ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာအျမင္

 

 

 

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာအျမင္
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Conversations with Aung San Suu Kyi, Alan Clements, Shambhala Sun, September 1997.
Burma Project USA ကို တည္ေထာင္သူ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရးကြ်မ္းက်င္သူႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ (မ်ားေသာအားျဖင့္) ရဟန္းဘ၀ျဖင့္ ( ၈ )ႏွစ္တာ ေနထိုင္ခဲ့ဖူးသည့္ မစၥတာ အလန္ ကလီးမင့္ထ္စ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့သည္မ်ားကို Comversation with Aung San Su Kyi ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ Shambhala Sun, September 1997 တြင္ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ထင္ရွားသည့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးၾကီးတစ္ဦး၏ ဗုဒၶဘာသာအျမင္မ်ားကို သိရွိႏိုင္ေစရန္ မိတ္ဆက္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
“ဗုဒၶဘာသာနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအေရးႏွစ္ရပ္လံုးအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ပုိ႕ ခ်ေနခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ေတြ႕သမွ်လူေတြအားလံုးက ခင္ဗ်ားကို သူရဲေကာင္းဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရေတြနဲ႕ တံဆိပ္တပ္ခ်င္ေနၾကတယ္ဗ်၊ ခင္ဗ်ားနဲ႕ အင္တာဗ်ဴးတဲ့ Vanity Fair ကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို “ျမန္မာ့စိန္႕ဂ်ဳန္း” လို႕ေတာင္ မ်က္ႏွာဖံုးကမၺည္းထိုးထားပါပေကာ။”
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
“ဘုရား ဘုရား၊ ကြ်န္မ အဲလိုမေမွ်ာ္လင့္ရပါလားရွင္။”
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
“တိတိက်က်ဗုဒၶဘာသာေ၀ါဟာရနဲ႕ ေျပာရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ ဗုဒၶဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ရွိဖို႕အတြက္ အျခားသူေတြ လြတ္ေျမာက္မႈရရွိၾကပါေစ ဆိုတဲ့ ေစတနာဆႏၵေတြနဲ႕ ပညာပါရမီ၊ ကရုဏာပါရမီ၊ ေမတၱာပါရမီေတြကို ျဖည့္ဆည္းအားထုတ္ေနတဲ့ ဘုရားအေလာင္း မဟာဣတၳိယ တစ္ေယာက္လို႕ေတာင္ ရည္ညႊန္းေျပာဆိုေနၾကတာ ၾကားရတယ္ဗ်။”
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
“အိုး ကြ်န္မကေတာ့ ဘုရားပဲ တေနမိေတာ့တာပါပဲ။ ကြ်န္မက အဲဒီအဆင့္နဲ႕ အလွမ္း ေ၀းလြန္းပါတယ္ရွင္။ လူေတြက ကြ်န္မကို အဲလိုမ်ိဳးတစ္စံုတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႕ ထင္ေနၾကတာကို အံ့ၾသလို႕ မဆံုးေအာင္ပါပဲ။
ကြ်န္မကသာ အဲဒီလိုျမင့္မားတဲ့စြမ္းရည္မ်ိဳးရွိႏိုင္ၿပီလို႕ ထင္မိတဲ့အခ်ိန္ တစ္ေန႕ေန႕မွာေတာ့ ေဗာဓိသတၱ (ဘုရားေလာင္း) တစ္ဆူေတာ့ ကြ်န္မ ျဖစ္ခ်င္ပါရဲ႕ရွင္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မက မိမိကိုယ္ကိုယ္မိမိ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ လူေတြထဲက လူတစ္ေယာက္လို႕ေတာ့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဗာဓိသတၱျဖစ္ေရး အဓိ႒ာန္ျပဳဖို႕ (ဘုရားဆုပန္ဖို႕) သင္ေလ်ာ္တဲ့ လူလို႕ေတာ့ ကြ်န္မကိုယ္ ကြ်န္မ မေတြးမိ မထင္မိ၊ မျပဳလုပ္မိေသးပါဘူး။ ကြ်န္မက ေကာင္းေအာင္ လုပ္ဖို႕ပဲ အားစိုက္ၾကိဳးစားျဖစ္ပါတယ္။(ရယ္လ်က္) ဒါကလည္း ကြ်န္မအေမက ကြ်န္မကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းပါပဲေလ။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေကာင္းမႈရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကို ကြ်န္မအေမက အေလးထားခဲ့တာကိုး။ အခ်ိန္တိုင္း ေကာင္းေအာင္ေနႏိုင္တယ္လို႕ေတာ့ ကြ်န္မမေျပာလိုပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ကြ်န္မၾကိဳးစားျဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္မက စိတ္တိုတတ္တယ္ရွင့္။ ဒါေပမယ့္ အခု အရင္ေလာက္စိတ္မတိုေတာ့ဘူးလို႕ ေျပာရမယ္။ ၀ိပႆနာက အမ်ားၾကီး အေထာက္အကူျပဳတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ သူေတာ္ေယာင္တစ္ေယာက္၊ သီလေၾကာင္တစ္ေယာက္လို႕ ထင္မိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္မစိတ္တိုမိတုန္းဆိုတာ ကြ်န္မ၀န္ခံပါတယ္။
မသိနားမလည္တာ၊ ရိုးရိုးသားသားမွားမိတာေလးေတြကို ကြ်န္မက နားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ သီလေၾကာင္ သေဘာမ်ိဳးကိုေတာ့ ကြ်န္မ နည္းနည္းေလးမွ သည္းမခံႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ကြ်န္မ သတိပ႒ာန္ တရားပြားမ်ားမွ ျဖစ္မယ္ေလ။ ကြ်န္မ စိတ္တိုေနၿပီဆိုရင္ “ေအာ္ ငါစိတ္တိုေနပါလား ”လို႕ သိေနရမယ္။ ကြန္မကေတာ့ စိတ္တို ေနတဲ့ ကြ်န္မကိုယ္ကို ရႈမွတ္လိုက္တာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ “ငါစိတ္တိုေနတယ္ ငါစိတ္တိုေနတယ္” လို႕ ကြ်န္မဘာသာ ကြ်န္မ ရြတ္ဆိုျဖစ္တယ္၊ အဲဒီလုိ ကြ်န္မရဲ႕ ေဒါသကို ကြ်န္မထိန္းခ်ဳပ္ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ေဒါသကို ဆက္မပြားေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ပါတယ္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာက ဘုရားဆုပန္ထားတယ္ ဆိုတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုကို အင္တာဗ်ဴးခဲ့တယ္ဗ်၊ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ္က “ တပ္မေတာ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ အမိန္႕ေပးခြင့္ရွိတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေဗာဓိသတၱအျဖစ္ ဘုရားဆုပန္ထားတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးျဖစ္ေလမလဲ ” လို႕ ေမးေတာ့ ဦးႏုက (ကြ်န္ေတာ္အမွတ္မမွားဘူးဆိုရင္) “ အဲဒါဟာ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးၾကီးတစ္ခု၊ အျမဲတမ္း သီလပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကပ္အတည္းၾကီး တစ္ခုေလာက္နီးနီးပဲ”လို႕ ေျဖခဲ့တယ္ဗ်။ သူေျပာတာက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြကို အသံုးျပဳဖို႕ တာ၀န္ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတာဟာ သဟဇာတမျဖစ္လွဘူးတဲ့ဗ်။ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႕ေရာ အဲဒီလို အၾကပ္အတည္းမ်ိဳး ခံစားရပါသလား။
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
မခံစားရပါဘူး၊ ကြ်န္မအေနနဲ႕ အၾကပ္အတည္းမျမင္ပါဘူး၊ ကြ်န္မက ဘုရားဆုပန္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးမွာ ရွိေနတယ္လို႕ မထင္ဘူးေလ။ ကြ်န္မရဲ႕ ပထမရည္သန္ခ်က္က ေလာကေရးရာမ်ားမွာ ဗုဒၶအရွင္ရဲ႕ ဥပေဒသေတြအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႕ပါပဲ။ တကယ္လည္း ကြ်န္မ တရားအားထုတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ကြ်န္မတို႕ လူသားအားလံုးမွာ မ်က္ကြယ္ျပဳလို႕မရတဲ့ ဘာသာေရးအတိုင္းအတာ တစ္ခုေတာ့ ရွိရမယ္လို႕ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္က ယံုၾကည္ေနလို႕ပါ။ ေျပာရရင္ေတာ့ အသက္အရြယ္ေထာက္လာတဲ့ ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြမွာ ဘာသာေရးထဲမွာ ႏွစ္ၿပီး အားထုတ္ရမယ့္ သာမန္ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မ စဥ္းစားထားပါတယ္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဘ၀ကို ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လိုက္ရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ပုဂၢလိကတိုးတက္မႈအေပၚမွာ ထူးျခားတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့ အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရး သင္ခန္းစာေတြက ဘာေတြမ်ားျဖစ္မလဲ။
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
ရိုးရိုးေလးပါပဲ။ ဘ၀မွာ ကြ်န္မဘာေလ့လာၿပီးၿပီလဲဆိုေတာ့ “အၾကီးမားဆံုးဆင္းရဲမႈကို ေပးတာဟာ မိမိတို႕ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ အျပဳအမူပဲ” ဆိုတာပါ။ တစ္ျခားလူက လုပ္လို႕မရပါဘူး။ ဒါကလည္း ကြ်န္မၾကီးျပင္းလာရတဲ့ ဘ၀အေျခအေနေၾကာင့္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္မအေမက ကြ်န္မကို “အမွားလုပ္တာဟာ ဘာေကာင္းက်ိဳးမွ မေပးဘူး ” ဆိုတဲ့ ဥပေဒသကိုပဲ ကြ်န္မကို သြန္သင္ေပးခဲ့တာပါ။
ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳအရလည္း အဲဒီအတိုင္းပဲ အမွန္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ “အျခားလူေတြက ရွင့္ကို ဆိုးက်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႕မရဘူး ” ဆိုတဲ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အျမင္မ်ိဳး ရွင့္မွာ ရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတုိ႕က ရွင့္ကုိ ျခိမ္းေျခာက္လို႕လည္း မရဘူးေပါ့။ ရွင့္အေနနဲ႕ အျခားလူေတြအေပၚမွာ ေမတၱာတရား မထားေတာ့ဘူးဆိုရင္ ရွင္လည္း ခ်မ္းသားမယ္လို႕ေတာ့ မထင္ပါဘူးရွင္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလို႕ သတ္မွတ္မလဲ
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
အင္း .. တစ္ခါတစ္ရံမွာ တစ္ျခားလူေတြက ကြ်န္မကို ျမင္တာနဲ႕ ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မျမင္တာ မတူတတ္ဘူးရွင့္။ ဆိုၾကပါစို႕ ကြ်န္မကို သတၱိေကာင္းလိုက္တာလို႕ ေျပာၾကတဲ့ကိစၥေလ၊ ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မ “သတၱိေကာင္းၾကီး”လို႕ တစ္ခါမွ မေတြးမိပါဘူး .. ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မ ထူးျခားတဲ့ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္လည္း မျမင္မိပါဘူး၊ ကြ်န္မကိုယ္ ကြ်န္မျမင္မိတာကေတာ့ ၾကိဳးစားေနသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ပါ။ ကြ်န္မ ဘယ္ေတာ့မွ အရႈံးမေပးပါဘူး။ ကြ်န္မက “အရႈံးမေပးဘူး ” လို႕ ေျပာတဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အေလွ်ာ့မေပးဘူး လို႕ ေျပာေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး၊ အဓိကအေျခခံအားျဖင့္ ကြ်န္မဟာ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတဲ့ ေနရာမွာ အရႈံးမေပးဘူး လို႕ ဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
ဆိုေတာ့ စိတ္ဓါတ္ၾကံ႕ခိုင္မႈ သို႕မဟုတ္ ပါရမီအဓိ႒ာန္တရားလို႕ ေျပာရမယ့္ ဒီအဇၥ်တၱေမာင္းႏွင္အားကပဲ ခင္ဗ်ားကို ဘာဆိုတာ သတ္မွတ္ၾကမွာေပါ့။
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
ဟုတ္ပါတယ္။ လူေတြကေတာ့ ကြ်န္မရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ၾကံ႕ခိုင္မႈနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားၾကီးေျပာေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မ စိတ္ဓါတ္ၾကံ႕ခိုင္သူၾကီးရယ္လို႕လည္း မထင္မိပါဘူး၊ ကြ်န္မဟာ “ၾကိဳးစားေနသူတစ္ေယာက္”လုိ႕ပဲ ထင္ပါတယ္ရွင္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
ဗုဒၶ၀ိပႆနာတရားက ခင္ဗ်ားအေပၚမွာ ဘယ္လိုသက္ေရာက္မႈရွိသလဲဗ်။
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
စိတ္ပ်ိဳးေထာင္မႈပံုစံတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပညာေရးနဲ႕ ျဖဴစင္ေရးလမ္စဥ္တစ္ခုပါ။ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ သတိေလ့က်င့္မႈပါပဲ။ ရွင္ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ သတိရွိရွိ သိေနရင္ ရွင့္အေနနဲ႕ မစင္ၾကယ္တာေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္တာေပါ့။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
ေန႕စဥ္ က်င့္၀တ္တစ္ခုအျဖစ္ တရားထိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္အရာက ခင္ဗ်ားကို တြန္းအားေပးသလဲဗ်။
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
ကြ်န္မ တရားထိုင္ျဖစ္တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းကေတာ “ကြ်န္မလုပ္သင့္တယ္လို႕ ထင္တာကို ( မၿမဲမႈ အနိစၥသေဘာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် နားလည္ဖို႕ သတိပ႒ာန္ပြားမ်ားမႈလိုမ်ိဳး ) လုပ္ေနတယ္ ” လို႕ သိတဲ့ အသိက ရလာတဲ့ စိတ္ေက်နပ္မႈေလးပါပဲ။ ကြ်န္မမွာ ဘ၀နဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အလြန္ရိုးရွင္းတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြပဲ ရွိပါတယ္။ ကြ်န္မအေနနဲ႕ တရားမွ်တမႈ သို႕မဟုတ္ ေမတၱာတရားဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႕ ကြ်န္မ လုပ္သင့္တယ္လို႕ ထင္တဲ့ တစ္စံုတစ္ရာရွိရင္ အဲဒါကို ကြ်န္မလုပ္မွာပါ။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
ခင္ဗ်ားရဲ႕ အဇၥ်တၱအတြင္းသားအသစ္ေတြကို ရွာေဖြတဲ့ေနရာမွာ ၀ိပႆနာက ဘယ္လို အေထာက္အကူျပဳသလဲ။ ၀ိပႆနာဆိုတာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ရွာေဖြျခင္းလုပ္ငန္းစဥ္တစ္မ်ိဳးလား။
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
၀ိပႆနာဆိုတာ မိမိကုိယ္ကိုယ္ရွာေဖြျခင္းလား စိတ္သန္စြမ္းေရးလား ဆိုတာ ကြ်န္မမသိပါဘူး။ ကြ်န္မကို သင္ၾကားေပးတာကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရိုးသားဖို႕ပါပဲ။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ကြ်န္မမွာ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာတဲ့ အေလ့အက်င့္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကြ်န္မမွာ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး အသစ္ေတြ႕ရွိခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာမရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ၀ိပႆနာကေတာ့ မွန္ကန္တဲ့(သမၼာမဂၢင္)လမ္းကို လိုက္ဖို႕ ေလာကုတၱရာခြန္အားကို ေပးပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မအတြက္ ၀ိပႆနာဆိုတာ ဘ၀ေနနည္းတစ္ခုပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႕ဆိုေတာ့ ၀ိပႆနာအားထုတ္တယ္ဆိုတာက သတိတရားကို ပြားမ်ားၿပီး စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ သင္ယူေနရတာမို႕ပါ။ ဒီသတိတရားက ေန႕စဥ္ဘ၀ထဲမွာ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ၀ိပႆနာတရားရဲ႕ လက္ေတြ႕အက်ဆံုး အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္ခုပါပဲ။ ကြ်န္မရဲ႕ သတိအာရံုေတြ ျမင့္မားလာတယ္ေလ။ ခုဆို ကြ်န္မဟာ အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာမွာ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ လုပ္မိ ကိုင္မိတာေတြ နည္းလာပါတယ္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
၀ိပႆနာကို ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုသင္ယူေလ့လာခဲ့ပါသလဲ။
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
ကြ်န္မ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာကို သြားခဲ့တယ္ရွင့္။ ဒါေပမယ့္ ဒါကလည္း ဟုိလြန္ခဲ့တဲ့ ကြ်န္မ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာတဲ့ တစ္ေခါက္ကပါ။ ေျပာရရင္ေတာ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ တရားမထိုင္ျဖစ္ပါဘူး။ တကယ္တမ္း ၀ိပႆနာကို အားစိုက္ပြားမ်ားျဖစ္တာကေတာ့ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ကာလႏွစ္ေတြမွာပါ။ စာအုပ္ေတြကို အမွီျပဳၿပီး အားထုတ္ခဲ့ရပါတယ္၊ ဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိတရဲ႕ “ ဒီဘ၀ဒီခႏၶာမွာ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္က အမ်ားၾကီး အေထာက္အကူေပးခဲ့ပါတယ္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
“အခါအားေလ်ာ္စြာ ခင္ဗ်ားဟာ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးပ႑ိတရဲ႕ ေက်ာင္းကိုသြားၿပီး ဆရာေတာ့္ကို ဂါရ၀ျပဳေလ့ရွိတယ္ လို႕ သိရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ တရားအခ်ိဳ႕ကို မွ်ေ၀ေပးပါလား။”
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
“ဆရာေတာ္က ကြ်န္မကို ေဟာၾကားခဲ့သမွ် မွတ္မိေနတယ္ရွင့္။ အေရးၾကီးဆံုးေဒသနာတစ္ခုကေတာ့ သတိတရားကို အပိုလုပ္မရဘူးဆိုတာပဲ။ ဆရာေတာ္ မိန္႕တာက “ကြ်န္မတို႕အေနနဲ႕ ပညာေတြ ၀ီရိယေတြ အမ်ားၾကီး ရွိလို႕ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သတိကိုေတာ့ အပို လုပ္မရဘူး”တဲ့။ အင္း ကြ်န္မလည္း ဒီလြန္ခဲ့တဲ့ (၇)ႏွစ္အတြင္း (ရယ္လ်က္) တကယ့္ကို သတိတရား ပြားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္က ကြ်န္မကို စကားေျပာတဲ့အခါ ေစ့စပ္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ဦးတည္မယ့္ စကားကိုပဲ စူးစိုက္ေျပာဆိုဖို႕ အၾကံျပဳခဲ့ပါေသးတယ္။ ကြ်န္မေျပာသင့္တဲ့ စကားဟာ နားေထာင္သူအတြက္ အမွန္လည္း ျဖစ္မယ္။ အက်ိဳးလည္း ရွိမယ္။ နား၀င္လည္း ခ်ိဳရမယ္ေပါ့ေလ။ ဆရာေတာ္က ဗုဒၶအလိုေတာ္က် စကားႏွစ္ခြန္းရွိပါတယ္ တဲ့။ မွန္လည္းမွန္၊ အက်ိဳးလည္းရွိ ၊လက္ခံဖြယ္လည္း ျဖစ္တဲ့ စကားနဲ႕ မွန္လည္း မွန္၊ အက်ိဳးလည္း ရွိ သို႕ေသာ္ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ မရွိတဲ့ နား၀င္မခ်ိဳတဲ့ စကားေတြေပါ့ရွင္။
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
“ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အျခားေသာ ဂိုဏ္းဂဏ ဘာသာတရားေတြဆီကေန သင္ယူ ေလ့လာဖို႕ စိတ္ကို ဖြင့္ထားတာမ်ိဳး။ မွ်မွ်တတ ျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္တည္ ထားတာမ်ိဳး ရွိပါသလား။”
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
“ကြ်န္မက ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ဆိုေပမယ့္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာနဲ႕ ၀ဇိရယာန ဗုဒၶဘာသာေတြကိုလည္း ေလးစားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မက အျခားေသာ ဘာသာတရားမ်ားကိုလည္း ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ေလးစားပါတယ္။ ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က အျခားလူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘာသာတရားကို အထင္အျမင္ေသးခြင့္ရွိတယ္လို႕ မျမင္မိပါဘူး။ ကြ်န္မက တစ္ျခားလူေတြရဲ႕ ဘာသာေရးအေတြ႕အၾကံဳနဲ႕ အျမင္ေတြကို နားေထာင္ဖို႕ အလြန္စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ကြ်န္မကို သင္ၾကားေပးဖို႕ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့ လူေတြမ်ားစြာဆီက ကြ်န္မ အမ်ားၾကီး သင္ယူရပါဦးမယ္။”
■ [ အလန္ကလီးမင့္ထ္စ္ ]
“ ခင္ဗ်ားေလးစားတဲ့ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အသြင္လကၡဏာေတြက ဘာေတြမ်ားျဖစ္မလဲဗ်”
★ [ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ]
“ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာမွာ ေထရ၀ါဒထက္ ပိုၿပီး ကရုဏာတရား အေၾကာင္းေျပာၾကတယ္။ ကြ်န္မအဲဒါေလးကို သေဘာက်တယ္။ ကြ်န္မတို႕ ဒီေန႕ကမၻာမွာ ကရုဏာတရား အမ်ားၾကီး လိုေနတာဆိုေတာ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ ကရုဏာတရားဆိုတာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာရဲ႕ သြန္သင္ခ်က္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မက ကရုဏာတရားေတြ တကယ္လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ ေပၚလာေအာင္ ကြ်န္မတို႕ကမၻာ့ျပည္သူေတြ ေဆာင္ရြက္ၾကတာကို ပိုၿပီး ျမင္ခ်င္တာပါပဲရွင္။
မူရင္းစာမ်က္ႏွာ http://www.shambhalasun.com/index.php… http://yatanavasa.blogspot.com/2010/11/blog-
ေလးစားလွ်က္
ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးပါတယ္

လူရႊင္ေတာ္ ပန္းသီး ရဲ႕ ေရးခ်က္ေလးပါ။

လူရႊင္ေတာ္ ပန္းသီး ရဲ႕ ေရးခ်က္ေလးပါ။
==========================
အေမရိကန္သမတအိုဘားမား ျမန္မာျပည္ကိုေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္
မွာစကားတခြန္းေျပာပါတယ္ းးးး
ငုတ္မိသဲတိုင္တက္နိုင္ဖ်ားေရာက္
ဆိုုတဲ့စကားေလးပါ ဒီစကားေလး
ဘာေၾကာင့္ေျပာသလဲလ္ို႔ အိုဘားမားကိုေမးၾကည့္တဲ့အခါ
အိုဘားမားကရွင္းျပပါတယ္းးးးး
ငုတ္းးး ငုတ္တုတ္ေမ့ေနေသာ
ျမန္မာျပည္နိုင္ငံေရး
မိ းးး မိမိေကာင္းစားဘို႔အတြက္
ဘဲလုပ္ေနေသာခရိုနီ
သဲ းးး သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ေနေသာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
တိုင္ းးး တိုင္စာမ်ားနဲ႔ တိုင္ပတ္ေနေသာသမတ
တက္ းး တက္ေနေသာကုန္ေစ်းနႈန္း
နိုင္ းးး နိုင္ပီးရင္းနိုင္တာ ယူ၁၉
ေဘာလံုးအသင္း
ဖ်ား းး အဖ်ားရူးသြားတာ သမတ
မိန္႔ခြန္း
ေရာက္ းး ေရာက္တဲ့ေနရာအိပ္ငိုက္
တတ္တာ ျမန္မာျပည္အမတ္ေတြ
တဲ့ဗ်ာ းးးးး

ဇာဂနာ ဘာမွ မသိရပါဖူး

 ဇာဂနာ ဘာမွ မသိရပါဖူး
======================================
ဇာဂနာ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနပါတယ္ခမ်ာ။ျမန္မာျပည္ၾကီးမွာ ၾကံဳတာင့္ၾကံဳခဲ
အာစီယံပဲြၾကီး ၀ွဲခ်ီး က်င္းပသြားတာကိုး။ဇာဂနာ တို ့သမၼတၾကိးလဲ ဖန္ျပားေလး
ႀကည့္ၾကည့္ျပီး မိန့္ခြန္းေျပာရတာ ေတာ္ ေတာ္ က်င့္သား၇ေနျပီေပါ့ခမ်ာ။
ဒါလဲ အိုဘာမားေလး စသြားတဲ့ဇာတ္ထုပ္ပါခမ်။ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘဲြ ့ႏွင္း
သဘင္ခန္းမထဲမွာ သူ မိန့္ခြန္းလာေျပာတုန္း က ဒါမ်ိဳးဖန္ခ်ပ္ေလး နဲ ့ၾကည့္ၾကည့္
ၿပီးေၿပာသြားတာကိုး။မသိရင္ က်ည္ကာလိုလို၊ မီးမထိေအာင္ ကာထား သလိုလို
နဲ ့အမွန္ကေတာ့ စာ တန္းထိုးေပးေနတာကိုးခမ်ာ။

အိုဘာမားေလး လို ့ဇာဂနာ ကေျပာလိုက္ေတာ့ အိုဘာမား ဘက္ေတာ္သားမ်ား
က မေက်မလည္ ျဖစ္ကုန္ပါ့မယ္။တကယ္ေတာ့ အိုဘာမားက ဇာဂနာ ့ထက္
ေၿခာက္လ ငယ္ပါတယ္ခမ်။ကိုကိုၾကီးထက္ ငါးလ ၾကီးပါတယ္ ခမ်။သက္တူ
ရြယ္တူေတြလို ့ေျပာရင္လဲ၇တာေပါ့။ဒါေပမဲ့သူကေတာ့ သမၼတ။
ဇာဂနာ တို ့ကေတာ့ သမၼတ ရုပ္ရွင္ရံုမွာေတာင္ ကိုယ္ပါတဲ့ ဇာတ္ကား မျပႏိုင္
ပါဖူး။အိုဘာမားေလး ကေတာ့ စစ္ေရး အျမင္ ကြ်မ္းလို ့ထင္ပါရဲ့ သမၼတ ေပါ့ဗ်ာ။
ကမၻာ့အၾကီးဆံုးနိုင္င့ၾကီးရဲ ့ ကာခ်ဳပ္ၾကီးေနာ္။သူ ့လူေတြကိုဇာဂနာ တိုးတိုး
တိတ္တိတ္ ေမးၾကည့္မိတယ္။ အိုဘာမားေလး က ဘယ္တုန္း က စစ္တိုက္ဖူး
တာလဲဆိုေတာ့ PS2 နဲ ့တိုက္ဖူးတာတဲ့။ကိုင္း ဘယ္ေလာက္ အားရစရာ
ေကာင္းလဲေနာ္။ဇာဂနာ တို ့လဲ အားက် မခံ PS 3 တို ့counter တို ့အပစ္က်င့္
အုန္းမွ ပဲ ခမ်။မေတာ္ ကိုယ္ေတြ ကို သမၼတ လာလုပ္ခိုင္းရင္စစ္ေရးအျမင္ေလး
ရိွေအာင္ေပါ့ခမ်ာ။အေမးအေျဖ လုပ္ရင္လဲ ေဟာ သလိုေျဖ၇တာပေလ။
အေမး။ ။ႏိုင္ငံေရးအျမင္ရိွလား
အေျဖ ။ဟုတ္ကဲ့ မဂၤလာဒံုက ႏိုင္ငံေရး ကို ခနခန ျမင္ပါတယ္
အေမး ။စစ္ေရးအျမင္ေရာ
အေျဖ ။PS 3 နဲ ့Counter အဆင့္ျမင့္ျပီးပါျပီ။
ကိုင္း မနိပ္ဖူးလား။သူငယ္ခ်င္းၾကီး ေကက်ဳ ကိုလဲေျပာ၇မယ္ ခမ်။ေကာင္တာ
မ်ားမ်ား ပစ္လို ့။သူ က မိန္းမ ရကာစ ဆိုေတာ့ ဘယ္ေကာင္တာ သြားသြား
ပစ္ေနမွန္း မသိပါဖူးဗ်ာ။အိုဘာမားေလး နဲ့ပတ္သက္လို ့ေျပာရအုန္းမယ္ ခမ်။
ဇာဂနာ ့ထက္ ေျခာက္လ ငယ္ေတာ့ အိုဘာမားေလး လို ့ခ်စ္စႏိုးေခၚတာပါေနာ္။
သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္ နဲ့ဆို အိုဘာမား ေလး က သားအဖ အရြယ္ေပါ့ခမ်ာ။
မိုင္ဆန္း နဲ ့ ကယ္ၾကီးေပါ့။ကယ္ၾကိး စိန္ နဲ ့မိုင္ဆန္း အို ေပါ့ေနာ့။သူ တို ့
ဒီမိုကရက္ေတြက ဆင္းရဲသားေတြ။လူမည္းေတြဖက္က အျမဲရပ္တည္ တာကိုး။
ဒါေၾကာင့္လဲ အစိုး၇ဖဲြ.ရင္ အရြယ္ၾကိးတယ္ခမ်။ေနရာတကာ လိုက္ပါတတ္
တယ္ေလ။ဒါေၾကာင့္လဲ သူ ့လက္ထက္မွာUSA ကေန USSA(United
Socialist States of America)လို ့ေတာင္ေနာက္ေခၚၾကသကိုး။ဒါေပမဲ ့
သူတို ့ဒိမိုကရက္ အစိုး၇ထက္ ကယ္ၾကိး စိန္ တို ့ အစိုးရက ပိုၾကီးတာေပါ့ဗ်ာ။
ဘယ္ေနရာ ၾကည့္ၾကည့္ ၀န္ၾကီး ဆိုတာေတာ့ ပစ္မလဲြကိုး။သည္ေတာ့
မိုင္ဆန္း အို က ကယ္ၾကီး စိန္ ဆီ လာျပီး နည္းနာ မ်ားလဲယူ၇ေတာ့တာေပါ့။
အိုဘာမားေလး ကိုတကယ္ေတာ့ ေသသြားျပီျဖစ္တဲ့ တဒ္ ကေနဒီ ၾကီးက
ေသခ်ာ သင္ေပးခဲ့တာကိုးခမ်။လူမည္းေလးတစ္ေယာက္ တစ္ေန ့ေသာ
အခါမွာ အေမရိကားမွာ သမၼတ ျဖစ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္နဲ့ေပါ့။
အလုပ္သမားေတြဆီသြားစကားေျပာခိုင္း၊ယာခင္းထဲသြားေျပာခိုင္းနဲ့ေလ့က်င့္
ခဲ့တာခမ်။ျမန္မာျပည္မွာသာဆိုရင္ေတာ့ ပုဒ္မ ၁၈ နဲ ့ညိျပီး မိုင္ဆန္း အို လဲ
ေထာင္ထဲကေတာင္ ထြက္၇မယ္ မထင္ေပါင္။ျပီးေတာ့ ခရစ္ယာန္
ဘုရားေက်ာင္း ညဖက္ စည္းေ၀းပဲြေတြမွာ သြားစကားေျပာခိုင္း၊လူထု နဲ ့
နိးစပ္ေအာင္လုပ္၊သည္လို နဲ ့ စည္း၇ံုးေရးတည္ေဆာက္ခဲ့တာကိုးခမ်ာ။
ၿမန္မာျပည္မွာသာ လာလုပ္ၾကည့္ပါလား။ဘာသာေရး အေဆာက္အဦ ကို
ႏိုင္င့ေရး အလို ့ငွာ သံုးပါတယ္ ဆိုျပီး ကယ္ၾကီးစိန္ တို ့က တိန္ကနဲေနေအာင္
တီးထည့္လိုက္မွာေပါ့။ မိုင္ဆန္း အိုေလး ေကာက္ေကြးသြားမယ္။
အိုဘာမားေလး က သူ ့ဆရာေတြရဲ ့လက္က်လက္န ကိုလိုက္ျပီးျမန္မာျပည္ နဲ့ပတ္သက္လို ့ ႏွစ္လမ္းသြားေပၚလီစိီေလးခ် တယ္ခမ်။အစိုး၇နဲ ့လဲ ဆက္ဆံ၊
အတိုက္အခံနဲ့လဲေပါင္း။အစိုးရကိုတြန္းအားေရာ။ဖိအားေရာေပး။အစိုးရ
အေျပာင္းအလဲတစ္ခုလုပ္ မွ ပိတ္ဆို ့ ထားတာ တစ္ခု ေျဖေလ်ာ့ေပးမယ္။
ဘာမွ မေျပာင္းလဲေသးရင္ ဘာမွ ေလ်ာ့မေပးေသးဖူးေပါ့။သူ ့ေပၚလစီ
ေအာင္ျမင္လား၊မေအာင္ျမင္လားေတာ့ မသိပါဖူး။လယ္သိမ္းခံရသူေတြလဲ
ေထာင္ထဲကကိုမထြက္ရရွာဖူး။သတင္းေထာက္ေတြလဲ ငုပ္တုပ္။
ဒီၾကားထဲ ျမန္မာျပည္လာခါနီးသူက ေတာင္သာက လူၾကိးကို အမည္းေရာင္
စာရင္း ထဲပစ္သြင္းလိုက္ျပေသးတယ္။ဇာဂနာ တို ့ကေတာ့ ရိီေတာင္ရီခ်င္ေသး။
ဟို ကနဂိုမဲေလ။ဘာျဖစ္မွာတုန္း။အိုဘာမားရဲ ့အၾကံေပးေတြက သည္ တစ္ခါ
မွာေတာ့ ကယ္ၾကီးစိန္ ရဲ ့အၾကံေပးေတြေလာက္မစြန္ေတာ့ဖူးေပါ့။ဒီလိုလုပ္လို ့
ဘာျဖစ္မွာတုန္း။စင္ကာပူသြားျပီးေငြစာရင္းေျပာင္း အပ္လိုက္မွာေပါ့။
စင္ကာပူျခေသၤ့က အျမဲပါးစပ္ ဟ ထားတာ ခမ်။ အေမရိကန္ ပိတ္ဆို့ေရး မူ၀ါဒ
ေလာက္ေတာ့ သနားတယ္ လို ့အမည္းေရာင္စာရင္း ၀င္သြားသူၾကီး
ကေျပာေတာ့မွာေပါ့။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာ ဥကၠဌ လုပ္တဲ့ အာဆီယံ(၂၅)ၾကိမ္
ေၿမာက္ပဲြ ၾကီးကေတာ့ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ နဲ့ ျပီးသြားျပီေပါ့။အိုဘာမား လဲ
ၿမန္မာျပည္ ႏွစ္ခါ ေရာက္ခဲ့ရရွာေပါ့။
ဇာဂနာတို ့လဲ နာဂစ္တုန္း ကမေတြ့လိုက္ရတဲ့ေလယာသ္တင္ သေဘာၤေတြ၊
တိုက္ေလယာဥ္ေတြ မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ့လိုက္ရတာအျမတ္ေပါ့။ေ၈်မီ တို ့
ၾကက္ဖ တို ့ကို အားက်ျပီး သီခ်င္းေလးတစ္ပုး္ေတာင္ ဆိုလိုက္ခ်င္ေသး။
ေဟးေဟး။အာဆီယံ ပဲြၾကီးလဲ ျပီးပါျပီ၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန့ပဲြလဲ နီးလာျပီစာေမးပဲြေတြလဲ
နီးလာျပီ၊ေလးသံုးေျခာက္ လဲ ျပီးပါျပီ။ေရြးေကာက္ပဲြလဲ နီးလာျပီ၊ကိုပါၾကီးလဲ
ၿပီးပါျပီ။စာေရးဆရာေတြ ျပဇာတ္ ကဖို ့နီးလာျပီ၊ေလးပြင့္ဆိုင္လဲ ျပီးပါျပီ။
ျပည္သူေတြ လဲ ညည္းရွာျပီ၊ျငိမ္းခ်မ္းေရး လဲ ျပီးပါျပီ
ကုန္ေစ်းႏွုန္းေတြလဲ ၾကီးလာျပီ၊
ပဒိုင္းသီးေတြလဲ သီးပါျပီ
ေဟ့ေဟ့ ယို ့ယို ့
ကိုင္းေကာင္းတယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ။
ဇာဂနာ ေတာ့ ဒါမ်ိဳးေလးသာဆိုလိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ဒါေတြ ဇာဂနာ သိလို ့
ေၿပာေနတာလဲမဟုတ္ရေပါင္ဗ်ာ။ရန္ရန္ခ်မ္းေပါ့။သူေျပာျပတာေလ။
တကယ္ေတာ့ ဇာဂနာ ဘာမွ မသိရပါဖူးဗ်ာ။
  
                                                                                   ဇာဂနာ
 
                                                                ( ပဲ့တင္သံဂ်ာနယ္ပါ သေရာ္စာေဆာင္းပါး )

ေထာင္နီးနားခ်င္းမ်ား

Maung Thura
မေန ့ကထြက္တဲ ့တူေမာရိုးဂ်ာနယ္ထဲက ေဆာင္းပါးပါ။
ေထာင္နီးနားခ်င္းမ်ား
သံုးေရာင္ျခယ္ ျမတ္စံ

သြားဖက္ဆိုင္ရာေဆးတကၠသိုလ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ လူျပက္စလုပ္ေတာ့ဆိုဗီယက္ျပန္ေဒၚ၀င္း၀င္း၀ါ က အက လာသင္ပါတယ္။ဆရာမ နဲ ့တူတူ သားတစ္ေယာက္ သမီးတစ္ေယာက္ တစ္လွည့္စီ အေဖာ္ ျပဳလို ့လိုက္လာေလ့ရိွပါတယ္။သမီး သူဇာ ကလဲ တစ္ေန့ေသာအခါ အႏုပညာနယ္ထဲမွာပဲက်င္လည္ခဲ့သလို သား ျမတ္စံကလဲ ဂီတသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ၾကီးဦးျမတ္စံဟာ ဂိတသမားျမတ္စံေလာက္ ေထာင္ထဲမွာ ၾကာၾကာမေနခဲ့ဖူးပါဖူး။၁၉၈၈ခုႏွစ္အေရးေတာ္ပံုအျပီးမွာ ျမတ္စ့တို ့ရဲ ့သံုးေရာင္ျခယ္အဖဲြ ့ဟာထင္ရွားလာခဲ့ပါတယ္။တကယ္ကေတာ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့အနီးကပ္လံုျခံုေရးတပ္ေတာ္သားေတြေပါ့.။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့ေရႊတိဂံုအေနာက္ဖက္မုခ္ တရားေဟာပဲြကေန သူတို ့စ ျပီးပါခဲ့ၾကတာပါ။ေနာင္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ ့ျခံထဲမွာပဲ သူတို ့စခန္းခ်ပါေတာ့တယ္။မွတ္မိသေလာက္ဆိုရင္ ကိုစိန္လိွဳင္၊ခင္ခင္ဦး၊ေက်ာ္သူရကိုကို၊ေက်ာ္ဆန္း။ေဘာၾကီးတို့လဲပါတာေပါ့။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘယ္သြားသြား သူတို့အျမဲတမ္းပါပါတယ္။တကမၻာလံုး၀က္၀က္ကဲြေအာင္ေက်ာ္ၾကားသြားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို စစ္သားေတြေသနပ္ နဲ့ခ်ိန္တယ္ ဆိုတဲ့ဧရာ၀တီခရီးစဥ္အျပီးမွာေတာ့ သံုေးရာင္ျခယ္ေတြကို စစ္အစိုးရကေတာ္ေတာ္ မ်က္မုန္းက်ိဳးသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ့ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရိွပဲ ျမတ္စံအဖမ္းခံရပါေတာ့တယ္။ပုဒ္မ၁၀(က) နဲ ့ဖမ္းတာျဖစ္ေပမဲ့ ဥပေဒအရ ေထာင္ထဲမွာ ေျခာက္လ ေနျပီးရင္ျပန္လႊတ္ရပါတယ္။ျမတ္စံအလွည့္ၾကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ထူးဆန္းပါတယ္။ေျခာက္လျပည့္တာနဲ ့ျပန္လႊတ္။ျပီးေတာ့ေထာင္ေပါက္၀ကေန ေနာက္ ရျတစ္ေယာက္ကထပ္ဖမ္း၊ပုဒ္မ၁၀(က) နဲ ့ပဲ ျမတ္စံကိုေထာင္ထဲျပန္ထည့္ပါေတာ့တယ္။အဲသလိုထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္သံုးႏွစ္ေလာက္လုပ္ျပီးမွ ေထာင္၁၀ႏွစ္ခ်ျပီးေတာင္ငူေထာင္ကိုေရႊ ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။
အသက္(၂၀)အရြယ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ဟာစာသင္ခန္းေတြမွာေပ်ာ္ေမြ ့ရမဲ့အစား ေထာင္ခန္းေတြမွာတစ္ခန္းျပီးတစ္ခန္း က်င္လည္ရရွာပါေတာ့တယ္။ေဆးပညာနည္းနည္းတီးေခါက္မိေတာ့ေထာင္ထဲမ်ာ သူဟာ ေဆးတပ္သားျဖစ္သြားတာေပါ့။ေတာင္ငူေထာင္ရဲ ့ေဆးဆရာေလး ေမာင္ျမတ္စံျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ေထာင္ထဲကေနျပန္ထြက္လာတဲ့အခါမွာ သူ ဟာ သူ ့ဘ၀ ကိုဘယ္လိုဆက္ရမ်န္းမသိခဲ့ပါဖူး။ဂီတကိုနားလည္တဲ့အသ့ဖမ္းအင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္ကိုတတ္ကြ်မ္းတဲ့ ျမတ္စံကို ႏိုင္ငံေရးေနာက္ေၾကာင္းမကင္းလို ့ဘယ္သူကမွ အလုပ္မေပးခဲ့ၾကပါဖူး။ျမတ္စ့ေၾကာင့္ပဲ သူ ့အေမ ေဒၚ၀င္း၀င္း၀ါကိုႏိုင္ငံေတာ္ က ဆိုကေရးတီးျပိဳင္ပဲြေတြမွာဖိတ္ေတာင္မဖိတ္ခဲ့ပါဖူး။ျမတ္စံညီမ သူဇာကိုလည္း အလုပ္ခြင္၀င္ခြင့္ပိတ္ပင္ခဲ့ပါတယ္။သူ ့အေဖ အေထာက္ေတာ္ သတင္းစာဆရာေဟာင္းၾကီးကေတာ့ ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္းထိပ္မွာမနက္မနက္ဆို သတင္းစာတစ္ေစာင္နဲ ့လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျပီးေလာကၾကီးကိုစိတ္ထဲမွာေဆာင္းပါးေတြေရးေနရွာပါတယ္။သူ ့နာမည္ကိုဘယ္စာေစာင္မွာမွ ေဖာ္ျပခြင့္မရခဲ့ပါဖူး။
ခုလိုႏိုင္ငံေရး ကို ဘုရားပဲြလိုလုပ္ေနၾကတာျမင္ရရင္ေေတာ့ ျမတ္စံအေဖ ဦးမင္းႏြယ္ေဆြတစ္ေယာက္ဘာမ်ားေရးေလ မလဲလို ့ ကြ်န္ေတာ္ တို့ဖတ္ခ်င္လိုက္တာ။ျမတ္စံအေဖလို ့ဆိုလိုက္တာနဲ့တင္ေဆးရံုေပၚကျမန္ျမန္ျပန္ဆင္းခိုင္းတဲ့ဆရာ၀န္မ ၾကီးရဲ့မ်က္ႏွာကိုလဲ ခုေနခါ ျမင္ခ်င္လိုက္တာ။
ႏိုင္ငံေရးနဲ့ဆက္ႏြယ္တဲ့သူမွန္သမွ် တစ္မ်ိဳးလံုးတစ္ေဆြလံုးအဲဒီလိုႏိွပ္ကြပ္ခံခဲ့ရတာ စစ္အစိုးရလက္ထက္တေလ်ာက္လံုးပါပဲ။အဲဒီတုန္းက အားေပးစကားကိုေတာင္ ေလသ့ံတိုးတိုးနဲ ေတာင့္မေျပာ၀ံ ့သူေတြကခု ျမတ္စံကိုေ၀ဖန္တာေတြ ၾကားေန ဖတ္ေနရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ သံေ၀ဂ ရခဲ့ပါတယ္။
ျမတ္စံဟာသူ ့လူငယ္ တဘ၀လံုး ကိုႏိုင္င့အတြက္ပစ္ခ်ေပးခဲ့သူပါ။တိုင္းျပည္အေရးေပၚလာတာနဲ ့လက္မေႏွးပဲပါခဲ့သူပါ။ေထာင္ကျပန္လြတ္လာလို ့ဘာမွမၾကာခင္၂၀၀၇သံဃအေရးေတာ္ပံုေပၚေပါက္လာေတာ့ ျမတ္စံ ၀င္ႏဲအလိုက္တာပါပဲ။ဒီေတာ့လဲဖမ္းခံရ ေထာင္က်ျပန္ရေပါ့။ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ ့အေမ ေရာ အေဖ ပါ သူ ့ဆိမလာႏိုင္ပါဖူး။သူ ့အေဖဟာ ကင္ဆာေရာဂါစဲြကပ္ေနသလို သူ ့အေမ လဲက်န္းမာေရးမေကာင္းရွာပါဖူး။ဒီၾကားထဲ ျမတ္စံကိုျမစ္ၾကီးနားေထာင္ပို ့လိုက္ေလေတာ့ သူ ့ေနာက္ ဘယ္သူကမွ လိုက္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ပါဖူး။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူ ့အေမခင္ဗ်ာ ေျခေထာက္ကိုကားတက္ၾကိတ္ခံရျပီးလမ္းေကာင္းေကာင္းမေလ်ာက္ႏိုင္၊သူ ့အေဖ လဲကြယ္လြန္သြားဆိုေတာ့ ျမတ္စံဟာ ေထာင္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ ေတာင့္ခံရရွာပါတယ္။ဒီလို ေ၀ဒနာေတြတေပြ့တပိုက္နဲ ့လူ၊ဒီလို ဒဏ္ရာေတြထမ္းပိုးထားရတဲ့လူ ကိုမွ ဘီယာေသာက္ ခ်ိစ္ ျမိဳခ်ျပီး အယားေျပအင္တာနက္ေပၚတက္တက္ေ၀ဖန္ေနတဲ့သူေတြကိုေတြ့လာရတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္ခုလိုျဖစ္ေနတာ ဘာမွမဆန္းဖူးလို ့ပဲ ေျပာခ်င္ပါေတာ့တယ္။
၂၀၁၀မွာျမတ္စံေထာင္ကျပန္လြတ္လာခဲ့ပါတယ္။အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေထာင္ထဲမွာအခ်ိန္ေတါျဖဳန္းခဲ့ရသူတစ္ေယာက္အတြက္ေက်ာင္းပညာလည္းေရွ ့ဆက္ဖို ့ခက္၊အသက္ေမြးပညာလဲ သင္ဖို ့ခက္။ဒီၾကားထဲခါးေၾကာညပ္တဲ့ေရာဂါက စဲြကပ္ပါလာျပန္ေတာ့တယ္။
သံုးေရာင္ျခယ္အဖဲြ ့နဲ ့သူ ဟာ အဆက္အသြယ္မျပတ္ေပမဲ့ သူၾကာၾကာမရပ္ႏိုင္ေတာ့ဖူး။ေထာင္ကေပးတဲ့ေ၀ဒနာေၾကာင့္ သူေဆးရံုေပၚမၾကာမၾကာတက္ခဲ့ရတယ္။Green Crossေဆးခန္းဟာ သူ ့အိမ္လိုျဖစ္ခဲ့ရေပါ့။
ဒါေပမဲ ့သူ ဟာတိုင္းျပည္အတြက္လက္မေႏွးပါဖူး။ျမစ္ဆုံအေရးမွာလဲထိပ္ဆံုးကပါခဲ့သူပါ။ဧရာ၀တီကိုကယ္တင္ၾကဆိုတာ သူတို ့ရဲ ့ လွဳပ္ရွားမွဳေပါ့။ပန္းရဲ့လမ္းမွာလဲတစ္ခါတစ္ခါသူသီခ်င္းေတြ၀င္ဆိုလို ့ရယ္။သူတတ္ႏိုင္တဲ့ေနရာကေနသူဟာတာ၀န္ေက်ဆဲပါ။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့အမွတ္ရေနပါေသးတယ္။ လ သာ တဲ့ ညဆို၇င္ ေထာင္သ့တိုင္ေတြကိုကိုင္ျပီး အေ၀းက သူ ့ခ်စ္သူ ပန္း မမ ကို တိုင္တည္ လို ့သီခ်င္းေလးေတြဆိုတတ္ပါတယ္။ေနေရာင္ေအာက္က တို ့ရဲ ့ဘ၀မ်ိဳးထဲမလာခ်င္ပါနဲ့ကြယ္လို ့သူ ဟာ ညည္းညည္းညဴညဴဆိုတတ္သလို ထမင္းရည္ေသာက္ျပီး ဘ၀ဖန္တည္းဖို ့မေျပာရက္ဖူးလို့လဲ သူ သီဆိုတတ္ျပန္ေလတယ္။
သူေထာင္ကလြတ္လာတဲ့အခါ သူ ့ရဲ ့ ့ပန္းမမ ဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳသြားပါျပီ။သည္ေတာ့လဲ ျမတ္စ့ံတစ္ေယာက္ ပြင့္ဦးေၾကြမွျဖင့္ကြယ္ မပန္ေစခ်င္ရက္ေတာ့တယ္ လို ့ေျပာင္းဆိုရေတာ့မွာေပါ့။ဒါေပမဲ့သူတကယ္ ဆက္ဆိုေနတဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ရိွပါတယ္။ေရႊသံစဥ္ ကို၀င္းေမာ္ ရဲ့လက္ရာေတးတစ္ပုဒ္ေပါ့။We Shall Overcomeတဲ့။ဟုတ္ပါတယ္။ျမတ္စံဟာ အားလံုးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ပါတယ္။အားလံုးကိုျဖတ္သန္းႏိုင္ပါတယ္။ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဘာျပသနာမွ မရွာပဲ ဘာဒုကၡမွ မေပးပဲ သူဟာ ယံုၾကည္ရာ လမ္းဆီ ေက်ာ္နင္းျဖတ္သန္းဆဲပါ။
သံုးေရာင္ျခယ္အဖဲြ ့ကို စတင္ခဲ့တဲ ့သူ ့ဘ၀ ဟာလဲ သံုးေရာင္ျခယ္ထားတာပါပဲ။သူ ့ဦးတည္ရာလမ္းကလည္းသံုးေရာင္ျခယ္တဲ့လမ္းပါ။ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ညီညြတ္ျခင္း၊တရားမွ်တျခင္း တဲ့။
ဇာဂနာ
၂၁ၾသဂုတ္၂၀၁၄

အိုဘားမားလို လူစားအမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အေမရိက ကိုအားက်ၿပီး ေရးလိုက္မိတာ......တဲ့

အရင္တုန္း က မရခဲ့တာေတြ ရ လာၿပီ၊ မရွိခဲ့တာေတြ ရွိလာ ၿပီ အခ်ိန္တန္ရင္ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္ သေလာက္တိုးတက္မႈေတြ ရွိလာလိမ့္မယ္ လို႕ ဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္နဲ႔ ေက်းဇူးေတြတင္ၾက ... ေပးသေလာက္ယူ ေကၽြးသေလာက္စား အထြန္႔မတက္နဲ႔ ေနာက္ျပန္လွည့္သြားမယ္ ဆိုၿပီး ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကို ပိုးေမြးသလို ေမြးရမယ္လို႕ ခံယူထားတာဟာ ႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ႏိုင္ငံေရး ပါပဲ ။
အဲဒီလိုပဲ ေရဒီယိုနားေထာင္ၿပီး အစိုးရကို ဆဲ ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ ဖတ္ၿပီး အစိုးရကို ဆဲ ၊ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတာနားေထာင္ ၊ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္း ၊ အသံ ကုန္ေအာ္ဟစ္ ၊ လက္ခုပ္တီး ၊ ၿပီး အေၾကာေလ်ာ့သြားရင္ ျပန္အိပ္ ၊ အဲဒါလည္း ပြဲၾကည့္ႏိုင္ငံေရး ပါပဲ ။
အဲဒီလိုဆိုလို႔ အားလံုး လမ္းေပၚတက္ အလံေထာင္ ၿပီးတိုက္ပြဲ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရမယ္၊ ပါတီဝင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး စကားႀကီးစကားက်ယ္ ေတြေျပာရမယ္ လို႔ ဆိုလိုတာလည္း မဟုတ္ပါ ။
ဆိုကၠား ပဲနင္းနင္း တကၠစီပဲေမာင္းေမာင္း၊ကုန္တင္ကုန္ခ်ပဲ လုပ္လုပ္ Export/import ပဲ လုပ္လုပ္၊ ေဗဒင္ဆရာပဲ လုပ္လုပ္၊ ကြန္ျပဴတာပညာရွင္ပဲ လုပ္လုပ္၊ ဗိေႏၵာ ဆရာပဲလုပ္လုပ္၊ အထူးကုဆရာဝန္ပဲ လုပ္လုပ္၊ စစ္သားပဲ လုပ္လုပ္ ၊ သူပုန္ပဲ လုပ္လုပ္၊ ဗိသုကာပညာရွင္၊ အႏုပညာရွင္ အလွဖန္တီးရွင္၊ အစိုးရဝန္ထမ္း၊အလုပ္သမား၊ လက္လုပ္လက္စား၊ေက်ာင္းသား၊ ေစ်းသည္ ပြဲစား စီပြားေရးသမား ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါ ...
ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနအရပ္ရပ္ ရဲ႕ ဆက္ႏြယ္ပတ္သပ္မႈ အက်ိဳးအေၾကာင္းဆက္စပ္မႈ ၊ အက်ိဳးသက္ေရာက္ႏိုင္မႈ ကို ျမင္တက္သိတက္ၿပီး မ်က္ေျခမျပတ္ ရွိပါမွ ကိုယ့္မွာ ျပင္ဆင္စရာ ျပဳျပင္စရာ ေတြ ကိုျမင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္သလို ႏိုင္ငံမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုအပ္တာေတြ လည္း အေျခခံက်က် သိျမင္နားလည္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ကိုယ့္မွာ ျပဳျပင္စရာရွိရင္ တကယ္ျပဳျပင္၊ ကိုယ့္ေဘးမွာ ျပဳျပင္စရာရွိ လို႔ ကိုယ္စြမ္းရင္ ကိုယ္ ႏိုင္ရင္ ဝင္ျပင္ ၊ တိုင္းျပည္ နဲ႔ခ်ီၿပီး ျပဳျပင္စရာ ျမင္ရင္ တိုင္းျပည္နဲ႔ ခ်ီၿပီး တာဝန္ရွိသူေတြ ကို ဆႏၵျပဳဳ၊ တြန္းအားဖိအားေပးဖို႔ အခါအခြင့္ရတိုင္း ႀကိဳးစားေပးဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒါဟာ လူတိုင္း ႏိုင္ငံသားတိုင္း ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ရင္း လုပ္ရမယ့္ Capacity Building လို႔ေျပာေျပာ ေနၾကတဲ့ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါပဲ ။
ဦးသိန္းစိန္ ပဲ ေတာ္ေတာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပဲ ေကာင္းေကာင္း တတိုင္းတျပည္လံုး ညံ့ေနရင္ တတိုင္းတျပည္လံုး ဆိုးေနရင္ အဲဒီတိုင္းျပည္ ဟာ ကမာၻ႕ အလယ္မွာ မ်က္ႏွာမြဲပါပဲ။
ဦးသိန္းစိန္ ညံ့ေနသည္တိုင္ေအာင္ ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မေကာင္းဘူး ဆိုရင္ ေတာင္ ၊ အားလံုးဟာ ကမာၻ႕အဆင့္အတန္း ကိုလိုက္မွီဖို႔ ကိုယ့္ နယ္ပါယ္မွာ ကိုယ္၊ ကိုယ္ဘဝ နဲ႔ ကိုယ္ ေတာ္ေအာင္ေကာင္းေအာင္ ကိုယ္စီ တက္တက္ႂကြႂကြ ႀကိဳးစားေနတဲ့ တိုင္းျပည္ ဟာ ကမာၻ႕ အလယ္မွာ အားလံုးထက္ေနာက္က်ေန လည္း အားလံုးက ေလးစားရမယ့္ က်က္သေရ ထြန္းေတာက္ တဲ့ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံပါ ။
တကယ္ေတာ့ လယ္သမား တေယာက္ က သူ႔လယ္သူ႔ယာ က သီးႏွံအထြက္ေကာင္း ဖို႔ ရာသီဥတု ကိုနားလည္ခ်ိန္ဆ တက္ဖို႔လိုသလို
ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ဟာ ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္တျပည္ ရဲ႕ ရဲ႕ ရာသီဥတုကို နားလည္ သေဘာေပါက္ေအာင္ၾကည့္ျမင္တက္ဖို႔လိုပါတယ္ ။
လယ္သမား တစ္ေယာက္ က ေျမဆီ ရဲ႕ အား နဲ႔ ပိုးမႊား ရဲ႕ အႏၲရယ္ ကို ျမင္တက္သလို ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္က ကိုယ့္လက္ရွိဘဝ နဲ႔ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် အရွိဆံုး အေကာင္းဆံုး အခြင့္အလမ္း ကိုျမင္ရမယ္ ၊ ပ်င္းရိမႈ ေရသာခိုခ်င္စိတ္၊ အေခ်ာင္လိုခ်င္စိတ္၊ တာဝန္မဲ့ စိတ္၊ တာဝန္ေၾကာက္စိတ္ ဆိုတဲ့ အဖ်တ္ပိုး ကိုလည္း သတ္ႏိုင္ရမယ္။
အဲဒီလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ ရာသီဥတု ကိုလည္း အေလးအနက္မထား အခ်ိန္ရွိတုန္း ကိုယ့္အစြမ္းအစ နဲ႔ အခြင့္အေရးအခြင့္အလမ္း ကို အသံုးခ်ၿပီး ကိုယ္ဘဝ ကို ကိုယ္ ရွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳး ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရး မွာ ပါဝင္ဖို မလုပ္ႏိုင္ရင္ ၊ လုပ္ဖို႔စိတ္ကူးမရွိရင္၊
ႏိုင္ငံေရး ဟာ ငါတို႔ နဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ေတြး ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ကို ေၾကာခိုင္း ၿပီး အပ်င္းပိုး၊ ေရသာခို အေခ်ာင္လိုက္ပိုး၊ တာဝန္မဲ့ တာဝန္ေၾကာက္ပိုး ကိုက္ေနရင္ ဒီတိုင္းျပည္ ရဲ႕ ႏိုင္ငံသား တေယာက္ မဟုတ္ဖူး ၊
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ လူျဖစ္လာၿပီး ဒီလို အသိဉာဏ္ နဲ႔ ယွဥ္ၿပီးမေန ႏိုင္ရင္ ဒီ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ မေျပာနဲ႔ လူအျဖစ္နဲ႔ေတာင္ မထိုက္တန္ဘူး ..... ။
မွတ္ခ်က္ ။ သာမန္ နိင္ငံသားဘဝ က လာခဲ့ၿပီး ေနာင္မွာလည္း သာမန္ ႏိုင္ငံသားတေယာက္လို ဘဝ ကိုဆက္ရမယ့္ အေမရိကန္ သမၼတ အိုဘားမား ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ က စံျပေခါင္းေဆာင္တေယာက္အျဖစ္ သူရဲေကာင္းတေယာက္ လိုႀကိဳဆိုၾကတာေတြ႕ လို႔ အိုဘားမားလို လူစားအမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အေမရိက ကိုအားက်ၿပီး ေရးလိုက္မိတာ ပါ.....။


                                                                       သီပာေသြး.....။

အုိဘားမား နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တုိ႔ ႏႈတ္ဆက္တာကုိ.......

အုိဘားမား နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တုိ႔
ႏႈတ္ဆက္တာကုိ ေဟာင္ေနတဲ႔ေကာင္ေတြအတြက္ဖတ္စာပါ
Cheek Kissing ဆိုတာ အဓိပၸါယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိတယ္။ ရင္းႏွီးမႈကို ေဖာ္ျပတဲ့ အခါ၊ မိတ္ဆက္တဲ့ အခါ၊ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အခါ၊ ေလးစားမႈကို ျပတဲ့အခါ၊ ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးမႈကို ျပတဲ့ အခါ မ်ဳိးေတြမွာ ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေနာက္တိုင္းက ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက ပုဂၢိဳလ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိတယ္။ နမ္းပံု နမ္းနည္း ကေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ ညာဘက္ပါးနဲ႔ တစ္ဘက္လူရဲ႕ ညာဘက္ပါးကို ကပ္လိုက္တာ ပါပဲ။ (ႏွာေခါင္းနဲ႔ အသံျမည္ေအာင္ ရွဴးခနဲ မနမ္းရပါဘူး)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အိုဘားမားတို႔ Greeting Kiss လုပ္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး ေ၀ဖန္ေနတဲ့ သူေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ထဲမွာ သနားမိတယ္။ သူတို႔ခမ်ာ စစ္အစိုးရ လက္ထက္ တစ္ေလွ်ာက္လံုး တံခါးပိတ္ၿပီး မိႈင္းတိုက္တာ ခံခဲ့ရလို႔ ႏြားေျခရာခြက္ကို ပင္လယ္ ႀကီးေလာက္ ထင္ေနတဲ့ ဖားသူငယ္ ေလးေတြလို ျဖစ္ေန ရွာတာပါ။ ႏိုင္ငံ တကာရဲ႕ ဓေလ့ထံုးတမ္းနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို ေၾကာက္စရာ လို႔ ျမင္ေနရွာတဲ့ xenophobia ေ၀ဒနာသည္ ေတြေပါ့။
ၿပီးေတာ့ အိုဘားမား ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးက ေတြ႕တဲ့လူတိုင္း ဒီလို ႏႈတ္ဆက္ တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ခင္ဗ်။ ေလးစားတဲ့သူ၊ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူေတြနဲ႔ အဆင့္တူ အထက္တန္း လႊာေတြ ကိုသာ ႏႈတ္ဆက္တဲ့ အျပဳအမူပါ။ ေနျပည္ေတာ္ ေရာက္တုန္းက ဦးသိန္းစိန္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံကို ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ႏႈတ္ဆက္ မသြားလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဒါဟာ အိုဘားမားက ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္လို သေဘာ ထားတယ္လို႔ အမူအယာနဲ႔ ျပသြားတာ ပါပဲ။ လက္ရွိ ရာထူး ရာခံေတြေၾကာင့္ မေကာင္းတတ္လို႔ ဆက္ဆံေန ရတယ္ မွတ္ပါ။
ဥပမာေပးရရင္ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္ေတြကို ဆင္ႀကီးနဲ႔ ပင့္လာ သလိုေပါ့။ လူေတြက ဆင္ႀကီးကို ၀ိုင္းရွိခိုး ေနတာဟာ ဆင္ကို ေလးစားလို႔ မဟုတ္ဘူး။ အေပၚက ဓာတ္ေတာ္ ေတြကို ေလးစားလို႔ ရွိခိုးတာပါ။ ဒါေတြ မပါရင္ တိရစာၦန္ တစ္ေကာင္ကို ဆက္ဆံတာထက္ မပိုပါဘူး။ ဒီလိုပဲ လက္ရွိ သမၼတနဲ႔ အစိုးရ အဖြဲ႕၀င္ေတြကို ႏိုင္ငံ တကာ က ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံေနတယ္ ဆိုတာ သူတို႔ရဲ႕လက္ရွိ ရာထူး ရာခံေတြ ေၾကာင့္ပါ။ ဒါေတြ မရွိရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္လို အေရးတယူ အိမ္တိုင္ ရာေရာက္ လာေတြ႕သလိုမ်ဳိး အေတြ႕ ခံရမယ္ ထင္သလား။ ေ၀းပါေသးတယ္။ ဆုေတာင္းေလ ... ဆုေတာင္းေပါ့။
Credit >> Zin Thaw Naing

လူရွင္ငရဲ....(၄)

                                           လူရွင္ငရဲ....(၄)

က်ေနာ္အထင္မွားပါတယ္ ..။ စစ္ေၾကာေရးစခန္းကိုေရာက္ျပီး တည နဲ ့ ႏွစ္ရက္ ျပည္ျပီးေနာက္တေန ့ 
မနက္(၉.၁၂.၉၆ ) မွာေတာ့ အမွဴ  ့စစ္အရာရွိ အပါအ၀င္ ၅ေယာက္ ေရာက္လာျပီး က်ေနာ္ကိုစတင္စစ္
ေဆး ပါေတာ့တယ္ ....။ အမွဴ  ့စစ္ တေယာက္သာ ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ျပီး က်န္ေလးေယာက္က ေဘးပတ္
လည္ကေန (ရုပ္ရွင္ထဲက လူၾကမ္းေတြ လို ့) လက္ပိုျပီး ရွဴတည္တည္ ၾကည္သူက ၾကည္...နံပါတ္တုတ္
ကိုင္ျပီး ေခါက္တံု ေခါက္ျပန္ လမ္းေလ်ွာက္သူက ေလွွ်ာက္လို....။ က်ေနာ္ကေတာ့ လက္ထိပ္ ေနာက္ျပန္
ခတ္လ်ွက္နဲ ့မတ္တပ္ ပါပဲ...။ ေမးတာက ၉၆ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းသားလွဳတ္ရွာ မွဳ  ့မွာ ပါ၀င္ ပတ္သက္လာ
ပံု ေတြပါပဲ....။
စေရာက္တဲ့ ညကစလို ့ က်ေနာ္စိတ္ကူးထဲ ေရးဆြဲထားတဲ့ ဇာတ္ညွြန္းအတိုင္း ပိပိရိရိ ပံုေျပာျပခဲ့ပါတယ္..။
ေဘးက ၀င္ေျခာက္လိုက္လွမ္လိုက္ ပာိန္းလိုက္ေပာာက္လိုက္ လုပ္တဲ့ၾကားထဲကေန သူတို ့ယံုေအာင္ ေျပာ
နိုင္ခဲ့ပါတယ္ ...။
သူတို ့ကလည္း တၾကိမ္ထဲ စစ္ေမးျပီး ျပီးသြားတာေတာ့ မပာုတ္ပါဘူး....။ (၂)ရက္ (၂)ည တိတိ..
ကိုယ္ေျပာထားသမွ်ကို ေခါင္းက စျပီးျပန္ေမးလိုက္ ...အျမွီးက လွန္ေမးလိုက္နဲ ့ ကြဲလြဲခ်က္ကို ရွာ ျပီး
အစေတြ ဆြဲထုတ္ေတာ့တာပါပဲ....ကိုေရးထာတဲ့ ဇာတ္ ကိုယ္မနိုင္ရင္ ကိုယ္ၾကိဳးနဲ ့ကိုယ္ ျပန္တုတ္မိမွာလဲ
စိုးရတာမို ့ သူတိုလစ္တဲ့ အခ်ိန္ အားေနခ်ိန္မွာ ေျပာခဲ့သမွ်ေတြ ျပန္စဥ္းစား ျပန္စီထားရတာေပါ့ေလ....။
ေရာက္တဲ့ ည ကစလို ့ လက္ထိပ္ ျဖဳတ္ေပးတယ္ ဆိုတာ လံုး၀ မရွိခဲ့ ပါဘူး...ထမင္းစားရင္ ညာလက္နဲ ့
ထိုင္ခံု တြဲခတ္ ထားသလို ့ အိမ္သာ သြားရင္လဲ အိ္မ္သာ အ၀ ေရာက္ကာမွ ညာလက္ တဖက္ျဖဳတ္ေပးျပီး
ဘယ္လက္မွာ လက္ထိပ္တန္းလန္း နဲ ့ အိမ္သာ၀င္ရတာပါ...။ ထြက္ေျပးဖို ဆိုတာေ၀းေရာ ...ကိုယ္ကို
တိုင္ ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းကို မသိရပါဘူး...ထမင္းလာပို ့ အိမ္သာ လိုက္ပိုတဲ့ ရဲသားေလးေတြက လည္း
ဆြံအ နားမၾကားေတြမ်ား အလုပ္ေပးထားသလား လို ့ေတာင္မွ ထင္မွတ္မွားမိေအာင္ ဘာေျပာေျပာ..
ဘာမွျပန္မေျပာသလို မသိသလို မၾကားသလို လုပ္ေနတာေၾကာင့္ ကိုယ္ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ ဆိုတာကို
မေမးျဖစ္ေတာ့ ပါ.....။
ဒီလိုနဲ ့ ၉၆ ဒီဇင္ဘာ အေၾကာင္းပာာ ေျပာစရာမရွိေအာင္ ပာာကြက္ မရွိေအာင္ေျဖ နိုင္ခဲ့ေလေတာ့ က်ေနာ္
အိမ္ျပန္ပို ့ေတာ့မယ္ အထင္နဲ ့ သူတို ့လာအေခၚေစာင္ေနခဲ့ပါတယ္ ....။
ဒီေနရာမွာလဲ က်ေနာ္ အထင္ မွားျပန္ပါတယ္ ....။
စားပြဲေပၚ လက္တဖက္တင္ လက္ေပၚေခါင္းခ်ျပီး ညာလက္တဖက္က ထိုင္ခံုနဲ ့လက္ထိပ္တြဲခတ္ထားေပမဲ့ 
ေနေနညည စစ္ေမးခံခဲ့ ရတာမို ့ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနစဥ္မွာပဲ..အမွဴ  ့စစ္ အရာရွိ ေရာက္လာျပီး
ယူလာတဲ့ စာရြကိ ဖိုင္ေတြ ျပစ္ခ်လိုက္တာမို ့ လန္နိုးလာပါတယ္ ...။ အမွဴ  ့စစ္က....
ကဲ ကိုယ္ဆရာ ေရ...အရင္ တခုက ျပီးသြားျပီ...ေနာက္ေခါင္းစဥ္ တခုနဲ ့စစ္ေမးဖို ့ အမိန္ေရာက္လာလို ့
အရင္တေခါက္က လို ့အမွန္အတိုင္ေျဖပါဗ်ာ...အမွာေတြေျဖမယ္ ...အလိမ္အညာေတြ ေျဖလို ့ ေပၚရင္ 
ကိုယ္ဆရာလဲ နာမယ္ ...က်ဳပ္လဲ အလုပ္ပိုရွဳတ္မယ္ ....တဲ့ ..
ေနာက္ထပ္စစ္ေမးဖို ့ပါလာတဲ့ ေခါင္းစဥ္က 
က်ေနာ္...ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နွ့င့္ပါတ္သက္ဆက္ႏြယ္မွဳ ့မ်ား .....တဲ့.....။

အင္းစိန္မွသည္ ဂ်ိန္းေဖာ နရသိမ္ဆီသို ့(၂)

မနက္ ..၇း၀၀ နာရီ 

စစ္ေခြးတိုက္မွေန တီအီး ကား မ်ားျဖင့္တင္ေဆာင္လာခဲ့ျပီး ေထာင္ဘူး၀ အေရာက္တြင္ ေထာင္ေျပာင္းရာ လမ္းတေလွ်ာက္ လံုျခံဳေရးယူမည့္ ရဲမ်ား လက္သို ့လွြဲေျပာင္း ေပးစဥ္ သံေျခက်င္းမ်ား ခိုင္ခန္ ့မွဴ ့ ရွိ မရွိ ကို
စစ္ေဆးခံၾကရသည္ ။ ထို ့ေနာက္ က်ေနာ္တို ့ လမ္းခရီး တြင္ စားရန္ ထမင္းထုတ္ တေယာက္ကို (၂)
ထုတ္စီ ေ၀ငွေပးေလသည္ ...။တထုတ္က ေထာင္ပံုစံ ပဲ.( အရည္မပါ )ေနာက္တထုတ္က ၾကက္ဥျပဳတ္ (၂)လံုး...။
ထိုေနာက္ က်ေနာ္ တို ့ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား(၃၀)ေက်ာ္ကို အခ်ဳပ္ကား (ကားျပာၾကီး) တစ္စီး ၊ တီအီး၁၁
တစ္စီးႏွင့္ တင္ေဆာင္ျပီး ေရွ ့ေနာက္  တီအီး ၁၁ ႏွစ္စီးေပၚတြင္ ရဲအင္းအား(၅၀) ေက်ာ္က လံုျခံုေရးယူ
လွ်က္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းမွ ထြက္ခြာ လာခဲ့ၾကသည္...။ထို ့အခ်ိန္ အထိ ဘယ္သူေတြ ကိုဘယ္ေထာင္ပို ့
မည္ ဆိုသည္ကို မသိရေသး...။
လံုျခံဳေရး ရဲမ်ားက ေခါင္းငံုေနရန္ အမိန္ ့ေပးေသာ္လည္း ေလးဖက္နံရံ ၾကား ေနရၾကာျပီျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို ့
တေတြ ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကို ေငးေမာရင္း ျပင္ပေလာက  ရဲ ့သန္ရွင္းလတ္ဆတ္ေသာ ေလနုေအးေအး 
ကို တရွိဳက္မက္မက္ ရွဴ ရွိုက္ရင္း (ေထာင္ေျပာင္းရတယ္ ဆိုေပမဲ့ )ျပံုးေပ်ာ္ ေနၾကသည္ ။ 
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ပာာ အင္းစိန္သားစစ္စစ္...။ငယ္စဥ္ကတဲက အင္းစိန္မွာေန...အင္းစိန္မွာၾကီး ....
အင္းစိန္သားစစ္စစ္ က်ေနာ္ အတြက္ ရပ္ကြက္ထဲမွ အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေတြ ့လို ့ေတြ ့ျငား
ေဘးဘီ ၀ဲယာကို ေငးရင္းလိုက္ရွာ ေနမိသည္...။ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင္ ့ က်ေနာ္ အိမ္ က ရထားလမ္းသာ
ျခားသည့္ ပာိုဖက္ရပ္ကြက္ သည္ဖက္ရပ္ကြက္ ပာုေျပာလွ်င္ရသည္....။က်ေနာ္ေနသည္က နံသာကုန္း
ေထာင္က ေစ်းကုန္း....ရထားဂံုးေက်ာ္ တံတား ျဖတ္သည္နွင့္ ေထာင္ သို ့ေရာက္သည္ ...အလြန္အက်ြံ
လမ္းေလွ်ာက္ရမွ ၁၀ မီနစ္ ခရီးပင္.....။
အန္တီျခံထဲမွာ ေနစဥ္က ေထာက္လွမ္းေရး တေယာက္က ေမးဖူးသည္....။
ေထာင္က်မွာ မေၾကာက္ဖူးလား.....တဲ့ ....
က်ေနာ္ တကယ္ပဲေျဖခဲ့သည္....ပာိုဖက္ရပ္ကြက္ ကေန ဒီဖက္ရပ္ကြက္ေျပာင္းေနရတာမ်ားဂရုစိုက္စရာ လိုက္လို ့ ဗ်ာ....လိုေလ....(အဲဒါေၾကာင့္လားမသိ က်ေနာ္ကို ပာို မိုင္(၉၀၀)ေက်ာ္ ေ၀းတဲ့ ျမစ္ၾကီးနား
ေထာင္ကို ပိုလိုက္သည္ပာုထင္သည္ )
ေထာင္က်မည္ အေရးကို ေတြးခဲ့ ဖူးသည္ ...သို ့ေသာ္  မိုင္ရာခ်ီေ၀းေသာ ေနရာသို ့ ေရာက္သြားလိမ္မည္ ပာုေတာ့ ထင္မထားခဲ့ ...။ 
အေရးၾကီးပါသည္ ဆိုကာမွ က်ေနာ့္ အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္း တေယာက္တေလမွ် မေတြ ့....
က်ေနာ္ တို ့နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းက်မ်ား ေထာင္ေျပာင္းရျပီ ဆိုလွ်င္ သက္ဆိုင္ရာ မိသားစုမ်ားမွာ ေသာက 
မ်ားစြာ ၾကံုၾကရသည္....။ကိုယ့္လင္...ကိုယ့္သား ...ကိုယ့္ ဇနိးမယား ေထာင္ထဲမွာ ရွိသည္ အထင္ႏွင့္ 
(၁၄)ရက္စာ အစားအစာ မ်ား ေဆး၀ါး အ၀တ္အထည္ အစစ အရာရာထုတ္ပိုးျပင္ဆင္လို ့လာၾကရသည္.
ေထာင္၀င္စာေတြခ်ိန္က်ကာမွ သက္ဆိုင္ရာ အက်ဥ္းသားက မရွိေလေတာ့ စိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္း ၾကရ
သည္ ..။အက်ဥ္းသား အမည္ ...ေထာင္၀င္အမွတ္...အဖ အမည္ စသည္ အခ်က္အလက္မ်ားတပ္ျပီး 
မည္သည္ေထာင္သို ့ေျပာင္းေရွြ ့သြားသည္ကို ေၾကျငာထားလွ်င္ ျပသနာသိပ္မရွိ....
မေၾကျငာထားလွ်င္ ကိုယ့္လင္...ကိုယ့္သား ...ကိုယ့္ ဇနိးမယား ဘာမ်ားျဖစ္ပါသလဲ...
ေထာင္ေဆးရံုမွာလား....အျပင္ေဆးရံု (မ်ားေသာအားျဖင္ ့ အင္းစိန္ေဆးရံု) မွာမ်ားလား...
ေသမ်ားသြားျပီလား....စသည္ျဖင့္...စသည္ျဖင့္ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ ..ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ နွင္ ေသာက 
ေရာက္ၾကရသည္....။နိုင္ငံေရး လုပ္သူ သာမက တႏြယ္ငင္တစင္ပါ နိုင္ငံေရးလုပ္သူရဲ ့မိသားစုကိုပါ န.အ.ဖ ရဲ ့စီမံကိန္းခ် ႏွိပ္ဆက္မွဳ  ့ ပင္ျဖစ္ေပသည္....။

အင္းစိန္ မွသည္ ဂ်ိမ္းေဖာ နရသိမ္ ဆီသို ့.......

                             အင္းစိန္ မွသည္ ဂ်ိမ္းေဖာ နရသိမ္ ဆီသို ့.......
ဥေရာဇဥ္....။
 ဒီေဆာင္းပါး....၊(ဒီေဆာင္းပါးေလး လို ့ပဲ ေျပာပါရေစ...)ဒီစာစုေလး ကို က်ေနာ္ျမစ္ၾကီးနား
ေထာင္ထဲ မွာ ရွိစဥ္က တၾကိမ္ေရးသားခဲ့ဲျပီးပါျပီ...။ ေထာင္တြင္း စာေဆာင္တခု အျဖစ္  စုေပါင္းဖန္တီး ၾကျပီး အန္တီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံ ေပးပို ့ခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ေထာင္က လြတ္ျပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ထပ္မံ ေရးသားခဲ့ျပီး မူလ လက္ရာအတိုင္း တေသြမသိမ္း ျဖစ္မွာ မပာုတ္ေပမဲ့ အနီးစပ္ဆံုးမွတ္မိသမွ်
ျပန္ေရးခဲ့တာပါ....။ အဲဒီစာစု ေလးကို ျပန္လည္ေတြ ့ရွိတာေၾကာင့္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ေရးထားတဲ့ အတိုင္း
မျပင္ဆင္ မျဖည့္ဆြက္ပဲ က်ေနာ့္ရဲ ့ မွတ္စု မ်ားမွာ ျပန္လည္ အသက္သြင္းလိုက္ပါ.တယ္...။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀
ႏွစ္ေက်ာ္က လက္ရာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိေနမွာ အမွန္ပါပဲ....။နားလည္ခြင္လြွတ္ျခင္းမ်ား
နဲ ့ ခံစားနိုင္ၾကပါေစ....။
                                            (၁)
၁၉၉၇ ခုႏွစ္ .ဧျပီလ . ၄ရက္ .....
နံနက္ ၄း၀၀ ။

ျပင္ပ ေလာက မွ လူအမ်ားက ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက် ေနၾကဦးမွာ အမွန္ပါ....။မနက္ ေလးနာရီ ဆိုေသာ
အခ်ိန္သည္ လဘက္ရည္ ဆိုင္ ႏွင့္ ပဲျပဳတ္ေရာင္းသူတို ့သာလွ်င္ တေန ့တာအတြက္ စတင္သက္၀င္ လွဳတ္
ရွားေနေပမည္.....။ အင္းစိန္ စံျပ အက်ဥ္းေထာင္ ရဲ ့တိုက္၀င္း အတြင္းမွာေတာ့ အိပ္ေမာက် မေနနိုင္အား
ပဲ လွဳတ္လွဳတ္ရွားရွား ရွိေနၾကသည္.....။ 
က်ေနာ္ႏွင္အတူ အခန္းေဖာ္ ဦးေက်ာ္ သည္ အိပ္ယာလိပ္..၊ ဇြန္းခြက္ပန္ကန္ ႏွင့္ စားစရာ အခ်ိဳထည္ထား
ေသာ အိတ္မ်ား ဆြဲျပီး အခန္းအျပင္သို ့ ထြက္လိုက္သည္...။သံုးလ နီးပါး ေနခဲ့ ရေသာ (၂)တိုက္ (၄၆)
ခန္းေလးကို အမွတ္တမဲ့ လွည္ၾကည္မိလိုက္ေသးသည္...။ က်ေနာ္အမည္ကိုေခၚသံေၾကာင့္ ေနာက္ဖက္ 
လွည္ၾကည့္ မိစဥ္ ကိုဘိုၾကည္ (ယခု ေအေအပီပီ)က 
ခိုင္ကို စိတ္ကို ေအးေအးထား...နယ္ေထာင္က အင္းစိန္ထက္စာရင္သာတယ္ ၊အနဲ နဲ ့အမ်ား လြတ္လပ္
တယ္ ....တဲ့  ။
ကိုဘိုၾကည္ ေဘးခန္း မွ ငွက္သိုက္ ကိုတင္ထြန္း ကလည္း ....
တေန ့ အျပင္ေလာက မွာ ျပန္ဆံုရေအာင္ က်န္းမာေရးေတာ့ ဂရုစိုက္ကြာ....တဲ့....
ေထာင္ေျပာင္း ပါသူမ်ားကို က်န္ရစ္ခဲ့ သူမ်ားက အားေပးစကားေျပာရင္း ၊ ႏွဳတ္ဆက္စကား ဆိုရင္း (၂)တိုက္ (ၾကိုးတိုက္) တခုလံုးဆူညံ ေနသည္....။
က်ေနာ္ နွင့္ သံုးခန္းေက်ာ္ (၄၉)မွ ဖ်ာပံု ဦးနီလံုဦး က လက္ဆြဲ နွဳတ္ဆက္ရင္း ....
မဆံုစည္းအပ္တဲ့ ေနရာမွာ လာဆံုစည္းရတဲ့ ကိုယ္ညီေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမပါဘူး ကြာ.....တဲ့
ထိုအခိုက္ တိုက္ေထာင္မွဴ းၾကီး ေစာဇင္ျမ....ေထာင္မွဴ း ေရွြကို တို ့ေရာက္လာျပီး တိုက္ရံုးခန္းေရွ ့ 
ကြက္လပ္တြင္ လူစုေစသည္...။ အျခားတိုက္ အသီးသီးမွ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသမား (တနည္း) ယံုၾကည္
ခ်က္ အက်ဥ္းသားမ်ား လဲ တစတစ ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီး ႏွစ္ေယာက္တတြဲ ယွဥ္တြဲလ်ွက္ စစ္ေခြးတိုက္ သို ့
ေခၚေဆာင္သြားသည္....။ ေထာင္ေျပာင္းမည္ အက်ဥ္းသားအင္အားထက္ မ်ားစြာေသာ ေထာင္၀ါဒါ မ်ား
က ၀န္ရံထားျပီး စစ္ေခြးတိုက္ ေရွ ့မွာ ပင္ ေျခက်င္းရိုက္ေလသည္...။ ေျခက်င္းက တေယာက္ တစံုမို ့
သာေတာ္ေသးသည္ ၊ ႏွစ္ေယာက္ ကိုတစံု ခတ္လွ်င္ သြားရလာရ အင္မတန္ခက္သည္ပာုၾကားဖူးသည္..။
အေပါ့ အေလး သြားခ်င္တာက အစ ႏွစ္ေယာက္တြဲ သြားရသည္ ...။
ေျခက်င္းရိုက္ျပီးေနာက္ (၄)ေယာက္ တခန္း ထားျပီး တြဲဖက္ေထာင္(သီးသန္ ့ေထာင္) မွ ရဲေဘာ္ တခ်ိဳ ့
ေရာက္လာသည္ကိုလဲ ေတြ ့ရသည္...။ ေထာင္၀န္ထမ္း တခ်ိဳ က နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦးစီ ကို ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္(ေထာင္၀င္နံပါတ္) ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း ...ထင္ရွားသည့္ အမွတ္အသားမ်ား စစ္ေဆးေနသည္....။

ကုိပါႀကီးအေလာင္းတြင္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းဒဏ္ရာမ်ား ေတြ႔ရွိ- ေနမ်ဳိးဇင္

ကုိပါႀကီးအေလာင္းတြင္ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းဒဏ္ရာမ်ား ေတြ႔ရွိ- ေနမ်ဳိးဇင္
============================================
မြန္ျပည္နယ္ က်ဳိဳက္မေရာၿမိဳ့နယ္မွာ နယ္ေျမခံတပ္ဖမ္းဆီးထားစဥ္ ေသဆုံးခဲ့တဲ့ အလြတ္သတင္းေထာက္ ကုိေအာင္ေက်ာ္ႏုိင္ (ခ) ကုိပါႀကီးရဲ့ အေလာင္းကို
ဒီကေန႔ ေန႔ခ်င္း ၂ နာရီေက်ာ္မွာ အေလာင္းေဖာ္ၿပီးေနာက္ ညေနပုိင္းမွာ
ေမာ္လၿမိဳင္ေဆးရုံကုိ ပုိ႔ေဆာင္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။

အေလာင္းရဲ့ အရပ္အေနအထားေရာ၊ ခႏၶာကုိယ္အေနအထားအရ၊ ၀တ္ထားတဲ့ အေနအထားအရ ေဒၚသႏၱာက သူ႔ခင္ပြန္းျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကားေၾကာင္း
အေလာင္းေဖာ္ရာမွာ လုိက္ပါခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့လူမႈဘ၀ ဖြံ႔ၿဖဳိးတိုးတက္ေရးကြန္ရက္
အဖြဲ႔၀င္ ဦးေနမ်ဳိးဇင္က ေျပာပါတယ္။
အေလာင္းကုိ တူးေဖာ္ေဆာင္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ေတြ႔ျမင္ခ်က္အရ ကုိပါႀကီးဟ ႏွိပ္စက္
ညႇဥ္းပန္း ခံခဲ့ရမွန္း ေပၚလြင္ေနတယ္လုိ႔ ဦးေနမ်ဳိးဇင္က ေျပာပါတယ္။
“ဦးေခါင္းပုိင္း တျခမ္းလုံး ႏွာႏုရုိးရဲ့ အေပၚပုိင္းတျခမ္းလုံးက ထုေခ်ထားၿပီးေတာ့
အထဲကုိ ခြက္၀င္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေအာက္သြားေတြလည္း အကုန္လုံး က်ဳိးေၾကေနတယ္။ ေမးရုိးလည္း သုံးပုိင္းေလာက္ပုိင္းၿပီး က်ဳဳိးေနတာ ေတြ႔ရတယ္။
ေအာက္ပုိင္းေတြမွာေတာ့ ညာဘက္ေျခသလုံးက အထဲကုိ နည္းနည္းေခြ၀င္
ေနေတာ့ ေျခဆစ္က်ဳိးေနတယ္လုိ႔ ခန္းမွန္းတယ္။ ေနာက္တခါ ညိဳမဲစြဲေနတာ
ေပါင္ရင္းမွာလည္း ေတြ႔တယ္။ နံရုိးတခုကလည္း ေဖာင္းၿပီးတက္ေနတယ္
ဆုိတာ့ နံရုိးက်ဳိးထားတဲ့ သေဘာလည္းရွိတယ္။ ေသနတ္ဒဏ္ရာေတာ့
က်ေနာ္မေတြ႔ခဲ့ဘူးဗ်ာ။ ဒီေဘာ္ဒီမွာေလ။”
ဒီအေလာင္းတူးေဖာ္မႈမွာ လုိက္ပါသြားတဲ့ မႈခင္းအရာရွိေတြ၊ ရဲေတြကေတာ့
တစုံတရာ ထုတ္ျပန္ထားတာ မရွိေသးပါဘူး။အေလာင္းကုိ ေမာ္လၿမိဳင္ေဆးရုံ
ယူေဆာင္ စစ္ေဆးၿပီးမွ ထုတ္ျပန္မယ္လုိ႔ သိရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။
အေလာင္းေဖာ္မႈမွာ ကုိပါႀကီးကုိ ပစ္ခတ္ခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ ၂၀၈ ေျချမန္တပ္ရင္းက
တဦးမွ လုိက္ပါလာျခင္းမရွိဘဲ အေလာင္းကို ၂၁၀ တပ္က အရာရွိတဦးက လာေရာက္ျပသခဲ့တယ္လုိ႔ ဦးေနမ်ဳိးဇင္က ေျပာပါတယ္။
“တပ္မေတာ္ဘက္လည္း တက္ေရာက္တဲ့အရာရွိေတြက စိတ္၀င္တစားနဲ႔ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က
ဦးေဇာ္၀င္းနဲ႔ ဦးစစ္ၿမိဳင္ တုိ႔လည္း လာၿပီးေတာ့ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ပါတယ္။
ရဲတပ္ဖြဲ႔ကလည္း ခရုိင္မွဴးအဆင့္ေတြ မႈခင္းဆရာ၀န္ေတြ၊ တရားသူႀကီး အားလုံး ဥပေဒအတုိင္းေတာ့ တိတိက်က်အတတ္ႏုိ္င္ဆုံး လုပ္တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ကေတာ့ ဦးေခါင္းပုိင္းကို လုံး၀ ထုေခ်ထားတဲ့ အခ်က္တခုနဲ႔
တင္ကုိ ကုိပါႀကီးအေပၚမွာ သံသယကို အျမင့္ဆုံးထားၿပီးေတာ့ အမႈမွန္ေပၚေပါက္
ဖုိ႔အတြက္ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္သြားရမယ္လုိ႔ သုံးသပ္ပါတယ္။ ”
ကုိပါႀကီးအေလာင္းျပန္ထူးေဖာ္ရာမွာ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚသႏၱာနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြ
လႈပ္ရွား သူေတြ၊ ေရွ႕ေနေတြနဲ႔ မြန္ပါတီေတြ လုိ္က္ပါခဲ့ပါတယ္။ဒါ့အျပင္ ဘားအံ မႈခင္းဆရာ၀န္ႀကီး ခ႐ိုင္ရဲမွဴး၊ တရားသူႀကီး၊ တပ္မေတာ္ လံုျခံဳေရး စစ္ေၾကာင္းေတြ၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က တာ၀န္ရွိသူေတြ အပါအ၀င္
စုစုေပါင္း လူေပါင္း ၁၀၀ ေလာက္လုိက္ပါတယ္။
အလြတ္သတင္းေထာက္ ကိုပါႀကီးဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလကုန္ပုိင္းက
ဒီေကဘီေအနဲ႔ အစိုးရစစ္တပ္ တုိက္ပြဲသတင္းလိုက္ၿပီး အျပန္ စစ္တပ္က ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားရာမွာ အေစာင့္ရဲ႕ ေသနတ္ကို လုယူထြက္ေျပးတဲ့အတြက္ ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးခဲ့ရၿပီး ေသဆံုးခဲ့တယ္လို႔ အစုိးရက သတင္းထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။
ဒီကိစၥ ဟိုးေလးတေၾကာ္ျဖစ္ၿပီး ႏုိင္တ၀န္း ဆႏၵျပပဲြေတြ ႀကဳံခဲ့ရၿပီးေနာက္ သမၼတ
က ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကို စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ တာ၀န္ေပးထား
ပါတယ္။
သတင္း- ေနာ္ႏိုရင္း (DVB)
ဓါတ္ပုံ- အံ့ဘြယ္ေက်ာ္ ( ၈၈ မ်ိဳးဆက္ )
Credit.....Kyaw Swa

လူရွင္ ငရဲ (၃)

                                   လူရွင္ ငရဲ (၃)


စားပြဲေပၚ က ကိုယ္ေတာ္က တုတ္တုတ္ မွမလွဳပ္ေသးခင္ သခင္အားရ ကၽႊန္ပါး ၀ လုိ အမည္ေပးရမဲ့ သူေတြ က ၀ိုင္းလာျပီး က်ေနာ္ ကိုဆြဲထူ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားျပီး  တကိုယ္လံုး ကိုရွာေဖြပါတယ္ ။
ပါလာသမွ်ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ ....ျပီးေတာ့ မွန္...မမွန္ က်ေနာ္ကိုဖတ္ျပ ...ေနာက္ေတာ့ လက္မွတ္ထိုး
ခိုင္းပါတယ္ ...။ အဲဒီေနာက္ အမွဳ ့စစ္ အရာရွိက ဘာမွမေမး ...ဘာမွမေျပာ ပဲ အျပင္ထထြက္သြားေလ
ေတာ့ ...အခန္းထဲ က်န္ခဲသူ (၅)ေယာက္ က အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာ ျပီး ထိုးက်ိတ္ ကန္ေက်ာက္ ရိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္ ....။ ဆဲ လိုက္ၾကတာလဲစံုေနေအာင္မိုးမွြန္ေအာင္ပါပဲ....။ဆဲနည္း ဆြယ္စံုက်မ္း 
ျပဳစုရင္ေတာင္မွ ရေလာက္တယ္ ....။ အေၾကာင္းမဲ့ လက္ထိပ္ကို ေနာက္ျပန္ခတ္ ၾကမ္းခင္မွာ ထိုင္ခိုင္း
ျပီး ေဘၾကတာ တကယ္ အာဂေတြပါပဲ....ရွမ္းတိုက္ပံု အစိမ္းေရာင္ ၀တ္ထားတဲ့ တေယာက္ ဆိုရင္ သူမ်က္ႏွာ သူ လက္ညွိဳး ညွြန္ျပျပီး မေက်နပ္ရင္ ေသခ်ာ ၾကည္ထား အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး ျပန္ေတြ လို ့ 
ရတယ္ ေပာ့ေကာင္ ဆိုျပီး စိမ္ေတာင္ေခၚသြားလိုက္ေသးတယ္ ....။ အားလံုးက တခုခု မူးေနၾကပံု ရပါတယ္ ...။စိတ္ရွိလက္ရွိ တနာရီ နီးပါး ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျပီး ေက်နပ္သြားၾကေတာ့မွ အခန္းတခါး ကိုေဆာင္ပိတ္သြားၾကျပီး တေယာက္တည္းက်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္ ....မီးလဲ အေမွာင္ခ်သြားၾကပါတယ္ ....။
အျပင္က ေျခသံေတြ ေအာ္ပာစ္သံေတြ တစြန္းတစ ၾကားေနရျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာထုေထာင္းရိဳက္ႏွက္ထား
တဲ့ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲ လဲက် အိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ ....။
ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ ၾကာၾကာထိ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ မသိ...ဖ်တ္က နဲ လင္းလာတဲ့မီး အလင္းေရာင္
ေၾကာင့္ လန္ ့နိုးလာခိုက္မွာ က်ေနာ္ နဲ ့မတိမ္းမယိမ္း အရြယ္ ရွိတဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္နဲ ့ အမ္၁၆
ကိုင္ ရဲတပ္သားငယ္တေယာက္ ကိုေတြလိုက္ရပါတယ္ ...။ေကာင္ေလးရဲ ့လက္ထဲမွာ ၾကက္ဥေၾကာ္ တ
လံုးနဲ ့ ထမင္းပန္ကန္..ျပီးေတာ့ စစ္သံုးမတ္ခြက္ နဲ ့ လဘက္ရည္ က်ဲက်ဲ....။စကား တခြန္းမွ မေျပာပါပဲ က်ေနာ္ ေရွ ့ ကိုပန္ကန္..ခြက္ေတြ ခ် .... လက္ထိတ္ျဖဳတ္ေပး ျပီး လက္ပာန္ေျခပာန္ နဲ ့ စားခိုင္းပါတယ္ ...။လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးတယ္ ဆိုတာကလဲ ညာလက္ တဖက္တည္းရယ္ပါ ...ဘယ္လက္မွာေတာ့ လက္ထိပ္တန္းလန္း နဲ ့ေပါ့.....။
က်ေနာ္ကို ဖမ္းေခၚလာတာ ည ကဆိုေတာ့ ဒါ မနက္စာေပါ့....။စားေသာက္ျပီးသြားေတာ့ လက္ထိပ္ျပန္ခတ္ တယ္ ....။ဒီတခါေတာ့ ေနာက္ျပန္မပာုတ္ ေတာ့တဲ့ အတြက္ ေနရထိုင္ရတာ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိပါတယ္...။ ေၾကြးတဲ့ ဆန္ က အေကာင္း မပာုတ္ေပမဲ့စားလို ့ ရရံု ေတာ့ရွိပါတယ္...။သူတို ႏွစ္ေယာက္ ျပန္ထြက္သြားေတာ့ မီးအေမွာင္က်သြားျပီး ေသာ့ခတ္သံ ၾကား လိုက္ ရေတာ့မွ က်ေနာ္ ကိုထားတာ အေမွာင္ခန္း ဆိုတာ သတိျပဳလိုက္မိတယ္ .....။
ဒီအတိုင္း ပါပဲ ...မနက္...ေနလည္ ....ည လာပို ့တဲ့စားစရာေလးေတြစားလိုက္ အေမွာင္ခန္းထဲ လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ ...ဘာမွမေမးေသးေပမဲ့ ေမးလာနိုင္တာေတြ အတြက္ စဥ္းစားျပင္ဆင္ေန မိပါတယ္...။ တခ်က္....တခ်က္ ၾကားရတဲ့ စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္သံေတြ ေအာ္ပာစ္ပာိန္ေပာာက္သံ ေတြ က
ပိန္ပိတ္ေနတဲ့ အေမွာင္ခန္းထဲမွာ အင္မတန္ ေျခာက္ျခားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္....။
မွတ္မွတ္ရရ ပါပဲ ေရာက္စ တည နဲ ့ႏွစ္ရက္ တိတိ အစားအစာ လာပို ့သူက လြဲ လို ့ ဘယ္သူမွမေတြ ့
ရေသးပါဘူး...အခန္း၀မွာ လက္ႏွက္ကိုင္ ရဲတေယာက္က ေတာ့ ပံုမွန္ရွိပံု ရပါတယ္ ...က်ေနာ္ အေပါ့ အေလး သြားခ်င္လို ့ေအာ္ေခၚရင္ လာဖြင္ေပး ေခါင္းဆြတ္ စြပ္  ခတ္ထားတဲ့ လက္ထိပ္ကေန အိမ္သာ ကိုဆြဲေခၚသြား ေတာ့ အနီး၀န္က်င္မွာ က်ေနာ္လို အဖမ္းခံထားရသူေတြ ရွိေနဦးမွာ အေသအခ်ာပဲေပါ့...။
အမွဳ ့မစစ္ေသးတာ ...ဘာမွ မေမးျမန္းေသးတာ ကေတာ့ လူဖမ္းပြဲၾကီး မျပီးေသးတာ ျဖစ္နိုင္သလို အမွဳ ့
တည္ေဆာက္လို ့ မျပီးေသးတာလဲ ျဖစ္နိုင္တာပါပဲ....။ဒီၾကားထဲ ၉၆ ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳ ့ 
အရွိန္ၾကီးထြားလာျပီး အျပင္မွာ ရွစ္ေလးလံုး ကာလ ကလို ထိန္းမနိုင္သိမ္းမရ ျဖစ္ကုန္ျပီလား....၊အဲလို ့
ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပ်က္ပ်ားျပီး ျပန္လြတ္နိုင္ေကာင္းရဲ ့လိုေတာင္မွ ေတြးလိုက္မိေသးရဲ ့.....

                                                                             ခိုင္ကိုဦး.....။

ပိုက္ဆံခ်မ္းသာၿပီး ၀ိဥာဥ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့သူေတြထက္စာရင္ ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိ ေအာင္.....

သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရွိတယ္… သူ႔ရဲ႕ ဘယ္ဖက္လက္ တစ္ဖက္လံုး ျပတ္ထားရွာတယ္… ၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သနားဖို႔ေကာင္းၿပီး လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလဲ သူ႕ကို ဆိုရင္ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းေလ့ရွိတယ္…
တစ္ေန႔မွာ သူဟာ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ဆီကိုေရာက္လာၿပီး ေတာင္းရမ္းတယ္… အိမ္ရွင္မက သူ႕ကို အိမ္ေရွ႕က အုတ္ခဲေတြကို အိမ္ေနာက္ေဖးကို အရင္ေျပာင္းေပးဖို႔ေျပာလိုက္တယ္…

သူေတာင္းစားဟာ စိတ္တိုၿပီး အိမ္ရွင္မကို ေျပာတယ္… “က်ေနာ္ လက္တစ္ဖက္ျပတ္ေနတာကို ခင္ဗ်ား ျမင္ရက္သားနဲ႔ က်ေနာ့ကို ဒီလို လုပ္ခိုင္းေနတာ ခင္ဗ်ားေနာက္ေနတာလား?”
မထင္မွတ္ထားတာက အိမ္ရွင္မဟာ အုတ္ပံုေရွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ အုတ္တံုးတစ္တံုးကို မ ျပလိုက္ၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖးကို သြားၿပီး အိမ္ေရွ႕ျပန္လာခဲ့တယ္… ၿပီးေတာ့ သူေတာင္းစားကို ေျပာလုိက္တယ္…
“ငါေတာင္ လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ မ ႏိုင္တာ… နင္လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔မ မ ႏိုင္ဘူးလား?”
သူေတာင္းစားကလဲ ဘာမွျပန္ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘဲ ေခါင္းကို ငံု႔ၿပီး အုတ္တံုးေတြကို လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သယ္ေရႊ႕ေပးလုိက္တယ္… ႏွစ္နာရီ လံုးလံုး လုပ္ၿပီး မွ အုတ္ေတြ သယ္လို႔ၿပီး သြားတယ္… သူကေတာ့ ေခၽြးေတြရႊဲလို႔…
အိမ္ရွင္မဟာ သူ႔ကို ပု၀ါ အျဖဴတစ္ထည္ကမ္းေပးလိုက္တယ္… သူ မ်က္ႏွာနဲ႔ လည္ပင္ေတြကို သုတ္လိုက္ေတာ့ ပု၀ါ အျဖဴဟာ အမည္းေျပာင္းသြားတယ္… အိမ္ရွင္မဟာ သူ႔ကို ေငြ ၂၀၀၀ က်ပ္ေပးလိုက္တယ္… သူေတာင္းစားဟာ အိမ္ရွင္မကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာလိုက္တယ္…
အိမ္ရွင္မက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္… “ငါ့ကို ေက်းဇူးတင္စရာ မလိုပါဘူး… ဒါဟာ မင္းရဲ႕႔ေခၽြးနဲ႔ လဲလာခဲ့တဲ့ လုပ္အားခပါ…”
သူေတာင္းစားက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္… “က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး… ဒီ ပု၀ါေလးကို က်ေနာ့ အတြက္ အမွတ္တရေလးျဖစ္ေအာင္ ေပးပါ…”
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီ သူေတာင္းစားဟာ အ၀တ္အစား သပ္သပ္ရပ္ရပ္ နဲ႔ အဲဒီအိမ္ေရွ႕ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္… အသက္ႀကီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ အိမ္ရွင္မႀကီးကို ျမင္ေတာ့…
“က်ေနာ္ အရင္တုန္းက သူေတာင္းစားပါ… အခုေတာ့ ကုမၸၸဏီ တစ္ခုရဲ႕ ဥကၠဌ ျဖစ္ေနပါၿပီ… ခင္ဗ်ားဟာက်ေနာ့ရဲ႕ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ရွာေပးခဲ့သူပါ… က်ေနာ့ရဲ႕ ယံုၾကည္စိတ္ကို ျပန္လည္ တည္ေဆာင္ေပးခဲ့သူပါ… ခင္ဗ်ားသာ မရွိရင္ က်ေနာ္ဟာ ေလလြင့္ေနဦးမွာ အမွန္ပါဘဲ…”
အိမ္ရွင္မ က ျပန္ေျပာလိုက္တယ္… “ဒါေတြ အားလံုးဟာ မင္းကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ခဲ့တာေတြပါဘဲ…”
လက္တစ္ဖက္ ကုမၸၸဏီ ဥကၠဌ ဟာ အိမ္ရွင္မႀကီးကို အိမ္တစ္လံုး လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ေျပာတယ္… အိမ္ရွင္မႀကီးက ျငင္းပယ္လိုက္ပါတယ္…
ဥကၠဌႀကီးက ဒါကို နားမလည္ႏိုင္ဘူး… အိမ္ရွင္မက ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္… “ငါတို႔ မိသားစု အားလံုးဟာ လက္တစ္စံုဆီ ရွိၾကတယ္ေလ…”
လူဆိုတာဟာ တန္ဖိုးရွိရွိ ရွင္သန္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္…
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားသလို ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ကိုယ္သိတဲ့လူေတြကိုလဲ ဂုဏ္သိကၡာတက္လာေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔လိုတယ္… မသိတဲ့ လူေတြကိုလဲ ေလးစားဖို႔လိုတယ္…
ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္ကေန ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွလဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ တန္ဖိုးရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္…
ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္တယ္… ေငြေၾကးရရွိမႈက တျခားသူေတြေလာက္မမ်ားေပမဲ့…
ပိုက္ဆံခ်မ္းသာၿပီး ၀ိဥာဥ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့သူေတြထက္စာရင္ ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိပါလိမ့္မယ္…
                                                
                                                                             Credit to Zane

လူရွင္ ငရဲ.....(၂)

                                        လူရွင္ ငရဲ.....(၂)


ဒီလို နဲ ့  က်ေနာ္ ကိုေခၚေဆာင္လားတဲ့ ကား ေမာင္းတဲ့ အခ်ိန္ ဘယ္ေကြ ့ ညာေကြ ့ ကို လိုက္မွတ္ျပီး 
ဘယ္ကိုေခၚသြားတယ္ ဆိုတာ စဥ္းစားေပမဲ့ ဘယ္လိုမွမွန္းမရနိုင္ေအာင္ပါပဲ....။ကားက ဘယ္ေကြလိုက္
ညာေကြ ့လိုက္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ တည့္တည့္  ေမာင္းလိုက္နဲ ့ ေပါ့....။ က်ေနာ္မွန္းထားတာက 
အင္းစိန္ ဆယ္မိုင္ ကုန္းမွာ ရွိတဲ့ ေထာက္ (၆)....ဒါမွမပာုတ္ သမိုင္း က ေအာင္သေျပ စစ္ေၾကာေရးစခန္း
(ေအာင္သေျပ စစ္ေၾကာေရးစခန္း ဆိုတာ မူးယစ္ ေတြ ဘိန္းေတြ ဖ်က္ဆီးျပတဲ့ ရဲ တပ္ရင္းတခုပါ)..။
လိုထင္မွတ္တာပါ ..။ ဒီေနရာေတြကို အင္းစိန္သားျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ အတြက္ ဘယ္လမ္းက ေမာင္းရင္ ရ
တယ္ ဆိုတာ အတတ္သိထားေပမဲ့ သူတို ့ ေမာင္းႏွင္လာပံုက ဘယ္လိုမွမွန္းလို ့မရေအာင္ပါပဲ....။
လမ္းကေန စထြက္လာျပီး မီနစ္ ၃၀ ေလာက္ အၾကာ ကားစီး လိုက္ရေတာ့ ေရၾကည္အိုင္ စစ္ေၾကာေရး
စခန္း မ်ားေခၚလာတာမ်ားလား လို ့ေတာင္မွ ေတြးရင္း ၾကက္သီးထမိလိုက္ပါေသးတယ္ ...။ ေရၾကည္အိုင္
ဆိုတာ နာမည္ၾကီး စစ္ေၾကာေရးစခန္း တခုေလ...။ ေရၾကည္အိုင္က အထု အေထာင္း အႏွိပ္အစက္ အင္
မတန္ၾကမ္းတယ္ လို ့နာမည္ၾကီးျပီး အဲသည့္စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာတင္ အသက္ေပ်ာက္သြားသူေတြ ဒဏ္ရာ အနာတရ နဲ ့ တဘ၀ လံုး ရွင္းလွ်က္ေသ သြားသူေတြ ကအမ်ားသား မပာုတ္လား.....။

ကားရပ္သြားျပီး အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာသည္ အထိ က်ေနာ္ ကို ဘယ္သူမွ လာမေခၚပါဘူး....ေဘးႏွစ္ဖက္ခံု
ေပၚ မွာ ေစာင္ၾကပ္လာတဲ့ သေကာင္သား ေလးေကာင္ ဆင္းသြားျပီး အေတာ္ၾကာတဲ့အထိေပါ့....။
ဆယ္ငါးမိနစ္ ေလာက္ေနမွ တေယာက္ေရာက္လာျပီး ကားေပၚကက်ေနာ္ အက်ၤ ီ လည္ကုတ္ကို ဆြဲျပီး 
ဆင္းေတာ့ လို ့ဆိုလာတယ္ ....ကိုင္တြယ္ပံု အင္မတန္သိမ္ေမြ ့ပါတယ္ ....။ဘာမွမျမင္ရေအာင္ ေခါင္း
ဆြပ္ ၾကီးစြပ္ခံ ထားရတဲ့ က်ေနာ္ ...ကားေပၚကေန ဒလိမ့္ေခါက္ေကြးပါပဲ....။ အစ ကတည္းက (၇၀) 
ကီလိုေက်ာ္ ေပါင္နဲ ့ဆို ၁၅၀ နီးပါးရွိတဲ့ က်ေနာ္ လက္ထိပ္က လဲေနာက္ျပန္ေခတ္ထားခံရေသး ........
ကားေပၚ ကေန ျပဳတ္က်ပံုကို ေတြးလိုသာျမင္ၾကည့္ေပေတာ့ဗ်ာ....။အိမ္က မိသားစုေတြ ေရွမွာ ျပံုးခ်ိဳ ရည္
မြန္စြာ ခဏေခၚသြားပါရေစ ဗ်ာ လို ့ေျပာခဲ့သူေတြရဲ ့ ပဏာမ မိတ္ဆက္ပြဲ ေလး ေပ့ါ......။
ေရွမွာ ရွိမွန္းမရွိမွန္းမသိေပမဲ့ ေခၚလာသူရဲ ့ အမိန္ ့အတိုင္း တန္းရွိတယ္ ငံု...ငံု....ဆိုလဲ ငံုလိုက္ရတာပါပဲ
ေရေျမာင္းရွိတယ္ ေက်ာ္....ေက်ာ္ ...ဆိုေတာ့လဲ ေက်ာ္ လိုက္ရတာေပါဗ်ာ....။တကယ္တန္း ကိုယ္ေရွ ့မွာ 
ဘာမွမရွိပဲ တမင္ဖန္းတီး ျပီး သူတို ့အတြက္ ပာာသ တခု အျဖစ္ အေ၀းက ထိုင္ၾကည္ျပီး ပာား...တတ္ 
ေၾကာင္းလဲ ၾကားဖူးနား၀ ရွိပါတယ္ ။ သိုေသာ္ သူတို ့လက္ခုတ္ထဲ ေရာက္သြားျပီကို....အေရးၾကီးတာက 
ကိုယ္ေၾကာင့္ မဆိုင္သူေတြ ကိုယ္ရဲေဘာ္ ရဲဖက္ေတြ အမွဴ  ့တြဲ မပါေရး...ကိုယ္ေၾကာင့္ အဖမ္းမခံ ရေရး..
ေမးသမွ် ေရွာင္တိမ္း ျပီးေျဖ နိုင္ေရးပါပဲ....။ တစံု တေယာက္ ကိုယ္နဲ ့အမွဳ  ့တြဲ မိျပီဆိုရင္ သူတို ့ဆြဲထုတ္
သမွ် အစ ေတြနဲ ့ ကိုယ္ေျဖတာ တမ်ိဳး ...ကိုယ္အမွု ့တြဲ ေျဖတာ တမ်ိဳးနဲ ့ လံုျခာလည္လိုက္ျပီး စစ္ေၾကာေရး ရက္ ပိုၾကာသြားသလို ပိုျပီး ႏွိပ္စက္ခံရတတ္ေၾကာင္း ေနာင္ေတာ္ၾကီးေတြ ရဲ ့ အမွာ စကား
ကလဲ အဲဒီေခတ္ နိုင္ငံေရးသမား တိုင္း အတြက္ ေဆာင္ရန္အခ်က္ တခ်က္ေပါ့....။

ဒီလိုနဲ ့ ဆယ္ငါးေပ ပါတ္လည္ အခန္းတခန္းထဲ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ေတာ့ စစ္ေခြး တေကာင္က က်ေနာ္ 
တံေခါက္ခြက္ေနရာ ကိုေဆာင္ကန္ ခ်လိုက္တာမို ့ဒူးေထာက္ရက္ က်သြားပါတယ္....။က်ေနာ္၀ိတ္နဲ ့အရွိန္
နဲ ့ဆိုေလေတာ့ နာလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း.....။ အဲသည့္ ေနာက္ကေန ကန္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ နဲ ့ တျပိုင္နက္ 
ပုတ္အဲ့ နံေစာ္ ေနတဲ ့ေခါင္းစြပ္ ၾကီးကိုလဲ ဆြဲခ်ြတ္ ခံလိုက္ရပါတယ္....။ အခန္းထဲမွာေတာ့ အလင္းေရာင္
ေကာင္းပါတယ္ ....။က်ေနာ္ေရွ ့တည္တည့္ မွာေတာ့ ရံုးသံုးစာေရးစားပြဲ နဲ ့ ကုလာထိုင္ေပၚ ခန္ခန္ၾကီး 
ထိုင္ေနတဲ့ ခက္ထန္ထန္ လူတေယာက္က ကေတာ့ စစ္ေၾကာေရးကာလ တခု လံုးအတြက္ က်ေနာ္ အမွဳ ့
စစ္ ျဖစ္လာမဲ့သူေပါ့.....။( ေနာက္မွသိရတာက ထိုသူက ဗပာိုေထာက္လွမ္းေရး ...ဗ.ထ.လ က 
ဗိုလ္ၾကီးသက္ရွည္ လို ့အမည္ ရပါသတဲ့)...။နာမည္ရင္ း ပာုတ္ခ်င္မွလဲ ပာုတ္မွာေပါ့...ကိုယ္ကို ၀န္ထမ္း 
ကဒ္ထုတ္ျပ ျပီးမိတ္ဆက္တာမွ မပာုတ္တာ ...။

ကိုယ့္ ကိုယ္ကို၊ယံုႀကည္မူ
အျပည့္အဝရွိသူဟာ
သူတစ္ပါးကို၊မနာလိုစရာအေႀကာင္း
ဘာမွာမရွိဘူး။
 
                                     (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္)

ေ

                                    လူရွင္ ငရဲ ့့့ (၁)

က်ေနာ့္ ရဲ ့မွတ္စု ေတြထဲက ဒီတခု ကေတာ့ ခါေတာ္မွီ စာစု တခု မပာုတ္ေၾကာင္း အရင္ဆံုး၀န္ခံပါရေစ..။
ေလာေလာလတ္လတ္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကိုပါၾကီး အမွဳ ့ျဖစ္ေနခ်ိ္န္မွာ ဒီစာစု ကို ေရးလိုက္ရျခင္းရဲ ့ အဓိက 
အေၾကာင္းရင္းက ကိုပါၾကီးကို တပ္စခန္းတခုမွာ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျပီးစစ္ေၾကာေရးလုပ္ေနခိုက္ စစ္
 ေၾကာေရးလုပ္ေနခိုက္ ထြက္ေျပးရန္ၾကိုးစားခ်ိန္မွာ ပစ္ခတ္မွဳ ့ေၾကာင့္ေသဆံုးသြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္း
ေၾကာင္ပါပဲ.....။
က်ေနာ္တို ့ နိုင္ငံေရးသမားေတြ ေက်ာင္းသားေတြကို စစ္ေၾကာေရးလုပ္ရာမွာ ထြက္ေျပး တယ္ ဆိုတဲ့ စ
ကား ကို ဆက္စပ္ေတြး မိရာကေန က်ေနာ္ ဘ၀ မွာ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ေနရက္ေတြ....တနည္း....
အရွင္လတ္လတ္ ငရဲ က် ရတဲ့ေနရက္ေတြ အေၾကာင္းပါပဲ.....။
ထြက္ေျပးလို ့ရနိုင္တယ္ မရနိုင္ဘူး ဆိုတာ ကို ဆံုးျဖတ္နိုင္ေအာင္ရယ္ပါ....။ 

၁၉၉၆ . ဒီဇင္ဘာလ . ၆ ရက္ (ည ၁၂ း ၄၅ )
က်ေနာ္ ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနခ်ိန္...က်ေနာ္တေယာက္ထဲမပာုတ္ပါဘူး ၀န္က်င္တခုလံုး အိပ္ေမာ
က်ေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္အိမ္ကို (ကိုမြန္းေအာင္သီခ်င္းထဲက ) ဧည့္ဆိုးေတြ တခါးေခါက္လာၾကတယ္ ...။
စုစုေပါင္း (၇)ေယာက္ ...လမ္းမွဴးးပါအပါေပါ့...။ထံုစံ အတိုင္း ခဏေလာက္လိုက္ခဲ့ပါဦးတဲ့.....။အိပ္ယာက
ထ မ်က္ႏွာသစ္ ...သြားတိုက္ အိမ္သာေတြဘာေတြတက္ျပီးကာမွ ဘာဖမ္းတဲ့ အဖြဲ ေခါင္ေဆာင္ကိုေမး
လိုက္တယ္ ..။ဖမ္း၀ရမ္း ပါလား လို ့ ...။ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူက မွံဳ ကုပ္ကုပ္ မ်က္ႏွာနဲ မေက်မနပ္ျဖစ္
ကာ ၀ရမ္းမပါေၾကာင္း ေမးစရာ ရွိလိုပါတဲ့ ေလ...။ ဒါနဲ ့ေမးစရာရွိရင္ေမးေပါ့ ဆိုေတာ့ ဒီမွာ ေမးလိုမျဖစ္
ေၾကာင္း ခဏေလာက္ လိုက္ခဲ့ေစလိုေၾကာင္း ေျပပါတယ္ ။ က်ေနာ္က ၀ရမ္းမပါရင္ က်ေနာ္ အိမ္ထဲက ေန
တဖ၀ါး မွမခြာနိုင္ေၾကာင္း ဒီလိုေျပာျပီးေခၚသြားၾကလို အိမ္ျပန္မေရာက္သူေတြ မနည္းေတာ့ျပီျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာေတာ့ သူတပည့္တေယာက္ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ စခန္းကိုျပန္ျပီး ၀ရမ္းယူေစပါတယ္ ....။
အဲသည္အခ်ိန္က နိုင္ငံေရး လွိဳင္းတပိုးစတင္ၾကမ္းလာခ်ိန္ လို ေျပာရမလားပဲ...အဖမ္းအဆီးေတြ ႏွစ္ရွည္
ေထာင္ခ်တာေတြ အရမ္းေခတ္စားေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့....။ၾကားဖူးနာ၀ အရေရာ သဘာရွိ ေထာင္ထြက္
ေပာာင္းၾကီးေတြ စကားအရ ပါ ၀ရမ္းေတာင္းၾကည္ရတာပါ...။ ဒါမွ ကိုယ္ကိုဖမ္းတဲ့ သူရဲ ့ အခ်က္အလက္ 
ေတြ ကိုသိႏိုင္ျပီး က်န္ရစ္တဲ့ မိသားစုက လုပ္နိုင္တဲ့ အရာေတြ ကို လိုက္လုပ္နိုင္မွာေလ...။ 
၀ရမ္းျပန္ယူရတဲ့ အတြက္ အခ်ိန္ၾကန္ ့ၾကာ သြားတဲ့ အတြက္ အေတာ္ကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကပံုပါပဲ...။
ယူလာတဲ့ ၀ရမ္းကို ထုတ္ျပေတာ့ က်ေနာ္ ညီမ လက္ထဲလွမ္းေပးျပီး ၀ရမ္းပါ အေၾကာင္းအရာေတြ ဖမ္းသူအမည္ ...ရာထူး စတာေတြ ကူးထားေစလိုက္ပါတယ္ ...။ ျပီးကာ မွ ေလွကား အရင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ အေမ နဲ ့ အေဖကို ရွိခိုးဦးခ်ရင္း နွတ္ဆက္ခဲ့တယ္....။မ်က္ရည္မက်ေပမဲ့ ရစ္၀ဲေနတဲ့ အေမ
က...သား ေအးေအးေဆးေဆး သာ လိုက္သြားေခ်.... မင္းဖိုးေအ ဗိုလ္ျမေသြးတုန္က လဲ ဒီလိုပဲ လာေခၚ
ၾကတာပဲ....မင္းေရာက္တဲ့ အရပ္ အေမ ေရာက္ေအာင္ေထာင္၀င္စာ လာေတြမယ္ ....တဲ့ေလ....။
အ၀တ္အစား အပို ၂စံုရယ္ လြယ္အိတ္တလံုးရယ္ ပိုက္ဆံ ၅၀၀ေက်ာ္ရယ္ အသံုလိုမယ္ ထင္တဲ  ေဆး၀ါး တခ်ိဳရယ္က က်ေနာ္ အတြက္ ၾကိုတင္ျပင္ဆင္ထားျပီးသားမို ့ အထူးတလည္ အခ်ိန္ယူစရာမလိုပဲ သူတိုေခၚ
ရာေနာက္ လိုက္ပါလာခဲ့ တယ္ ...။ လမ္းထိပ္ ရာအိမ္မွဴ း အိမ္ေရွမွာ အသင္ရပ္ထားတဲ့ ကားေပၚ ေရာက္
ကာမွ ေနာက္လွည္ၾကည္လိုက္ေတာ့ အရပ္၀တ္နဲ ့ လူ(၃၀) ေလာက္ပါလာတာ သတိထားမိတယ္ ....
က်ေနာ္အိမ္နဲ ့အနီး၀င္က်င္မွာ ပိတ္ဆို ့ေစာင့္ေနသူေတြထင္ရဲ ့ ....
ကားေပၚကို လူ ၄ ေယာက္သာ ပါလာျပီး လာေခၚတဲ့ ကားက ပါပေလကာ အ၀ါေရာင္ပါ...။ ကားေပၚတက္လို ့ ကားေမာင္းထြက္ျပီဆိုတာနဲ ့ တေယာက္က ခံုေပၚကေန တြန္းခ် ေအာက္မွာထိုင္ခိုင္းျပီးလက္ေနာက္ျပန္ လက္ထိပ္ခတ္ပါတယ္ ......တေယာက္က ပုတ္အက္ နံေစာ္ ေနတဲ ့ ေခါင္းဆြပ္ကို ဆြတ္ခ် လိုက္တာမို ့ ေဘးပါတ္၀န္းက်င္ကို ဘာမွ မျမင္ရေတာ့ပါဘူး....။ 
အဲဒီ အေမွာင္ ထုပာာ .....ႏွစ္ဆယ္တစ္ရက္ စာ ငရဲက် ျခင္းရဲ ့အစ ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ္ ၾကိုမစဥ္းစား
မိခဲ့တာ အမွန္ပါပဲ...။
 

က်မ စိတ္ထဲမွာ အနစ္နာခံတယ္လို ့မယူဆဘူး

ဒလိုင္းလားမား ဘုန္းေတာ္ၾကီးကေျပာတယ္
ဆုေတာင္းတာေကာင္းပါတယ္
ဘုရားရွိခိုးတာ ေကာင္းပါတယ္
ဒါေပမယ့္ အလုပ္လုပ္ဖို ့လိုတယ္တဲ့
က်မတို ့ အလုပ္နဲ ့ ကုိယ့္တိုင္းျပည္ကုိ သက္ေသျပရမယ္
တိုးတက္ျမင့္မားေအာင္ ကူညီရမယ္
အဲလုိလုပ္တဲ့အခါ ခဲြျခားသိျမင္ရမယ္
ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ တန္ဖိုးထားပဲ
ဘာကုိ တန္ဖိုးထားမလဲ
လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ရွိၾကတယ္
ေလာဘဆိုတာ ရုိးရုိးေလးေျပာရင္ လိုခ်င္မူပဲ
လုိခ်င္တပ္မက္မူပဲ
ဒါေပမယ့္ေနာ္ ဘဝမွာ လုိခ်င္တာေတြအားလုံးမရႏိုင္ဘူး
စြန္ ့လြွတ္ရမွာေတြရွိတယ္
ကုိယ့္ဘာကုိဆုံးျဖတ္ရမယ္ ကုိယ္ဘာကုိစြန့္လြွတ္မလဲ
ကုိယ္တန္ဖိုးအထားဆုံးဟာ ဘာလဲ
မစြန္ ့လြွတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုးထားတာက ဘာလဲ
အဲဒါကုိၾကည့္ျပီးေတာ့မွ အားလုံးလုိခ်င္တယ္ဆိုရင္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
က်မတို ့ဟာ က်မတို ့တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို့အတြက္ဆိုရင္
ကုိယ္ပုိင္လိုခ်င္တဲ့ အထဲက တခ်ိဳ့ဟာေတြ စြန့္လြွတ္သင့္ရင္ စြန့္လြွတ္ရမယ္
စြန့္လြွတ္ဖို ့လိုရင္လဲ စြန္ ့လြွတ္ရမယ္
ဒါေပမယ့္ လိုလိုခ်င္ခ်င္ စြွန့္လြွတ္ရမယ္
ငါက စြန္ ့လြွတ္ပါတယ္ လို ့ၾကြားဖို ့မလိုဘူး
က်မေလ အင္မတန္မွ စြန္ ့လြွတ္အနစ္နာခံပါတယ္လို ့
ေျပာတဲ့သူေတြကုိ ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ပဲ
က်မစိတ္ထဲမွာေလ အဲလုိေျပာတဲ့သူေတြ
တေန့တခ်ိန္မွာ အေၾကြးမ်ားေတာင္းမလားလို ့
ဒီလို စြန္ ့လြွတ္ခဲ့လို ့ဒီလိုလုပ္ေပးခဲ့လို ့ျပန္ျပီးေတာ့ေပးပါလို ့ အဲလိုစုိးရိမ္မူေတြရွိတယ္
ဒါေၾကာင့္မို ့လို ့က်မကုိ အနစ္နာခံတယ္ အစသျဖင့္
ေျပာရင္ က်မ နည္းနည္းမ်က္ႏွာပူတယ္
က်မ စိတ္ထဲမွာ အနစ္နာခံတယ္လို ့မယူဆဘူး
က်မ လုပ္ခ်င္တာကုိေရြးခ်ယ္တယ္
ေရြးခ်ယ္မူအရ က်မ လုပ္တယ္
ဒီလို လုပ္ႏိုင္တာကုိ ေက်နပ္တယ္
ဒီလို လုပ္ရလုိ ့လဲ အျမဲစိတ္ခ်မ္းသာတယ္လို ့ေတာ့
မဟုတ္ဘူးေပါ့
ဒီလိုလုပ္ရတာလည္း သူ ့ဒုကၡနဲ ့သူရွိတာပဲ
ကုိယ္ေရြးတဲ့ ဒုကၡကုိ ကုိယ္ရင္ဆိုင္လိုက္ေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား

ပါ၀ါ (၅၄) အမွတ္တရ (၂)

ေၾသာ္ ဘာလိုလိုနဲ ့ျပည္ေထာင္စု ေန ့ ၾကီးနီးလာပါေပါ့ ။
ပာို..... လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ျပည္ေထာင္စုေန ့ အခမ္းအနားကို ျပန္လည္သတိရမိေတာ့ အေပာာင္းေတြအသစ္ျဖစ္ မ်က္ရည္မ်ားေတာင္ရစ္၀ဲ လို ့ေနပါေတာ့တယ္ ။ အဲ့သည္ေန ့က ......
မနက္ ရွစ္နာရီ ေလာက္မွာ အန္တီျခံထဲေရာက္ျပီး က်ေနာ္ ရယ္ ကိုစိုးနိုင္ ၊ကိုေအးလြင္ ၊ကိုသိန္းထိုက္ေအာင္ ၊ ကိုခင္ေက်ာ္ ၊ကိုခ်စ္လြင္တို ့နဲ့ အတူ ဦးေထြး၀င္း (ဦးဘ၀င္းသား)ရဲ ့ကားကို
ကိုထြန္းလွိဳင္က ေမာင္းလို ့အထူးဧည္သည္တေယာက္ကို ၾကိဳဖို ့ထြက္လာၾကတယ္ ။ ထိုအခ်ိန္က
စစ္အာဏာရွင္နဲ ့ထိပ္တိုက္ ေတြေန ရတဲ့ မိုးထဲ ေလထဲ ကာလမို ့ အခ်င္းခ်င္းနားလည္မွဳ ့စည္းကမ္း
အရ ဘယ္လဲ ...ဘာလဲ ....ဘာလုပ္မွာလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြမေမးၾကပဲ ကိုထြန္းလိွဳင္ ေခၚရာ ေနာက္
ကို တိတ္တဆိတ္ ပဲ လိုက္ပါလာခဲ့ ၾကတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဧည္သည္ တေယာက္ၾကိဳတာ လူ(၆)
ေယာက္လို သလားလိုေတာ့ ေတြမိလိုက္ေသးတယ္ ။
တခုေသာ ျခံ ၀န္း အေရွ ့အေရာက္မွာ ကားထိုးရပ္လိုက္ျပီး က်ေနာ္တို ့အားလံုးကိုထြန္းလွိဳင္ ေနာက္
ကေန လိုက္၀င္လာခဲ့ ျပီး အိမ္ထဲ ကိုေ၀့၀ဲ အကဲခတ္ၾကည္ေတာ့ ဧည္ခန္းေထာင့္ တေနရာ က ကုတင္ေပၚမွာ ကခ်င္ပုဆိုး လည္ကတံုးအက်ီၤပင္နီတိုက္ပံု ၀တ္ လူငယ္ တေယာက္ လွဲေလွ်ာင္ လွ်က္
ေတြကရပါတယ္ ၊ အတြင္း အက်ီၤ နဲ ့ တိုက္ပံု ၾကားထဲမွာ ေတာ့ အညိဳေရာင္ သားေရ ကိုယ္က်ပ္ ကာ
ဗာ တခု ၀တ္ဆင္ထားပါတယ္ ။ က်ေနာ္ သူကိုေကာင္းေကာင္းသိတယ္ ၊ဘယ္သူဘယ္၀ါ ရယ္လို ့
တိတိက်က် ေ၀ခြဲ ့ဖိုစဥ္းစားၾကည္ေတာ့ တေျဖေျဖ ေရးေရးေပၚလာတာ ၁၉၈၈ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီး
ေရွ ့ မွာ လွုပ္ရွားခဲ့တဲ့ G . S . C လို ့ေခၚတဲ့ အေထြေထြသပိတ္ ေကာ္မတီက ကိုဇာဏီ ပါပဲ ....။
၈၈ ကာလ က တက္ၾကြတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ တေယာက္ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ ေရာက္ေနတာ
ေတြရေတာ့ အရင္ သရက္ေတာ့ ေက်ာင္းတိုက္နဲ ့ ေဆးရံုၾကီး၀န္းက်င္ က သူပံု ရိပ္ေတြ ျပန္လည္
ျမင္ေယာင္ ေနတုန္းမွာပဲ ကိုဇာဏီက အခ်ိန္ေနာက္က်ေနျပီလား သူကေတာ့ အသင္ပါပဲ ဆိုေတာ့မွ
က်ေနာ္တို ့လာၾကိဳသူပာာ ကိုဇာဏီ မွန္းသိလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။
ဒါနဲ ့က်ေနာ္တို ့တေတြ ကုတင္ေဘးမွာ အသင္ခ်ထားတဲ့ ဒရင္းဘက္ ကုလားထိုင္ေပၚကို ၀ိုင္၀န္း
ေပြခ်ီ ေရွြေျပာင္း ၾကေတာ့မွ ကိုဇာဏီ ပာာ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္း လံုး၀ မလွဳတ္ရွားနိုင္တဲ့သူမွန္ က်ေနာ္
ထပ္သိလိုက္ပါတယ္ ။ဘယ္လို ျဖစ္ရတာလဲ ကိုဇာဏီ ရယ္......။
က်ေနာ္ တို ့တေတြ ကိုဇာဏီေရာ ဒရင္ဘက္ပါ ေရာ မသယ္ျပီး ကားေပၚေရွြေျပာင္း တင္ေဆာင္ျပီး
ျပည္ေထာင္စုေန အခမ္းအနားက်င္းပရာ အန္တီျခံ ကိုျပန္လာၾကတယ္ ။ လမ္းမွာ ကိုဇာဏီ
အေၾကာင္းစဥ္စား ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ ၈၈ ကတဆင္စကားတဆင္နားနဲ ့စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ
ရဲ ့စစ္ေၾကာေရး မွာ ထုေထာင္းႏွိပ္စက္ၾကတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ျပန္ၾကားေယာင္မိပါတယ္ ။
ေၾသာ္သူလည္း ဒီဒဏ္ေတြေၾကာင့္ေနမွာ လို ့ ေတြးခိုက္ ကိုစိုးနိုင္က ကားေမာင္းသူ ကို ေျဖေျဖ
ေမာင္းဖို လွမ္းေအာ္သံ ၾကားမွ အေတြးစျပတ္ျပီး ကိုဇာဏီကို ၾကည္မိေတာ့ ေပတရာ လမ္းေပမဲ့
ခ်ိဳင္ခြက္ ဗလပြ ေၾကာင့္ လူးလိမ့္ေနတဲ့ ကားေပါၚမွာ ကိုဇာဏီ တေယာက္ နာက်င္မွဳ ့ဒဏ္ကို အံ
ၾကိတ္ခံ ေနရွာပါတယ္ ။ မၾကည္ရက္ရွာ တာနဲ ့ ကိုထြန္းလွိဳင္ကို က်ေနာ္တို ့၀ိုင္းေအာ္ေတာ့ သူခမ်ာ
တားရွာ ပါတယ္ ။ရပါတယ္ ညီ တို ့ရယ္ အကိုခံနိုင္ပါတယ္ တဲ့ .......။
သည္လိုနဲ ့အန္တီ အိမ္ေရွ ့ေပၚတီကို အလြန္ ခမ္းမ နဲ့ ့ အနီးဆံုးေနရာ ထိ ကားကိုေမာင္း၀င္လာျပီး
ကားရပ္တယ္ ဆိုရင္ပဲ အန္တီ ပာာ ခန္းမ ထဲ ကေနထြက္လာျပီး ကိုဇာဏီကို ေႏြးေထြးလွိုက္လွဲစြာ
ခရီးဦးၾကို ျပဳပါတယ္ ။ က်ေနာ္တို ့တေတြ ကိုဇာဏီ ကို ဒရင္းဘက္ေပၚကတဆင္ ၀ွီးခ်ဲ ေပၚ ေျပာင္း
ေရွြ တင္ျပီး ခန္းမ ထဲ ကိုတြန္းပို ့ အန္တီခံု နံေဘးမွာ ေနရာခ်ထားေပးခဲ့ၾကပါတယ္ ။ အန္တီကေတာ့ ေခါင္းေလးေစာင္း ကိုယ္ေလးညြတ္ ျပီး စကားေတြတေျပာေျပာနဲ ေပါ့ .....။
၁၉၉၆ ျပည္ေထာင္စုေန အခမ္းအနားက အေတာ္ကို စည္ကားသိုက္ျမိဳက္ပါတယ္ ။ နိုင္ငံေရး အခမ္းအနားေတြ ငတ္ေနတဲ ့ ျပည္သူလူထု ၾကီးကေတာ့ ဘယ္လို အတားအဆီးအပာန္အတားေတြ
ကိုမွ မမွဳ ့ပဲ တက္ၾကြစြာ စုေ၀းခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ရိုးရာ အကေတြ နဲ ့ေဖ်ာ္ေျဖ သလို တိုင္းရင္းသားရိုးရာ
အ၀တ္အစား အေရာင္းဆိုင္ေတြ စတုဒီသာ အေက်ြးအေမွြးေတြနဲ ့ ၅၄ တျခံ လံုး ေနရာလွြတ္မက်န္
အဖြဲ၀င္ေတြ လူထုေတြနဲ ့ စည္းကားေနတာေပါ့ ....။
ေနလည္ ႏွစ္နာရီ ေက်ာ္ ေလာက္မွ အခမ္းအနားျပီးဆံု တဲ့ အခါ ကိုဇာဏီ ကိုျပန္ပိုဖို ့ျပင္ဆင္ၾကပါ
တယ္ ။အလာတုန္းကလိုပါပဲ ၀ွီခ်ဲ ေပၚကတဆင္ ဒရင္ဘက္ေပၚ ၊ျပီးေတာ့ ကားေပၚ ေရွြေျပာင္းတင္
ၾက ပါတယ္ ၊အန္တီက ကားနားအထိ လိုက္ပါပိုေဆာင္ ရင္းႏွတ္ဆက္စကားဆိုပါတယ္ ။ ကိုဇာ ဏီ
ကလည္း အန္တီကို ေက်းဇူးတင္ စကားေတြ တဖြဖြ ေျပာလို ့ေပါ့ ....။
ပာို ....အရင္ အခ်ိန္ကာလေတြ က ေတြခဲ့ဆံုခဲ့ ၾကသလားေတာ့ က်ေနာ္မသိပါ ၊ ဒါေပမဲ့ အန္တီနဲ ့ ကိုဇာဏီတို ့ ေျပာဆိုနွဳတ္ဆက္ေနၾကပံုက ေကာင္းတူဆိုးဖက္ ေသတူရွင္ဖက္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ ၾကီးေတြလိုပါပဲ ။
လာလမ္းအတိုင္း ျပန္ေမာင္းလာတဲ ့ ကားေပၚမွာ ကားက လူးလြန္ ့တိုင္း နာက်င္မွဳ ့ကို အံၾကိတ္
ခံရင္း လိုက္ပါလာတဲ့ ကိုဇာဏီ ကို စိတ္မေကာင္းျခင္းၾကီးစြာ ၾကည္ရင္း သူအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ သူကုတင္ေပၚ ေရွြေျပာင္းတင္ေပး ျပီးကာမွပဲ က်ေနာ္တို ့တေတြ အသက္ရွဳ ဖို ့သတိရ ၾကေတာ့ တယ္ ။
အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ရည္ရည္မြန္မြန္နဲ ကိုဇာဏီ မိခင္က လင္ပန္းတခ်ပ္နဲ ့ အေအးခြက္ေတြ သယ္လာျပီးဧည္၀တ္ျပုပါတယ္ ။ ကိုဇာဏီက တေယာက္ခ်င္းစီကို လက္ဆြဲ ႏွဳတ္ဆက္လို ့ေက်းဇူး
တင္စကားေျပာရွာပါတယ္ ။ တလမ္းလံုး ခံစားလာရတဲ့ နာက်င္မွဳ ့ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ အမ်ားၾကီးမေျပာ
နိုင္ေပမဲ့ သူေျပာတဲ့စကားေတြက ခုထိ မေမ့နိုင္ေသးပါဘူး ။
က်ေနာ္တို ့အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ တဲ့...။ သူဘ၀မွ အင္မတန္ ၾကံဳေတာင့္ ၾကံဳခဲ ေန့တေန့ပါ
ပဲ တဲ့ ..။ဒီေန...ဒီလို ....ဒီေလာက္လူအမ်ားၾကီးနဲ ့က်င္းပတဲ့ နိုင္ငံေရးအခမ္းအနားမ်ိဳးကို ၾကံဳေတြျမင္
ရမယ္လို ထင္မထားခဲ့ပါဘူး တဲ့....။ သူေထာင္က လြတ္လာျပီ ကုတင္ေပၚမွာ လူသူ ကင္းေ၀းျပီ ေန
ခဲရတာ (၇)ႏွစ္နီးပါးရွိေနပါျပီ တဲ့ ။ က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ကူညီမွဳ ့ေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကင္းကြာေနခဲ့တဲ့
နိုင္ငံေ၇း၀န္က်င္းကိုလည္းျပန္ေရာက္ခဲ့ ရပါျပီ ၊ ျပီးေတာ့ ခုထက္ပိုျပီး အင္နဲ ့အားနဲ့ က်င္းပတဲ့
ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ပြဲ အခမ္းအနားမ်ိဳးကိုလည္းျမင္ခ်င္ပါေသးတယ္ ၊တက္ခ်င္ပါေသးတယ္ တဲ့.....။
က်င္းပနိုင္ေအာင္လည္းညီတို ့တေတြ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ၾကပါလို အကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ အကိုကေတာ့ ညီတို ့ေတြတဲ့အတိုင္းပဲ အသက္ရွင္လ်ွက္ ေသေနရတဲ့ဘ၀ ဆိုေတာ........
ေျပာရင္ သူအသံေတြရပ္တန္ ့သြားပါတယ္ ။
က်ေနာ္တို ့တေတြလဲ ကိုဇာဏီ စကားကိုနားေထာင္ရင္း ကတိေတြ ေပးရင္း မ်က္ရည္မ်ား ရစ္၀ဲ လို ့
လာပါတယ္ သူမိခင္ၾကီးကေတာ့ အခန္း၀ လိုက္ကာနား မွီရပ္ရင္း ငိုေနရွာတယ္ ....။ ေသခ်ာတယ္ က်ေနာ္တို ့ေတြ ဆက္ေနရင္ ငိုမိၾကေတာ့မယ္ ......။
ဒါကို ရိပ္မိတဲ့ ကိုသိန္းထိုက္ေအာင္က က်ေနာ္တို ့တေတြ ျခံထဲမွာ အလုပ္ေတြရွိေနေသးလို ့ခြင္ျပုပါ
အကို ဆိုရင္းႏွဳတ္ဆက္ျပီး ကားေပၚကို ခပ္ျမန္ျမန္ ေျပးတက္ရင္း ျပန္လာခဲ့ ၾကတယ္.......။
အန္တီ ျခံ အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္ ကားေပၚမွာ အားလံုးပာာ ကိုယ္အေတြးနဲ ့ကိုယ္ ျငိမ္သက္လို ့ေန
ပါတယ္ ။
ေၾသာ္........
အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးကို ျဖိဳဖ်က္ဖို ့ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ အသက္ေတြ....ေသြးေတြ.....ေခ်ြးေတြ......
ဘ၀ေတြ.......ကိုဇာဏီ လို (သူစကားအတိုင္း) ရွင္လွ်က္နဲ ့ေသေနသူေတြ .......ဘယ္ေလာက္မ်ားခဲ့
သလဲ .......ေနာက္ထပ္ေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနဦးမွာလဲ........

ဆယ္ရွစ္ႏွစ္ၾကာျပီ ဆိုေပမဲ့ က်ေနာ္ ခုျပန္စဥ္းစားရင္းေရးမိေတာ့ က်ေနာ္မ်က္ရည္ေတြပူေႏြးလို ေနပါေသးတယ္.....................
(၇)
၁၉၉၆ April လကုန္ျပီး ရက္မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ္ အန္တီျခံထဲမွာ ၂၄ နာရီ ေနဖို ့ရာ
အေၾကာင္းေပၚလာပါေတာ့တယ္ …။ နအဖ စစ္အစိုးရ က အန္တီျခံ အေနာက္ဖက္ မွာ
စည္းရိဳးသဖြယ္ခတ္ထားတဲ့ သံဆူးၾကိဳးေတြကို ျဖဳတ္သိမ္း လိုက္တာက စျပီး မနက္လာ
ညေနျပန္ တဲ့ က်ေနာ္တို ့လူငယ္ တခ်ိဳကို အန္တီျခံ လံုျခံုေရးအတြက္ အင္အားျဖည့္
တင္းရေတာ့တာေပါ့ …။ သူတို ့အတြက္ ျခံစည္းရိုး သံဆူးၾကိဳးေတြ ပာာ ဘာမွျပန္ျပီး
အသံုး၀င္ေတာတာ မပာုတ္ေပမဲ့ အန္တီ နဲ ့တကြ က်ေနာ္ တို ့အတြက္ စိတ္အေႏွာက္
ယွက္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္တခု ေပါ့ ။ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ လူငယ္ ၁၅ ေယာက္ေလာက္ က
အန္တီျခံ လံုျခံဳေရးအတြက္ ေန ဖက္တင္မက ညဖက္ပါ တာ၀န္ယူရပါေတာ့တယ္ ။
က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေရတြက္ ရရင္ ..ကိုခင္ေက်ာ္ ၊ ကိုမွိဳင္း ၊ ကိုခ်စ္လြင္ ၊
ကိုစိုးနိုင္ ၊ ကိုသိန္းထိုက္ေအာင္ ၊ ကိုေအးလြင္ ၊ ကိုလွမ်ိဳးသြင္ (အာရာဖတ္) ၊ ကိုလွခင္ (ေထာင္ထဲတြင္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ဆြဲၾကိဳးခ် ျပီး ေသဆံုး)၊ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း ၊ ကိုပန္းရည္ ၊
ကိုခင္ေမာင္၀င္း ၊ ကိုေရွြဂ်ိဳး တို ့ပါပဲ….ဦးစီးဦးေဆာင္သူက ကိုေမာ္ၾကီး ေပါ့ ..။ ဖိုးေလး
ျမင့္စိုး (သမီးေအာင္ဆန္းႏွင့္ျခံထဲမွ မွတ္စာမ်ား ေရးသူ )ကေတာ့ အန္တီနဲ ့က်ေနာ္ တို ့
ရဲ ့မရွိမျဖစ္ စာဖိုမွဴးၾကီးေပါ့ …။ ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္တို ့တေတြ ၃ေယာက္ တဖြဲ ့နဲ ့ ၃ နာရီ
စီ ညကင္းေစာင့္ ၾက ရပါတယ္ ။ အဲသည္မွာ မွ သိလိုက္ရတာက အန္တီ ပာာ မိုးရြာ
ရြာ ေနပူပူ သူအန္တီ ေနတဲ့ ေနာက္အိမ္ ကို ည ေနတိုင္းသြားျပီး စကားစမည္ ေျပာ
တတ္တာပါပဲ ။ ညေနတိုင္း အနည္းဆံုး နာရီ၀က္ေလာက္ေတာ့ အိုမင္းမစြမ္းေတာ့တဲ့
သူမ အန္တီကို အေဖာ္ျပဳ ျပီး စကားစမည္ ေျပာ ေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အဲသည္မွာ ရီ (ရယ္)
စရာေလး တခု ျဖတ္ေျပာပါဦးမယ္ ။ အဲဒါက ကိုဖိုးတိုး အေၾကာင္းပါ …။ သူက က်ေနာ္ တို ့အထဲမွာ အသက္အၾကီးဆံုးပါ ..၊ အန္တီနဲ ့ကြာလွ မွ ေလးငါးႏွစ္ ေလာက္ပါပဲ ။ သူ
ကအန္တီကို အေတာ္ေလး အစြန္းေရာက္ ျပီးခ်စ္ခင္ေလးစားသူပါ ။ လူတေယာက္ရဲ ့
ပံုမွန္စိတ္မ်ိဳး မပာုတ္ေပမဲ့ အန္တီနဲ ့ပါတ္သက္လာရင္ ေတာ့ ဘာလုပ္ရလုပ္ရ ဆိုသူထဲ
မွာ ပါသူ ေပါ့ …။ ညေနတိုင္း သူျပန္ကာနီးတိုင္း အန္တီကို လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခိုးကန္ေတာ့
ျပီးမွ ျပန္ေလ ့ရွိသလို အန္တီဆီကေန ကားခ လဖက္ရည္ဖိုး ေတာင္းတတ္သူ ပာာ သူ
တေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္ ။ ေနာက္ အန္တီ အေနာက္အိမ္ သြားရင္ မိုးရြာ ရင္ ထီးမိုး မိုး
မရြာရင္ ေဘး ကေန သူေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာျပီး လိုက္ပိုတတ္ ျပီး အန္တီ မျပန္မခ်င္း
အဲသည္ အေနာက္အိမ္ အနီး၀န္က်င္မွာ ေယာင္လည္လည္နဲ ့ ကင္းေစာင့္ေနတတ္သူ
ပါ ။ အန္တီျပန္ထြက္ လာရင္ အိမ္၀ထိ လိုက္ျပန္ပို ့ ၊ေပၚတီကို ေအာက္ေရာက္ရင္
အန္တီကို ကန္ေတာ့ ျပီးမွ ျပန္ေလ့ရွိပါတယ္ ။ တခါတရံ ဒါမွမပာုတ္ ကိုဖိုးတိုး ပိုက္ဆံ
မေတာင္းတာ ၾကာရင္ အန္တီက သတိတရနဲ ့ လမ္းစာရိတ္ေရာ ရွိရဲ ့လား …ပိုက္ဆံ
ေရာ ရွိရဲ ့လား သားဖိုးတိုးေလး ဆိုျပီး ေမးေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အန္တီကို အရမ္းခ်စ္တဲ့
အေၾကာင္းအရာ ထဲမွာ ဒီတခုလဲ ပါပါတယ္ ။ ဘယ္သူကိုျဖစ္ျဖစ္ ( ့လူငယ္
ေတြ တနည္းေျပာရရင္ အသက္ ၂၀ မေက်ာ္ေသးတဲ့ က်ေနာ္တို ့တေတြ ကို)
သားခိုင္ကိုေလး….သားဖိုးတိုးေလး ….သားဖိုးခြားေလး စသည္ျဖင့္ေခၚေလ့ ရွိတာပါပဲ။
ကိုဖိုးတိုး ကေတာ့ ၄၀ ေက်ာ္ ခ်ာတိတ္ေလးေပါ့ ။ က်ေနာ္ တို ့မွာ ကိုဖိုးတိုးနဲ ့ပါတ္သက္
ျပီး စိတ္ညစ္ရတာေလးတခုက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုဖိုးတိုး က အန္တီကို တိုင္တတ္တဲ့ အ
က်င့္ေၾကာင့္ပါ ပဲ ။ အန္တီကို အေနာက္အိမ္ အပို ့အၾကိဳ လုပ္ရင္း ဘာေတြ မပာုတ္တာ
တိုင္းဦးမလဲ ဆိုတာကို အျမဲ သတိထားေနရပါတယ္ ။ အန္တီက ကိုဖိုးတိုးအေၾကာင္းသိ
သူမို ့ခြင္လွြတ္ နားလည္တတ္ေပမဲ့ က်ေနာ္ တို ့ကက်ေတာ့ ကိုေခါင္းေဆာင္ကို အေသး
အဖြဲ ေလးေတြက စျပီး စိတ္အေနွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစခ်င္လို ့ပါ ။ သူကေတာ့ စိတ္မူ
မွန္သူမပာုတ္ေလေတာ့ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လို …စတဲ့ အေသးအဖြဲ ကအစ အန္တီ
ကိုတိုင္တတ္သူပါ ။ တခါတေလ က်ျပန္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့လူငယ္ေတြထက္ သူက အ
သံုး၀င္တတ္ပါတယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ ဗပာန္းက ငါးထပ္ၾကီး ေက်ာင္းမွာ ထင္ပါတယ္ ။
ကထိန္လား ၀ါဆို လားေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ။ အလွဴ ပြဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရးက
ေရာေယာင္ျပီး ဓါတ္ပံု ၀င္ရိုက္ေတာ့ ကိုဖိုးတိုးရယ္ ခ်က္ခ်င္းေျပးျပီး အဲသည္ေထာက္
လွမ္းေရးကိုေမာင္းထုတ္ ေတာ့တာပါပဲ ။ ေထာက္လွမ္းေရး ကလဲ သူအေျခအေနကို
သိေနေလေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚကေန ဆင္းသြား ရရွာတယ္
။ အန္တီက စားေနေသာက္ေန ခိုက္ ဓါတ္ပံုရိုက္တာကို မၾကိဳက္ဖူးဆိုတာကို သူသိေန
တာကို ….။ ကိုဖိုးတိုး က အဲသည္လို အားကိုးရသူပါ …။
အန္တီ အိမ္မွာ က်ေနာ္တို ့ တေတြ ညအိပ္ကင္းေစာင္ ့ရတာ ၁၅ ရက္ တလ ေလာက္
ၾကာပါတယ္ ၊ NLD ကဗိသုကာ ဦးေက်ာ္မင္း နဲ ့အဖြဲ ့ အေနာက္ဖက္ျခံစည္းရိုးကာ လို
မျပီးမခ်င္းေပါ့ ။ ညဖက္ အလွည္က် ကင္းေစာင့္ မနက္ က်ေတာ့ ျခံထဲ ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြ
ကို၀ိုင္းကူၾကရတယ္ ။ မနက္ ၉ နာရီေလာက္ဆိုရင္ ဖိုးေလးျမင္စိုး ရယ္ က်ေနာ္ရယ္ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း က ဆန္နီပစ္ကပ္ ဓ/ ၃၀၀၆ ကိုေမာင္းျပီး လွည္တန္းေစ်းကို
ေစ်း၀ယ္ထြက္ ၾက ရပါတယ္ ။ အန္တီ အတြက္ ပန္ဖို ့ပန္းက အစ ျခံထဲေနသူေတြရဲ ့စား
ေသာက္ေရး အတြက္ပါ အ၀ယ္ထြက္ ၾကရတာပါ ။ ကိုလွခင္ ကေတာ့ ဖိုးေလးျမင္စိုး ရဲ ့
လက္ေထာက္စားဖိုမွဴးေပါ့ ။ကိုလွခင္က ေရွြျပည္သာ NLD ပါ ..။ သူက ဘုရားဆြမ္း
ေလာင္းအသင္းေတြမွာ အိုးၾကီးနိုင္တဲ့ စာဖိုမွဴး ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို ့ျခံထဲက လူ ၂၀ /၃၀
စာ ကို သူနိုင္နိုင္နင္းနင္း ခ်က္ျပဳတ္ေပးနိုင္သူဆိုေတာ့ က်ေနာ္ တို ့ရဲ ့မရွိမျဖစ္ထမင္းအိုး
ၾကီးေပါ့..။ အင္မတန္ရိုးသာျပီး မပာုတ္မခံ စိတ္ရွိသူပါ ..တခါတေလ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္
အေတြးအေခၚေလး ရွိတာကလြဲလို ့ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသူေပါ့ ။ တခါ က သူကို ျခံအျပင္ တဖက္လမ္းဆီက ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက အန္တီဓါတ္ပံုပါတဲ့တီရွပ္ ကို လမ္းထိပ္ လဖက္ရည္ဆိုင္ အထြက္မွာ ၀ိုင္းခ်ဳပ္ျပီး သူအက်ၤ ီ ကို ဆြဲခ်ြတ္ တာ ခံရေတာ့
သူအရမ္းေပါက္ကြဲ ျပီး ေဒါသေတြထြက္ လာလိုက္တာ မနည္း ေျပာယူရတဲ့အထိပါပဲ..။
အခုေခတ္နဲ ့ေတာ့ အရမ္းကို ကြာျခားေနျပီေပါ့ …။ ခုေတာ့ (Facebookေပၚမွာျမင္ေတြ ေနရတာ ) ဘယ္ေနရာ ၾကည္ၾ့ကည္ အန္တီ ဓါတ္ပံုေတြ တီရွပ္ေတြ NLD အလံေတြ ၊
ပင္နီတိုက္ပံု ကခ်င္ပုဆိုး ယဥ္ဖံုးနဲ ့ခ်ိတ္ထမိန္ေတြ အ်ားၾကီးေတြ ေနရတာပါပဲ ..။ က်ေနာ္တို ့၉၅ /၉၆ ကာလက အရမ္းတက္ၾကြတဲ့ အဖြဲ ့၀င္ေတြ လူငယ္ ေတြပာာ ကိုယ္
အ၀တ္အစားကို ကိုယ္ အိတ္ထဲထည့္ ရံုးေရာက္မွ အန္တီျခံထဲေရာက္မွ ပင္နီတိုက္ပံု ကခ်င္ပုဆိုး ယဥ္ဖံုးနဲ ့ခ်ိတ္ထမိန္ေတြ ကိုလဲလွယ္ ၀တ္ၾကရတာပါ ။ ေသြးေၾကာင္ၾက
တာ မပာုတ္ေပမဲ့ လမ္းမွာ က်ေရာက္လာနိုင္တဲ့ ျပသနာေတြ ကိုေရွာင္းရွား ၾကရတာေပါ့
အန္တီဓါတ္ပံုပါတဲ့ တီရွပ္ အေၾကာင္းေျပာရင္း သတိရမိတာေတြ ရွိပါေသးတယ္ ။အန္တီ ဓါတ္ပံုပါတဲ့ တီရွပ္ေတြကို အသည္းအသန္စုေစာင္းတတ္သူက ဖိုးေလးျမင္စိုးပါ
သူဆီမွာ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာင္ အထည္ ၃၀ ေလာက္ရွိမယ္ ထင္ရဲ ၊က်ေနာ္တို ့ အျပင္မွာ
မေတြဖူးတဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ ့ အန္တီပံုတီရွပ္ေတြ လည္းသူဆီမွာ ေတြရတတ္ပါတယ္ ။ သူခေရဇီ
တခုလို ေျပာရမလားပဲ..။ ေနာက္တခု က က်ေနာ္ ရဲေဘာ္မ (ပာို ၈၈ ကာလ အ.က.သ
ေက်ာင္းသားဘ၀ ကတည္းကရဲေဘာ္လို ့ေျပာရင္ရတဲ့ ) သင္းသင္းေအး(ခ)မီးမီး ပါ …။
သူက က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ရဲရဲေတာက္ ရဲေမ ေပါ့ ….။ တေန ့ လမ္းထိပ္ လဖက္ရည္ဆိုင္ ထိပ္
ကေန ျပီး စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြပာာ ေတြသမွ် သူေတြ အန္တီဓါတ္ပံုပါ တီရွပ္ ၀တ္ထားသူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ကို အက်ၤ ီေတြ ဆြဲခ်ြတ္ ၊ အန္တီဓါတ္ပံုကို ေဆးလိပ္
မီးနဲ ့ထိုးေဖာက္ ျပီးေတာ့ ညစ္ညမ္းစြာ ဆဲဆို ရန္လုပ္ၾကပါတယ္ ။ ဒါကို ျမင္ေတြရတဲ့
မီးမီး ကေဒါသ တၾကီးနဲ ့ျခံထဲ ၀င္လာျပီး အန္တီပံုပါတဲ့တီရွပ္ကို ငွား၀တ္ျပီး လမ္းထိပ္
လဘက္ရည္ဆိုင္နဲ ့ျခံထဲကို ေခါက္တုန္ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ပါေတာ့တယ္ ။ က်ေနာ္
တိုမွာ ကိုလွခင္ကို ေခ်ာရတာတမ်ိဳး မီးမီးရဲ ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကိုစိမ္ေခၚ မွဳ ့က
တမ်ိဳးနဲ ့ အေတာ္ ရင္ေမာရတဲ့ ေနေပါ့….။ ဒါေပမဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြပာာ ကိုအာရာဖတ္ ၊ ကိုလွခင္ နဲ ့ ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္ ကို လုပ္သလိုမ်ိဳး မီးမီးအကၤ် ီ ကို
ေတာ့ ဆြဲ မခ်ြတ္ၾကပါဘူး ….။ ျပသာနာက ေသးေသးေလးမွမပာုတ္တာကို.......
(၈)
က်ေနာ္ တေနက ေရးခဲ့တာေလးကိုပဲဆက္ေရးခ်င္ပါေသးတယ္ ။ က်ေနာ္ ရဲေဘာ္မ
မီးမီးအေၾကာင္ေပါ့…။သူမကေတာ့ က်ေနာ္ကိုသိခ်င္မွသိမယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ သူကို ၈၈ ကာ
လကတည္းက တနည္းေျပာရရင္ အ.က.သ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာကတည္းက သိေနခဲ့
တာပါ ။သူမပာာ ရိုးသားတယ္ ပြင္လင္းတယ္ ရဲရင္တယ္ ဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္ေတြသူမွာ အ
ျပည္ရွိပါတယ္ ။ ကိုလွခင္…ကိုလွမ်ိဳးသြင္ တို ့ ကိုယ္အေပၚဗလာနဲ ့ျပန္လာရတာကို
ေတြ ့ျပီး စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကို စိမ္ေခၚတဲ့ မမီးမီးရဲ ့လုပ္ရပ္ပာာ အခန္မသင့္ရင္
ေထာင္(၇)ႏွစ္ပဲ…အဲသည့္အခ်ိန္က ျခံေရွ ့လာျပီး (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္…က်န္းမာပါ
ေစ) ေအာ္သူေတြေတာင္မွ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာျပီး ေထာင္ထဲ ပိုေနတဲ့အခ်ိန္ပါ ။ သူမ က ပထမ အၾကိမ္ ေထာင္က်ဖူးျပီးသူပါ ၊ က်ေနာ္တို ့ ၁၉၉၆ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္း
သားလွဳတ္ရွားမွဳ ့မွာ ဒုတိယအၾကိမ္ ေထာင္ထပ္က် ျပန္ပါေသးတယ္ ။ က်ေနာ္နဲ ့ေတာ့
အမွဳ ့တြဲ မတူပါဘူး ။ က်ေနာ္ နယ္စပ္ထြက္ေျပးျပီးခ်ိန္ ေရွြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလ
မတိုင္ခင္ မွာ ထပ္ အဖမ္းခံ ေထာင္က်တဲ့ သံုးၾကိမ္ျပန္ ေထာင္ထြက္ၾကီးေပါ့…။ သူမိသားစု အေရးေတြျပစ္ျပီး အခုခ်ိန္ထိ ဒီမိုကေရစီ အေရးမွာ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္
ေနဆဲ ပါပဲ…။ က်ေနာ္ အတြက္ ေလးစားအတုယူ ရတဲ့ က်ေနာ္ရဲေမ (တနည္းက်ေနာ္ အမၾကီး )ဆိုရင္မမွားပါဘူး..။ က်ေနာ္ထက္ တႏွစ္ ႏွစ္နွစ္ေလာက္ၾကီးမယ္ ထင္ရဲ ့..။
က်ေနာ္တို ့ျခံထဲ ရွိခ်ိန္မွာ အင္မတန္မွ အားကိုးရတဲ့ သူေတြပါပဲ …။
က်ေနာ္ ျခံထဲမွာ ေရာက္ျပီး တလ ခြဲ ေလာက္အထိ အန္တီအိမ္ေနာက္ဖက္ျခံစည္းရိုး
ကာလို မျပီးခင္ကာလ ေတြပာာ က်ေနာ္တို ့အတြက္ အေန ဆင္းရဲတယ္ ဆိုရမွာပါပဲ
ညဖက္ ကင္းခ်ိန္ မပာုတ္ရင္ အိမ္ေရွ ့ကြက္လပ္ကြင္းျပင္မွာ (၀ါရင့္နိုင္ငံေရးသမားၾကီး
မ်ား ဂါ၀ရျပဳပြဲ ကစတင္ခဲ့တဲ့) ခန္းမ ရဲ ့စင္ျမင္ေပၚမွာ ျဖစ္သလို အိပ္ၾက ရပါတယ္ ။
ေစာင္မပါ ၊ ျခင္ေထာင္မပါ (ရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဦးထြန္ေ၀ လွဳထားတဲ့)ဆင္ျဖဴေတာ္
ျခင္ေဆးေခြ ေတြထြန္းျပီး ပုဆိုးျခံဳ ေကြးရတဲ့ ညေတြေပါ့ ….။ မနက္ျဖန္ သဘက္ပဲ ျခံ
စည္းရိဳးျပီးေတာ့ မလိုနဲ ့ တလ ေက်ာ္ ၾကာသြားခဲ့ပါတယ္ ။ အေနဆင္းရဲတယ္ ဆိုေပမဲ့
လူတရာမွာ တေယာက္ မရနိုင္တဲ့ က်ေနာ္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ ့ေနအိမ္မွာ ေနခြင္ရတာ ..
ကူညီ အားျဖည့္ခြင့္ရတာ ကိုကပဲ က်ေနာ္ တို ့အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ၾကီးေပါ့…။ အစား
ကေတာ့ မဆင္းရဲ ပါဘူး မနက္ ဆိုရင္ ညကတည္းက ေနကိုလွခင္ ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္း
ကိုေၾကာ္တယ္ ၊ အခု လက္ရွိ (ရွိေသးတယ္ထင္ရဲ ့ ) ဗပာို အမ်ိဳးသမီး အဖြဲ က အန္တီ
ေဒၚလဲ့လဲ့ ေပးထားတဲ့ OWL တီးမစ္ထုတ္ေတြ ေဖ်ာ္ေသာက္ၾကျပီး မနက္စာ ကိုေျဖရွင္း
ၾကတယ္ …။ျပီးရင္ ဖိုးေလးျမင္စိုး ၊ က်ေနာ္ နဲ ့ကိုခင္ေမာင္ထြန္းတို ့က လွည္တန္းေစ်း
မွာ တေနစာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ …က်ေနာ္တို ့ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဖိုးေလးညြွန္ၾကားခ်က္အ
တိုင္း ကိုလွခင္က ခ်က္ျပဳတ္သိမ္းစည္း ..။ ခ်က္ျပဳတ္သိမ္းစည္းတယ္ ဆိုတာက က်ေနာ္တို ့ျခံထဲမွာ မနက္လာ ညေနျပန္သူေတြ ရွိေပမဲ့ က်ေနာ္တို ့လို ေနေနညည ေန
ရသူေတြက (အန္တီမပါ ) ဆယ္ရွစ္ေယာက္ အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ကို ရွိေနတာ
ေလ..။ ဒီေတာ့ မနက္ စာ ညစာ ကို ခြဲသိမ္းရ ပါတယ္ ။ တခါ တရံ နယ္ ကNLD အဖြဲ ့
၀င္ေတြ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရာက္လာ ၾကရင္ အန္တီက (လူၾကီးေတြ ထံုစံ
အတိုင္း ) စားေသာက္ျပီးမွျပန္ၾက …မနက္စာ ေၾကြးလိုက္ဦးေနာ္ ဆိုရင္ ေတာ့ က်ေနာ္
တို ့အတြက္ ခ်န္ထားတဲ့ ညစာ ထဲကေန ပါသြားေတာ့တာေပါ့ …။ ေနလည္စာ ကေတာ့
အဓိက ပာင္းအမ်ိဳးနဲ ့ အရည္ေသာက္ တခုခုဒါမွမပာုတ္ အရြက္ေၾကာ္ တခုခု ေပါ့…
စားအိုးက ၾကီးေလေတာ့ ကိုလွခင္ကို အေခါက္ေခါက္ အခါခါ ခ်က္ခိုင္ဖို ့မသင့္ေတာ့္
တာေၾကာင့္ ညေန ဆို ထမင္းတအိုးပဲ ထပ္တည္တာမ်ားပါတယ္ ။ တခါတရံ ညစာေတြ
မွာေတာ့ ၾကံဳသလိုပဲ ေျဖရွင္းလိုက္ၾကတယ္ ။ ဆန္ဆီဆား ငရုပ္ၾကက္သြန္ကို နယ္က
လာတဲ့ NLD အဖြဲ ့၀င္ေတြ လက္ေဆာင္အျဖစ္သယ္လာၾကတာေတြ ရွိသလို နာမည္ခံ
လွဳသူေရာ နာမည္မခံပဲ လွဴသူေတြရွိတာေၾကာင့္ မပူပင္ရပါဘူး…။ ပာင္းစားအတြက္
အသားငါး ၀ယ္ဖို ့ကိုေတာ့ အန္တီကထုတ္ေပးတယ္ လိုသိရပါတယ္ ။ အန္တီ က
ဂ်ပန္နိုင္ငံမွာ ထုတ္ေ၀တဲ့ သတင္းစာ တေစာင္အတြက္ တပါတ္ကို တပုဒ္ ေဆာင္း
ပါးေရး ေပးရတယ္ ၊ အဲသည့္ေဆာင္းပါးေရးလို ့ရတဲ့ ေငြေၾကးကေန သူအိမ္မွာ ရွိတဲ့
က်ေနာ္တို ့ေတြရဲ ့စားေသာက္ေရးအတြက္ ေျဖရွင္း ေပးရတာေပါ့….။ တနပ္စားဖူး
သူေက်းဇူးဆိုတဲ့စကားအရဆိုရင္ က်ေနာ္ပာာ တစ္ႏွစ္နီးပါး အန္တီေၾကြးတာ စားခဲ့
ဖူးသူမို ့က်ေနာ္ အေပၚမွာ အန္တီ ရဲ ့ေၾကြးေက်းဇူးေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့……။
အန္တီအတြက္ ကေတာ့ အဲသည္အခ်ိန္က သတ္သတ္လြတ္စားေနသူမို ့ အေပၚအိမ္
လို ့က်ေနာ္ တိုေခၚတဲ့ (ဦးဘ၀င္းသားသမီးေတြ ေနအိမ္) ဦးေထြး၀င္တို ့ မသူဇာ တို ့
ကစီစဥ္ေပးပါတယ္ ။ NLD ဗပာို က အန္တီ ေဒၚခင္၀င္း ကေတာ့ အိမ္ထဲမွာ၀ိုင္း၀န္းကူ
ညီသူေပါ့ .........။