင္းရယ္စုစုေပါင္း ကား ၅စီးနဲ ့ပါ ၊

 အဘဦးမိုးသူ ရဲ ့သား ကိုပန္းသီး က ဗြီဒီယို ကင္မရာ မန္း ေပါ့ ၊ တလမ္းလံုး ဗြီဒီယို ကင္မရာ ၾကီး ထမ္းျပီး မွတ္တမ္းတင္ လာခဲ့ ရာက ေလွာ္ကား လံုထိန္းရဲ တပ္ရင္းတခဳ (တပ္ရင္းအမွတ္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ) နား အေရာက္မွာ ေသနပ္သံ သံုးခ်က္ေလာက္ ဆက္တိုက္ ၾကားလိုက္ရပါတယ္ ၊ က်ေနာ္တို ့တေတြလဲ ကားေပၚက ခဳန္ဆင္း ဘဘ နဲ ့အန္တီကားနား ေဘးကေန တန္းစီရပ္ျပီး ကာကြယ္ဖို ့ အသင့္ ေနလိုက္ၾကပါတယ္ ၊ အန္တီကား ေဘးမွာေတာ့ သံုးေရာင္ခ်ယ္ ေက်ာင္းသား ကိုျဖိုးေ၀ နဲ ့ ကိုဖုန္းျမင္ထြန္း (ယခု ဂ်ပန္တြင္ရွိေနသူ ) တိုက ပိတ္ရပ္ထားၾကပါတယ္ ၊

 အဲသည္အခ်ိန္က သူတိုႏွစ္ေယာက္က သာမာန္လူ ၄ ေယာက္စာေလာက္ ကို ၾကီူးပါတယ္ လူ၀ၾကီးေတြ ဆိုေပမဲ သူတို ့အရပ္အေမာင္းက ျမင္ေတာ့ ေတာ္ရံုတန္ရံုဆို သူတိုကို ျမင္တာနဲတင္ ရွိန္သြား နိုင္ပါတယ္ ၊ သူတို ့နဲ ့ယွဥ္ရင္ က်ေနာ္က လူေကာင္ညွက္တယ္လိုေတာင္မွ ေျပာလို ့ရပါတယ္ ။ ဘဘ က ကားတခါးပိတ္ရပ္ထားတဲ ့က်ေနာ္ကို ဖယ္ခိုင္းျပီး ကားေပၚ ကဆင္းလာပါတယ္ ၊ တခ်ိန္တည္း က်ေနာ္တို ့ေရွကို ေရာက္လာတာက အဲသည္ရဲတပ္ရင္းက တပ္ရင္းမွဳး ဆိုသူပါပဲ ၊ အဲသည္ရဲမွဴးက ဘဘ ကို ေတြေတြ ့ခ်င္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဆိုျပီး အေလးျပဳပါတယ္ (ေနာက္မွသိရတာက ဘဘ စစ္တပ္ထဲတုန္းက တပည္ ေပာာင္းတဦးပါတဲ့) ၊ ျပီးေတာ့ အဲသည္ရဲမွဴးက ေတာင္းပန္ပါတယ္ ၊

 လံုျခံုေရးကင္းေစာင္ေနတံဲ ရဲေဘာ္ ေလးဆီက က်ဥ္ထြက္သြားတာပါတဲ့ ၊ျဖစ္ပံုက ကိုပန္းသီးက သူဗီြဒီယို ကင္မရာ ၾကီးကို ပိတ္ျဖဴၾကီးအုပ္ ပခံုးေပၚ ထမ္းျပီး ဗြီဒီယို ရိုက္တာကို ရဲ အေစာင့္ေလးက သူတို ရဲတပ္ရင္းဖက္ကို လက္ႏွက္ၾ႕ကီးနဲ ့ပစ္ဖိုခ်ိန္တယ္မွတ္ျပီး ဘန္ကာ ထဲက ခုန္အထြက္မွာ ေသနပ္က်ဥ္ထြက္သြား တာပါ တဲ့ ၊ ရဲမွဳးေျပာစကားပါ ။ 

 က်ေနာ္ကေတာ့ အဲသည္ရဲမွဴး လိမ္ေျပာတာ မပာုတ္ဖူးလိုပဲ ထင္ပါတယ္ ၊ ခရီးက ျပန္လာျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ ထပ္ၾကားရတဲ့ေနာက္ဆက္တြဲသတင္းကေတာ့ ဘဘ ကိုအေလးျပဳ တဲ့ ရဲမွူး ျပဳတ္သြားတယ္ ဆိုတာပါပဲ ၊ျပစ္ခ်က္က NLD ေခါင္းေဆာင္လဲျဖစ္ ရာထူးလက္ရွိမပာုတ္ေတာ့တဲ့ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေပာာင္းတဦး ကို အေလးျပဳမိ တဲ့ အတြက္ တဲ ့ေလ ။

ခိုင္ကိုဦး

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၇ (ခိုင္ကိုဦး)

ဘဘ တို ့ ရခိုင္ ကိုစည္းရံုးေရးဆင္းေနစဥ္ကာလ မွာပဲ အန္တီ ေမေမ ေဒၚခင္ၾကည္ကြယ္လြန္ပါတယ္ ၊ ဒါနဲ ့ ဘဘ တို ့တေတြ ရရာ ေလယာဥ္ နဲ ့ စ်ာပန အမွီ ရန္ကုန္ကုန္ျပန္လာၾကရပါတယ္ ၊ ေမေမၾကီး စ်ာပန မွာေတာ့ က်ေနာ္တို ့တေတြ အထူးအလုပ္မ်ားၾက ရတာေပါ့ ၊ အန္တီ ဘဘ တို ့ရဲ ့လံုျခံဳေရး အျပင္ အန္တီ အမ်ိဳးသား နဲ ့သားေတြ ကိုပါ ေစာင္ေရွာက္ေပးရပါတယ္ ၊ ၅၄ ျခံထဲမွာ လူအ၀င္အထြက္ အရွဳတ္ဆံုးအခ်ိန္ေလ ။

 ေမေမၾကီးစ်ာပနေန ကေတာ့ အပင္ပန္းဆံုးေပါ့ ၊ က်ေနာ္တို ့ လံုျခံုေရးလူငယ္ေတြ ပာာ အန္တီနဲ ့ ဘဘ ရဲ ့ကားေဘးတဖက္တခ်က္ ကေန ေျပးလိုက္ရတာပါ ၊ က်ေနာ္တို ့ BodyGuard အလုပ္ဆိုတာ ရဳပ္ရွင္ေတြ ထဲကလို မလွပ မျပည္စံုပါဘူး ၊ တုတ္နဲ ့ရိုက္မလား ေခါင္းထိုးေပး ၊ခဲနဲ ့ျပစ္မလားရင္ဘတ္ထိုးခံ ျပီး ကိုယ္လူၾကီးကို ေရွကေန ကာကြယ္ေပးရတာပါ ၊ ဂိုက္နဲ ့ဆိုက္နဲ ့ေနလိုမရပါဘူး ၊ 

သည္ၾကားထဲ ဘယ္လို ဆြမ္းေၾကြးပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္လူၾကီးေတြ မစားေသာက္ခင္မွာ ၾကိဳစား ျပီးေတာ့ အဲသည္ အစားအေသာက္၀ိုင္းနားက မခြာတမ္းေစာင့္ၾကည္ရပါေသးတယ္ ။ အဲသည္အခ်ိန္က အစားအေသာက္ထဲ တခုခု ထည္ျပီး က်ေနာ္တို ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကို မလုပ္ၾကံပါဘူးလို ဘယ္သူမွ မေျပာနိုင္ပါဘူး ၊ ဒီေတာ့ အရင္ၾကိုစား တခုခုဆို အရင္ေသေပါ့ ၊ ေခတ္ကေျပာင္းလာေတ့ာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို ့ တုန္းကလို အစလိုက္အျပံုလို႕္ ပစ္သတ္မွာ မပာုတ္ဘူးလို ယံုၾကည္ထားျပီး စစ္အာဏာရွင္ပာာ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာတဲ့နည္းပဲ သံုးမယ္လို က်ေနာ္ ထင္ထားတာပါ ၊ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို ့တေတြပာာ ကိုယ္အသိစိတ္ကိုယ္ ေခါင္းေဆာင္ကို ကာကြယ္ၾကရပါတယ္ ။ 


ေမေမၾကီး စ်ာပန ျပီးေတာ့ ဘဘ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို စည္းရံုးေရး ျပန္သြားပါတယ္ ၊ ဒီတေခါက္မွာေတာ့ ရခိုင္ကို က်ေနာ္ လိုက္ခြင္ရပါတယ္ ၊ ဘဘ ကိုယ္တိုင္က က်ေနာ္ကို ေခၚသြားရမယ္ဆို လိုပါ ၊ က်ေနာ္တို ့ အေနာက္ရိဳးမ ဘတ္စ္ကားၾကီးနဲ ့ ေတာင္ကုတ္လမ္းအတိုင္း သြားၾက တာပါ ၊ ရန္ကုန္ ကေနထြက္ ျပည္မွာ တည အိပ္ မနက္ေစာေစာ မွာ ျပည္ဆင္တဲက ေန ဇက္နဲ ့ကူးျပီး ေတာင္ကုတ္္လမ္းကေန စစ္ေတြ ငပလီကို ည မေမွာင္ခင္ေရာက္ပါတယ္ ၊ က်ေနာ္က အငယ္ဆံုး သူဆိုေတာ့ အဲသည္ခရီး ထြက္မွ ကိုယ္ေတြနားလည္လိုက္တာက ဆီျဖဴသီး ဇေကာထဲထည္လွိမ္တယ္ ဆိုတဲ့စကားပါပဲ ၊ ေတာင္ကုတ္လမ္း ၾကမ္းၾကမ္း က လူၾကီးေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္ အခက္ေတြ ့ေစတာပါပဲ ။

ခိုင္ကိုဦး

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၈ (ခိုင္ကိုဦး)

ရခိုင္ျပည္နယ္ သံတြဲစစ္ေတြက စျပီး ရခိုင္ျပည္နယ္ အနွံ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ တစီးနဲ ပတ္ၾကရတာပါ ၊ မင္းျပာလဲ ေရာက္တယ္ ၊ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာ့ ေနာက္ဆံုးကမ္းေတာင္းၾကီး ေက်းရြာက အစ ရခိုူင္ တခြင္ ႏွံ ့သြားၾကတာပါပဲ ၊ မွတ္မွတ္၇ရဆိုရင္ေတာ့ လူရွြင္ေတာ္ ပိန္ပိန္ ေရေျပာင္းေျမေျပာင္းမွာ ၀မ္းေလွ်ာ လိုက္တာမ်ား ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ အိမ္သာ ထဲကေန ေလဘက္ေထာက္ထြက္ ရတဲ့အထိ ပါပဲ ။ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ အိမ္သာကလည္း ေမာ္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးအစြန္ေလးမွာ အခန္းဖြဲ ထားတာပါ ၊ ေအာက္က ေခ်ာင္းေရ ေဖြးေဖြး က အတိုင္းသား မဆင္စြန္ လိုက္ရင္ မဆင္တုန္းက ေခ်ာင္းေရထဲ ေျမာပါသြားတာပါပဲ ၊ 

တေယာက္ေယာက္မ်ားအိမ္သာသြားေနျပီ ဆိုရင္ သံုးေရ ကို မခပ္ရဲ ပါဘူး ၊ သံုးေရ လည္း ေခ်ာင္ထဲကေနပဲ ၾကိုဳးတပ္ ေရပံုးနဲ ့ဆြဲ ခပ္ရတာေလ ။ တရက္ ျမိဳတျမိဳကေန ေနာက္တေနရာ အကူး ေခ်ာင္းထဲမွာ ေမာ္ေတာ္ စက္ပ်က္ သြားတာရယ္ ၊ စက္ျပန္ေကာင္းေတာ့ ခ်ထားတဲ့ေက်ာက္စူး ေရေအာက္ ၾကမ္းျပင္က ေက်ာက္ တုန္းၾကားထဲ ညပ္ေနတာေၾကာင့္ တေနကုန္ ေရထဲမွာ ေနၾကရပါတယ္ ၊

 ေမာ္ေတာ္ ဆလင္းၾကီးက ေတာ္ေတာ္ သေဘာေကာင္းေဖာ္ေရြ ပါတယ္ ၊ က်ေနာ္တိုကို ဘာမွ စိတ္မပူၾကဖို ့ ခဏခဏ လာေျပာ ပါတယ္ ၊ျပီးေတာ့ သူစက္အေၾကာင္းသူသိပံုရပါတယ္ ၊ ေမာ္ေတာ္ အကူေလးတေယာက္ကို ထမင္းပာင္းစီစဥ္ခိုင္းပါတယ္ ၊ အျသည္ေန ေန ့လည္စာက ေတာ့ ေမာ္ေတာ္ေ႔ပၚ ပါလာတဲ ့ ငါးေျခာက္ပာင္း ရယ္ ရခိုင္ ခရုပ္သီးေထာင္းရယ္နဲ က်ေနာ္တို ့တေတြ ေလြးလိုက္ၾကရပါေတာ့တယ္ ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ရခိုင္းသားစစ္က ေထာင္းေက်ြးတဲ ရခိုင္ ငရုပ္သီးေထာင္က ေကာင္းမွ ေကာင္းပါပဲ ။

 ေနာက္ တခုမွတ္၇တာ က ကိုပန္းသီး ေပါ့ ပင္လယ္၀ တခု အျဖတ္မွာ ေမာ္ေတာ္ဦး ကေန ျဖာထြက္လာတဲ့ ေရလိွဳင္း ေဖြးေဖြး ေတြကို သေဘာက်ျပီး သူခါးမွာ ပုဆိုးတကြင္းကိုခ်ည္ တေယာက္က လွမ္းဆြဲ ထားျပီး (ရန္ကုန္က ဘတ္စ္ကား တြယ္စီး သလိုမ်ိဳး ) ေမာ္ေတာ္ ေဘာင္ကေန တြဲ ေလာင္ဆြဲ ျပီး ဗီဒီယို မွတ္တမ္း အတင္ ေကာင္းလိုက္တာ လွိဳင္းမူးျပီး အန္လိုက္တာမ်ား ဘဘ ဇနီး အန္တီေဒါက္တာ ပါ မ်က္လံုးျပဴးရပါတယ္ ။ ကိုပန္းသီးပုဆိုးတကြင္းစြတ္လို ့ဆိုတာနဲ တခု သတိရလိုက္ပါေသးတယ္ ၊ မင္းျပားလား ကမ္းေတာင္း ၾကီးလားေတာါမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ျမိဳတျမိဳ ညဖက္မွာ ျမိဳခံ အိမ္ တအိမ္မွာ တည္းေတာ့ အိမ္ရွင္က က်ေနာ္ကိုေမးတယ္ ပုဆိုး ပါလား တဲ ့ က်ေနာ္ က ရန္ကုန္သားလူလယ္ပဲ ကိုယ္၀တ္ေနက်ပဲပာာ ပါတယ္ေပါ ့ ၊ 

က်ေနာ္တို ့ေရာက္သြားတာ ေဆာင္းတြင္းၾကီးေလ ခ်မ္းတာမွတုန္ေနတာပဲ ၊ ညလည္းက်ေရာ အသီးသီး ေခါင္းအံုးေတြ ေစာင္ေတြ နဲ ့ က်ေနာ္က်ေတာ့ ဘာေစာင္မွ မရပဲ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သြားေမးေတာ့ (ခ်မ္းလြန္းလာေတာ့လဲ မရွက္နိုင္ ေမးရေတာ့တာေပါ) အိမ္ရွင္က ေျပာပါတယ္ ညေနက ပုဆိုးပါလား ေမးေတာ့ ပါတယ္ ဆို လို ့ မေပးေတာ့တာပါတဲ့ ။ သူအရပ္နဲ ့သူဇာတ္ဆိုတာ ဒါပဲထင္ပါရဲ ့ ၊ ေစာင္ကို ပုဆိုးတဲ့ ပုဆိုးကိုလံုခ်ည္တဲ့ ေမးမ်ားမေမးမိရင္ေတာ့ သူတို ့အေျပာ လံုခ်ည္ျခံဳ ျပီးေကြးရမဲ့ ကိန္းေပါ ့ ခုေတာ့ေမးမိေတာ့ ပုဆိုးျခံဳျပီးေကြးခြင္ရသြားတာေပါ့ ၊

ခိုင္ကိုဦး

NLD အမွတ္တရ အပိုင္း-၉ (ခိုင္ကိုဦး)

ခရီးစဥ္ တေလွ်ာက္လံုး ညဖက္ အလွည္က် ကင္းေစာင့္တဲ့ အထဲ က်ေနာ္ပါေပမဲ့ တနာရီျပည္ေအာင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ျပီး က်ေနာ္ ကင္းမေစာင္ခဲ့ရပါဘူး ၊ တေနကုန္ ဘဘ ေနာက္ကေန တေလ်ွာက္လံုး ဘဘ လြယ္အိပ္အနီၾကီးထမ္းလို ့တေကာက္ေကာက္ လိုက္ရတာ ည က်ေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္ပါမလဲ ၊ တခ်ိဳးတည္းအိပ္တာပဲ ဘဘ လံုျခံုေရး လုပ္တဲ့ ဘဘရဲ ့ ရဲေဘာ္ ေပာာင္ၾကီးေတြကလဲ က်ေနာ္ကို ကေလးလိုျမင္ျပီးခြင္လြတ္ၾက တာလဲပါတာေပါ့ က်ေနာ္ကင္းခ်ိန္အိပ္ေနလို ့ဘယ္သူကမွ အျပစ္မေျပာၾကပါဘူး ၊ ဘဘ ရဲ ့ လြယ္အိပ္အနီ ၾကီး ကလဲ အေလးသားကလား ၊ 

ဘဘရဲ ့အေရးၾကီးစာရြက္စာတမ္းေတြ အသံုးအေဆာင္ေတြ ပိုက္ဆံေတြ ပရုပ္ဆီဘူးက အစ ပါတယ္ ၊ဘဘက ယံုယံုၾကည္ၾကည္ အပ္ထားေတာ့ အထူးဂရုစိုက္ရတာေပြါ ၊ က်ေနာ္ အ၀တ္အစား ထည္တဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ရယ္ ဘဘ လြယ္အိပ္ရယ္ နဲ ့တျမိဳ၀င္ တျမိဳထြက္ ခရီးထြက္ ခဲ့ ရတာလည္း ၂၅ ႏွစ္ၾကာသည္တိုင္း က်ေနာ္ ဘ၀ရဲ ့အမွတ္ရစရာ တစိတ္တပိုင္းေပါ့ ၊ သြားရင္လာရင္း တိုက္ဆိုင္မွဳ ့ေတြ ရွိတိုင္း ဘဘ က က်ေနာ္ ဘိုးုေအ ဗိုလ္ျမေသြးအေၾကာင္းလဲ ေျပာ ျပတတ္ပါေသးတယ္ ၊ 

ရခိုင္ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြေဘးက ဒနိပင္ ေတြေတြေတာ့ မင္းဖိုးေအ ကိုျမ ေပါ့ကြာ တည တိုစစ္ဗိုလ္ သံုးေလးေယာက္နဲ ့ ထန္းေရ ၀င္ေသာက္က်ေတာ့ ငါကေတာ့ မင္းလို လူငယ္ေပါက္စ ဆိုေတာ့ မေသာက္တတ္ေပမဲ့ ေဘးကေနေတာ့ ပါသြားတာေပါ့ ထန္တဲ ထဲမွာ ဂ်ပန္ ငပု ေတြ ထေရ မူးျပီးေသာင္းက်န္ေနတာကို သည္မခံနိုင္ေတ့ာ ကိုျမက ခင္ဗ်ားတို အျပင္ထြက္ေန ၀င္မလာနဲ့ ဆိုျပီးေမာင္းထုတ္တယ္ကြ တို လည္းအျပင္ေရာက္ေရာ မီးတိုင္ခြက္ ကို လြင္ပစ္ျပီး မဲမဲ ျမင္သမွွ် ငပုေတြကို ဒါးနဲခုတ္ေတာ့တာေပာ့ ၊ ကိုျမ က အဲသည္လို ့စိတ္ၾကီးတယ္ တဲ့ ၊ ဘဘ ေျပာျပတဲ့ က်ေနာ္အဖိုးအေၾကာင္းတစိတ္တပိုင္းပါ ၊ 

တခါတရံမွာ ဘဘ ပာာ ေရွေပာာင္းေႏွာင္ျဖစ္ေတြ ေျပာျပရင္း လြမ္းရိတ္ လွြမ္းသြားတာ ကိုလည္းေတြဖူးပါတယ္ ၊စစ္သားၾကီးလဲ ႏွလံုးသားနဲ ပဲ မပာုတ္လား ၊ က်ေနာ္သိသေလာက္ ဂ်ပန္ေခတ္စစ္တကသိုလ္ တတိယပါတ္ ဗိုလ္သင္တန္းမွာ ဘဘ ဦးတင္ဦးက အငယ္ဆံုး ဗိုလ္ တဲ့ ၊ သင္တန္းဆင္းျပီးေတာ့ ဗိုလ္ေလာင္းေတြကို က်ေနာ္ ဖိုးေအ ဗိုလ္ျမေသြး အေမက ညစာ ဖိတ္ေၾကြးေတာ့ အဲသည္ကေလးက ဘယ္က ပါလာတာလဲ ၊လိုေတာင္မွအေမးခံခဲ့ရပါတယ္တဲ့ ၊ ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမွာ လူငယ္တိုင္းလူငယ္တိုင္းပာာ တိုင္ျပည္အတြက္ ေရွတန္းကေန အသက္ေပးဖို ့၀န္မေလးၾကတာ အထင္အရွားပါပဲ ။ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြကို ျပစ္ပယ္ထားလို ့မရဘူးဆိုတာ ကို က်ေနာ္တို ့လူၾကီးေတြေကာင္းေကာင္းသိၾကရမွာပါ ၊။

(က်ေနာ္က အခု အသက္ ၄၀ ဆိုေတာ့ လူၾကီးမပာုတ္ေသးတဲ့ လူလယ္ေပါ့) လူငယ္ေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ ေနရာေပး ဖို ့မေမသင့္သလို ငါတိုက လူၾကီး မင္းတိုထက္ အသက္အ၇ြယ္ အေတြအၾကံု ပိုသာတယ္ကြ ဆိုျပီးေတာ့လဲ ေနရာ ဖယ္ေပးဖိုလဲ ၀န္မေလးသင္ပါဘူး ၊ က်ေနာ္တို ့ရဲမ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြကို က်ေနာ္တို ့က ပခံုးထမ္းတင္ပါမွ အနာဂါတ္ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ၾကီးက လွပ လာမွာပါ ။

ခိုင္ကိုဦး

က်ေနာ္ ကို မေက်ြးရင္ေနပါ ၊ မဖိတ္ရင္ေနပါ (ခိုင္ကိုဦး)

ေရနဲငါး
*********

အေမ....
ေမြးရံုသက္သက္ဘဲလား အေမ
မတူၾကတဲ့ေလာက လူ႔သဘာဝ
ဆင္းရဲႏြမ္းပါး ဘဝမျခားသ၍
အေမ့ကိုေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္အေမ။

အေဖနဲ႔မွားခဲ့တဲ့အေမ
ကြ်န္ေတာ့္ကို သေႏၶတည္မွ
အေမေနာင္တရေတာ့တယ္ေပါ့။

အေမခ်စ္တဲ့အေမ့လူၾကီး(အေဖ)ဟာ
ဘယ္သူဘယ္ဝွါဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္ မသိလိုေတာ့ပါဘူး။

ေမတၱာတရားေတြနဲ႔လႊမ္းျခံဳထားတဲ့
ပရဟိတ ေက်ာင္းေလးထဲမွာ
ဘဝတူသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔
သားေနတတ္ေနပါျပီ အေမ။

သားကိုထားခဲ့ျပီး ျပန္လွည့္သြားတဲ့
အေမ့ရဲ႕ေက်ာျပင္ကို
မ်က္ရည္စေတြၾကားက
အေမဆိုတာ မသိတသိ
ၾကည့္မိခဲ့ဘူးတယ္ အေမ။

အမွတ္သညာေသးတဲ့ ဥမမယ္သား
ဘဝခါးမွန္းလည္း မသိ
ခ်ိဳမွန္းလည္း မသိခဲ႔။

ေမတၱာတရားေတြသာ ရွိျပီး
နို႔ခ်ိဳရည္ မရွိတဲ့ သူတခ်ိဳ႕က
ရင္ဝယ္ပိုက္ျပီး အေမ့ေနရာယူ
အေမပစ္ခဲ့တဲ့သား ေရနဲငါးကို
ဂရုဏာလက္ေတြနဲ႔ၾကိဳဆိုေထြးေပြ႔
ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးမွာ....
ျငိမ္းေအးေစခဲ့ပါတယ္...အေမ။

နို႔သီးေခါင္းအတုနဲ႔ နို႔ခ်ိဳရည္
အေမ့ကိုယ္စား အားျဖစ္
မျမင္ဘူးတဲ့ မ်က္နွာ
မေတြ႕ဘူးတဲ့ လက္နဲ႔
ေထြးေပြ႕ထားတဲ့ သူေတြကို
အေမျမင္လွည့္ ေစခ်င္တယ္။

မွားတာ အေဖလား?
မွားတာ အေမလား? မေမးေတာ့ပါ
ဘဝမျခားေသးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္
လူေဘာင္ လူေလာကမွာ
မိဘမဲ့ အေခၚခံ
မိပစ္ဖပစ္ ႏြံမနစ္တာကိုဘဲ
ေက်နပ္လွပါျပီ အေမ။

မျမင္ဘူးတဲ့ ေမြးသမိခင္
မျမင္ဘူးတဲ့ ေမြးသဖခင္
ဝဋ္ေၾကြးရွိခဲ့ရင္..,
သားေက်ေအာင္ဆပ္မွာပါ...

တပါးသူရဲ႕ ရင္ခြင္
တပါးသူရဲ႕ ေမတၱာလက္ေတြနဲ႔
ေထြးေပြထားတဲ့ အေမ့သားကို
တစ္ခါတစ္ေခါက္ ကေလးေတာ့
လာၾကည့္လွည့္ၾကပါဦးဗ်ာ....။

ကိုစိုးမိုး ( ၂/၁၀/၂၀၁၃ )

( ရတနာ အလင္းေရာင္ )
မိဘမဲ့ ပရဟိတေက်ာင္း
၅၈လမ္း/စက္မႈ(၂ )လမ္းေတာင္ဘက္
ျပည္ၾကီးတခြန္၊မႏၲေလးျမိဳ႕။

၀၉/၉၁၀၃၃၂၁၉
၀၉/၂၀၀၀၃၈၃
၀၉/၂၄၆၀၉၆၀။ သို႔
ဆက္သြယ္လႉတန္းနုိင္ပါသည္။

ေန႔ဆြမ္း။---။၁၂၀၀၀၀/က်ပ္။
ညေနစာ။---။၇၀၀၀၀/က်ပ္။

နို႔တိုက္အရြယ္----(၄)ေယာက္။
မူၾကိဳအရြယ္-----(၃၂)ေယာက္။
စုစုေပါင္း--------(၂၈၃)ေယာက္။.
အဆင့္ဆင့္ share ေပးၾကပါဗ်ာ။

သည္ပံုေလးကိုၾကည္ျပီး (သည္စာေလးကိုဖတ္ျပီး )ေရးခ်င္စိတ္ေတြ ယိုဖိတ္ လာလို ့ ပါ ။ က်ေနာ္တို ့ ၾသစီမွာ မၾကာခဏ ဆိုသလို ေမြးေနပြဲ ေတြ ေတြဆံုပြဲ ေတြ ကိုဖိတ္ျခင္းခံရပါတယ္ ၊ က်ေနာ္ တို ့မိသားစု အတတ္နိုင္ဆံုး သြားျဖစ္ေအာင္သြားပါတယ္ ၊ ဆစ္ဒနီမွာ ျမန္မာ မိသားစု က မ်ားမ်ားစားစားရွိတာမွ မပာုတ္တာ ခင္ရာ ေဆြမ်ိဳး မိန္ရာ ပာင္းေကာင္းဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း ေပါ့ ။ သူမ်ားေျမ ေပၚမွာ ကိုယ္ လူမ်ိဳး ကိူယ္ မိသားစု ကိုယ္ရိဳးရာ ယဥ္ေက်းမွဳ ့ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့အေနနဲ ့ (ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြးျပီး ) သြားေရာက္ခ်ီျမွင္ရပါတယ္ ၊ လူမွဳ ့ေရးအရ ဆိုတာ ရွိသလို ၊ အဖြဲ ့အစည္းခ်င္းမပာာမိတ္ သေဘာအရလဲ မတက္မျဖစ္ တက္ရပါတယ္ ။

အဲသည္လို သြားရတဲ့အခါတိုင္း သတိထားမိတာက ဖိတ္တဲ့မိသားစု (ေမြးေနရွင္ ) က လာတဲ့ သူေတြအတြက္ ျပည္စံုေအာင္ ေဒါင့္ေစေအာင္ စီစဥ္ေပးပါတယ္ ၊ စားစရာ ေသာက္စရာ အပူအေအး လိုေလေသးမရွိေအာင္ ပါပဲ ၊ လူၾကီးေတြအတြက္ ထမင္းပာင္း စီစဥ္ေပးရင္ ကေလးေတြအတြက္ bbq နဲ ့ အေအးစံု နဲ ့ ေရခဲမုန္နဲ ့ ၊ သေဘာၤသီးေလး(ထိုင္းလို )ေထာင္းရင္ ၾကက္သားေၾကာ္ေလးနဲ ့ တြဲဖက္ျပီး ျပည္စံုေအာင္စီစဥ္ေပး ၾကပါတယ္ ၊ က်ေနာ္ တက္ဖူးတဲ့ ေမြးေန ၊အိမ္တက္ ၊ ကင္ပြန္းတပ္ ၊ မဂၤလာေဆာင္ အားလံုးအားလံုး မွာ ျပဳလုပ္သူေတြေစတနာ တကယ္ကို ေကာင္းပါတယ္ ၊ ေကာ္ ဖီ ေသာက္တတ္သူအတြက္ ေကာ္ဖီ ၊ အေအးၾကီုက္သူအတြက္ အေအး ၊ လိုေလေသးမရွိေစ ပါဘူး ၊

သည္ေနရာမွာ က်ေနာ္ ျမင္လာတာ ေျပာ ပါတယ္ ဘီယာ ယဥ္ေက်းမွဳ ့ပါ ၊ က်ေနာ္ မၾကိုက္လို ့မေသာက္လို ့ မပာုတ္ပါ ၊ ၾကိုက္တာေပါ့ က်ေနာ္လည္းပုထုဇဥ္ပဲ ကာမတဏွာ ႏွြံ ထဲက လူသားပဲ ။
သိုေသာ္ အိမ္တက္ ၊ ေမြးေန ၊ မဂၤလာ ဆြမ္း မနက္ပိုင္းေၾကြး ငါးပါးသီလ ယူ ၊ သီလေပးတဲ့ဘုန္ၾကီးျပန္
ၾကြ မေနည ထဲက စိမ္ထားတဲ့ ဘီယာ ပုလင္းေလးက လွမွလွ ေအးမွေအး ေကာင္းမွေကာင္းေပါ့ ၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဘီယာ ေလး ေလာက္ကေတာ့ ပါမွ ျပည့္စံုသလိုပါပဲ ။ ညဖက္လုပ္တဲ့ ညစာစားပြဲ မွာ ပါလာတာ ကေတာ့ ထားပါေတာ့ ခုပာာက ဘုန္းၾကီးျပန္ၾကြ သြားကတည္းက ေသာက္လိုက္ၾကတဲ့ ဘီယာ ညေနေစာင္းေတာ့ ေကာင္စီက ေပးထားတဲ့ လူၾကီးရင္စို ့ေလာက္ရွိတဲ့ အမွိဳက္ထည္တဲ့ ပုန္းအ၀ါၾကီးတလံုး ျပည္ေရာ ပဲ ......။ ၂၄ လံုးပါတဲ့ ဘီယာ တဖာကို ၾသစီ ေဒၚလာ ၄၀ ကေန ၆၀ ေလာက္အထိ ေပးရပါတယ္ ၊ အနည္းေလး ၃ဖာ ၄ဖာ ေလာက္ေတာ့ ၀ယ္ ရတာပါပဲ ့ ကိုယ္ဖိတ္တဲ့ကိုယ္မိတ္ေဆြ မ်ားရင္မ်ားသလို ေပါ့ ။


သည္နိုင္ငံမွာ အစားအေသာက္ မရွာပါဘူး ၊ မိသားစုတစု(လူဦးေရ ၅ ေယာက္) ျမန္မာလို ေန ျမန္မာလို စား ရင္ တေန ့ စာ ၃၀ ေလာက္ပဲကုန္တာပါ ခ်ိဳးျခံ ေခ်ြတာတတ္ရင္ သည္ထက္ အကုန္အက် နည္းပါတယ္ ၊ (က်ေနာ္လို ) အလုပ္လက္မဲ ေတြက အစ ေနေရးစားေရးမပူရပါဘူး ၊ လူတန္းေစ ေနနိုင္စားနိုင္ ၾကပါတယ္ ။
ေဆြမ်ိဳးမိသဂၤပာေတြကို ေၾကြးခ်င္ ေမြးခ်င္ ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တာ က်ေနာ္တို ့လူမ်ိဳး ၊ က်ေနာ္တို ့ဘာသာအတြက္ မဂၤလာ ပါ ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အေလ အထ ေလးပါ ၊

အေနာက္ နိုင္ငံ အေနာက္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့ အေလ့မွာ ဘယ္လိုပြဲ ပဲဖိတ္ဖိတ္ မ်ားေသာ အားျဖင္ (့Bring your plate )ဆိုျပီး ကိုယ္စားစရာ ကိုယ္ယူလာ ခိုင္းေပမဲ့ က်ေနာ္တို ့လူမ်ိဳးကေတာ့ အဲသည္လို ့မပာုတ္ပါဘူး ။
သို့ ေသာ္ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ ၊ ဘီယာ ယဥ္ေက်းမွဳ ့ေလးကို ေလွ်ာ့ ျပီး လိုအပ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ျဖည္စြက္လိုက္ရင္ ပိုျပီး သင္ေတာ္မယ္ထင္ပါရဲ ့ ၊

ဘီယာ ၃ဖာ ကို ေဒၚလာ ၁၅၀ေလာက္ ကုန္မဲ့ အစား မစားနိုင္သူ ေတြလိုေနတဲ့ အိုးေတြ ျဖည္ရင္ ပိုျပီးတန္ဖိုးရွိမယ္ ထင္ပါရဲ ့ ၊ အခု က်ေနာ္တင္တဲ့ Status မွာ ေတြရတဲ့ပံု ထဲက ကေလးေတြကို ေၾကြးလိုက္မယ္ ဆိုရင္ ဘီယာ ဖိုး ၁၅၀ ပာာ သူတို ့အတြက္ တရက္စာ ထမင္း ဖိုးေလး ျဖစ္သြားမွာ ၊ ဘယ္အရာ အက်ိဳးရွိသလဲ ရိုးရိုးေလးေတြးၾကည္မိပါတယ္ ၊ ဘုရားမၾကိုက္တဲ့ ေသရည္ေသရက္နဲ ့ ကေလးေတြရဲ ့တေန ့စာ .............

( စာၾကြင္း - က်ေနာ္ က ၾသစီမွာ အလုပ္လက္မဲ့ က်န္းမာေရးမေကာင္းလို ့ေဆးပင္ဆင္ရထားသူ ဆိုတာ ခင္တဲ့ သူတိုင္းသိၾကပါတယ္ ၊ ကေလးသံုးေယာက္နဲ့ အစိုးရ (တနည္း - အခြန္ထမ္း လုပ္သားေတြေပးထားတဲ့ အခြန္ေငြ ) ေထာက္ပံ့ေငြနဲ ့ အပိုအလို မရွိ ရပ္တည္ေနရတာေၾကာင့္ စိတ္ရွိတိုင္းမလုပ္နိုင္တဲ့ သူမို ့ လုပ္နိုင္သူေတြ လုပ္ၾကပါေစလို ့ အၾကံေပး တိုက္တြန္းျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္ ၊ )

မိတ္ေဆြတို ့ရဲ ့ အလွဴ အတြက္ လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ၾကီးကို ေကာင္းခ်ီးေပးခ်င္လို ့။

ခိုင္ကိုဦး