ပါ၀ါ -၅၄ အမွတ္တရ (၇)
၁၉၉၆ April လကုန္ျပီး ရက္မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ္ အန္တီျခံထဲမွာ ၂၄ နာရီ ေနဖို ့ရာ
အေၾကာင္းေပၚလာပါေတာ့တယ္ …။ နအဖ စစ္အစိုးရ က အန္တီျခံ အေနာက္ဖက္ မွာ
စည္းရိဳးသဖြယ္ခတ္ထားတဲ့ သံဆူးၾကိဳးေတြကို ျဖဳတ္သိမ္း လိုက္တာက စျပီး မနက္လာ
ညေနျပန္ တဲ့ က်ေနာ္တို ့လူငယ္ တခ်ိဳကို အန္တီျခံ လံုျခံုေရးအတြက္ အင္အားျဖည့္
တင္းရေတာ့တာေပါ့ …။ သူတို ့အတြက္ ျခံစည္းရိုး သံဆူးၾကိဳးေတြ ပာာ ဘာမွျပန္ျပီး
အသံုး၀င္ေတာတာ မပာုတ္ေပမဲ့ အန္တီ နဲ ့တကြ က်ေနာ္ တို ့အတြက္ စိတ္အေႏွာက္
ယွက္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္တခု ေပါ့ ။ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ လူငယ္ ၁၅ ေယာက္ေလာက္ က
အန္တီျခံ လံုျခံဳေရးအတြက္ ေန ဖက္တင္မက ညဖက္ပါ တာ၀န္ယူရပါေတာ့တယ္ ။
က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေရတြက္ ရရင္ ..ကိုခင္ေက်ာ္ ၊ ကိုမွိဳင္း ၊ ကိုခ်စ္လြင္ ၊
ကိုစိုးနိုင္ ၊ ကိုသိန္းထိုက္ေအာင္ ၊ ကိုေအးလြင္ ၊ ကိုလွမ်ိဳးသြင္ (အာရာဖတ္) ၊ ကိုလွခင္ (ေထာင္ထဲတြင္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ဆြဲၾကိဳးခ် ျပီး ေသဆံုး)၊ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း ၊ ကိုပန္းရည္ ၊
ကိုခင္ေမာင္၀င္း ၊ ကိုေရွြဂ်ိဳး တို ့ပါပဲ….ဦးစီးဦးေဆာင္သူက ကိုေမာ္ၾကီး ေပါ့ ..။ ဖိုးေလး
ျမင့္စိုး (သမီးေအာင္ဆန္းႏွင့္ျခံထဲမွ မွတ္စာမ်ား ေရးသူ )ကေတာ့ အန္တီနဲ ့က်ေနာ္ တို ့
ရဲ ့မရွိမျဖစ္ စာဖိုမွဴးၾကီးေပါ့ …။ ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္တို ့တေတြ ၃ေယာက္ တဖြဲ ့နဲ ့ ၃ နာရီ
စီ ညကင္းေစာင့္ ၾက ရပါတယ္ ။ အဲသည္မွာ မွ သိလိုက္ရတာက အန္တီ ပာာ မိုးရြာ
ရြာ ေနပူပူ သူအန္တီ ေနတဲ့ ေနာက္အိမ္ ကို ည ေနတိုင္းသြားျပီး စကားစမည္ ေျပာ
တတ္တာပါပဲ ။ ညေနတိုင္း အနည္းဆံုး နာရီ၀က္ေလာက္ေတာ့ အိုမင္းမစြမ္းေတာ့တဲ့
သူမ အန္တီကို အေဖာ္ျပဳ ျပီး စကားစမည္ ေျပာ ေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အဲသည္မွာ ရီ (ရယ္)
စရာေလး တခု ျဖတ္ေျပာပါဦးမယ္ ။ အဲဒါက ကိုဖိုးတိုး အေၾကာင္းပါ …။ သူက က်ေနာ္ တို ့အထဲမွာ အသက္အၾကီးဆံုးပါ ..၊ အန္တီနဲ ့ကြာလွ မွ ေလးငါးႏွစ္ ေလာက္ပါပဲ ။ သူ
ကအန္တီကို အေတာ္ေလး အစြန္းေရာက္ ျပီးခ်စ္ခင္ေလးစားသူပါ ။ လူတေယာက္ရဲ ့
ပံုမွန္စိတ္မ်ိဳး မပာုတ္ေပမဲ့ အန္တီနဲ ့ပါတ္သက္လာရင္ ေတာ့ ဘာလုပ္ရလုပ္ရ ဆိုသူထဲ
မွာ ပါသူ ေပါ့ …။ ညေနတိုင္း သူျပန္ကာနီးတိုင္း အန္တီကို လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခိုးကန္ေတာ့
ျပီးမွ ျပန္ေလ ့ရွိသလို အန္တီဆီကေန ကားခ လဖက္ရည္ဖိုး ေတာင္းတတ္သူ ပာာ သူ
တေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္ ။ ေနာက္ အန္တီ အေနာက္အိမ္ သြားရင္ မိုးရြာ ရင္ ထီးမိုး မိုး
မရြာရင္ ေဘး ကေန သူေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာျပီး လိုက္ပိုတတ္ ျပီး အန္တီ မျပန္မခ်င္း
အဲသည္ အေနာက္အိမ္ အနီး၀န္က်င္မွာ ေယာင္လည္လည္နဲ ့ ကင္းေစာင့္ေနတတ္သူ
ပါ ။ အန္တီျပန္ထြက္ လာရင္ အိမ္၀ထိ လိုက္ျပန္ပို ့ ၊ေပၚတီကို ေအာက္ေရာက္ရင္
အန္တီကို ကန္ေတာ့ ျပီးမွ ျပန္ေလ့ရွိပါတယ္ ။ တခါတရံ ဒါမွမပာုတ္ ကိုဖိုးတိုး ပိုက္ဆံ
မေတာင္းတာ ၾကာရင္ အန္တီက သတိတရနဲ ့ လမ္းစာရိတ္ေရာ ရွိရဲ ့လား …ပိုက္ဆံ
ေရာ ရွိရဲ ့လား သားဖိုးတိုးေလး ဆိုျပီး ေမးေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အန္တီကို အရမ္းခ်စ္တဲ့
အေၾကာင္းအရာ ထဲမွာ ဒီတခုလဲ ပါပါတယ္ ။ ဘယ္သူကိုျဖစ္ျဖစ္ ( ့လူငယ္
ေတြ တနည္းေျပာရရင္ အသက္ ၂၀ မေက်ာ္ေသးတဲ့ က်ေနာ္တို ့တေတြ ကို)
သားခိုင္ကိုေလး….သားဖိုးတိုးေလး ….သားဖိုးခြားေလး စသည္ျဖင့္ေခၚေလ့ ရွိတာပါပဲ။
ကိုဖိုးတိုး ကေတာ့ ၄၀ ေက်ာ္ ခ်ာတိတ္ေလးေပါ့ ။ က်ေနာ္ တို ့မွာ ကိုဖိုးတိုးနဲ ့ပါတ္သက္
ျပီး စိတ္ညစ္ရတာေလးတခုက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုဖိုးတိုး က အန္တီကို တိုင္တတ္တဲ့ အ
က်င့္ေၾကာင့္ပါ ပဲ ။ အန္တီကို အေနာက္အိမ္ အပို ့အၾကိဳ လုပ္ရင္း ဘာေတြ မပာုတ္တာ
တိုင္းဦးမလဲ ဆိုတာကို အျမဲ သတိထားေနရပါတယ္ ။ အန္တီက ကိုဖိုးတိုးအေၾကာင္းသိ
သူမို ့ခြင္လွြတ္ နားလည္တတ္ေပမဲ့ က်ေနာ္ တို ့ကက်ေတာ့ ကိုေခါင္းေဆာင္ကို အေသး
အဖြဲ ေလးေတြက စျပီး စိတ္အေနွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစခ်င္လို ့ပါ ။ သူကေတာ့ စိတ္မူ
မွန္သူမပာုတ္ေလေတာ့ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လို …စတဲ့ အေသးအဖြဲ ကအစ အန္တီ
ကိုတိုင္တတ္သူပါ ။ တခါတေလ က်ျပန္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့လူငယ္ေတြထက္ သူက အ
သံုး၀င္တတ္ပါတယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ ဗပာန္းက ငါးထပ္ၾကီး ေက်ာင္းမွာ ထင္ပါတယ္ ။
ကထိန္လား ၀ါဆို လားေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ။ အလွဴ ပြဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရးက
ေရာေယာင္ျပီး ဓါတ္ပံု ၀င္ရိုက္ေတာ့ ကိုဖိုးတိုးရယ္ ခ်က္ခ်င္းေျပးျပီး အဲသည္ေထာက္
လွမ္းေရးကိုေမာင္းထုတ္ ေတာ့တာပါပဲ ။ ေထာက္လွမ္းေရး ကလဲ သူအေျခအေနကို
သိေနေလေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚကေန ဆင္းသြား ရရွာတယ္
။ အန္တီက စားေနေသာက္ေန ခိုက္ ဓါတ္ပံုရိုက္တာကို မၾကိဳက္ဖူးဆိုတာကို သူသိေန
တာကို ….။ ကိုဖိုးတိုး က အဲသည္လို အားကိုးရသူပါ …။
အန္တီ အိမ္မွာ က်ေနာ္တို ့ တေတြ ညအိပ္ကင္းေစာင္ ့ရတာ ၁၅ ရက္ တလ ေလာက္
ၾကာပါတယ္ ၊ NLD ကဗိသုကာ ဦးေက်ာ္မင္း နဲ ့အဖြဲ ့ အေနာက္ဖက္ျခံစည္းရိုးကာ လို
မျပီးမခ်င္းေပါ့ ။ ညဖက္ အလွည္က် ကင္းေစာင့္ မနက္ က်ေတာ့ ျခံထဲ ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြ
ကို၀ိုင္းကူၾကရတယ္ ။ မနက္ ၉ နာရီေလာက္ဆိုရင္ ဖိုးေလးျမင္စိုး ရယ္ က်ေနာ္ရယ္ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း က ဆန္နီပစ္ကပ္ ဓ/ ၃၀၀၆ ကိုေမာင္းျပီး လွည္တန္းေစ်းကို
ေစ်း၀ယ္ထြက္ ၾက ရပါတယ္ ။ အန္တီ အတြက္ ပန္ဖို ့ပန္းက အစ ျခံထဲေနသူေတြရဲ ့စား
ေသာက္ေရး အတြက္ပါ အ၀ယ္ထြက္ ၾကရတာပါ ။ ကိုလွခင္ ကေတာ့ ဖိုးေလးျမင္စိုး ရဲ ့
လက္ေထာက္စားဖိုမွဴးေပါ့ ။ကိုလွခင္က ေရွြျပည္သာ NLD ပါ ..။ သူက ဘုရားဆြမ္း
ေလာင္းအသင္းေတြမွာ အိုးၾကီးနိုင္တဲ့ စာဖိုမွဴး ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို ့ျခံထဲက လူ ၂၀ /၃၀
စာ ကို သူနိုင္နိုင္နင္းနင္း ခ်က္ျပဳတ္ေပးနိုင္သူဆိုေတာ့ က်ေနာ္ တို ့ရဲ ့မရွိမျဖစ္ထမင္းအိုး
ၾကီးေပါ့..။ အင္မတန္ရိုးသာျပီး မပာုတ္မခံ စိတ္ရွိသူပါ ..တခါတေလ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္
အေတြးအေခၚေလး ရွိတာကလြဲလို ့ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသူေပါ့ ။ တခါ က သူကို ျခံအျပင္ တဖက္လမ္းဆီက ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက အန္တီဓါတ္ပံုပါတဲ့တီရွပ္ ကို လမ္းထိပ္ လဖက္ရည္ဆိုင္ အထြက္မွာ ၀ိုင္းခ်ဳပ္ျပီး သူအက်ၤ ီ ကို ဆြဲခ်ြတ္ တာ ခံရေတာ့
သူအရမ္းေပါက္ကြဲ ျပီး ေဒါသေတြထြက္ လာလိုက္တာ မနည္း ေျပာယူရတဲ့အထိပါပဲ..။
အခုေခတ္နဲ ့ေတာ့ အရမ္းကို ကြာျခားေနျပီေပါ့ …။ ခုေတာ့ (Facebookေပၚမွာျမင္ေတြ ေနရတာ ) ဘယ္ေနရာ ၾကည္ၾ့ကည္ အန္တီ ဓါတ္ပံုေတြ တီရွပ္ေတြ NLD အလံေတြ ၊
ပင္နီတိုက္ပံု ကခ်င္ပုဆိုး ယဥ္ဖံုးနဲ ့ခ်ိတ္ထမိန္ေတြ အ်ားၾကီးေတြ ေနရတာပါပဲ ..။ က်ေနာ္တို ့၉၅ /၉၆ ကာလက အရမ္းတက္ၾကြတဲ့ အဖြဲ ့၀င္ေတြ လူငယ္ ေတြပာာ ကိုယ္
အ၀တ္အစားကို ကိုယ္ အိတ္ထဲထည့္ ရံုးေရာက္မွ အန္တီျခံထဲေရာက္မွ ပင္နီတိုက္ပံု ကခ်င္ပုဆိုး ယဥ္ဖံုးနဲ ့ခ်ိတ္ထမိန္ေတြ ကိုလဲလွယ္ ၀တ္ၾကရတာပါ ။ ေသြးေၾကာင္ၾက
တာ မပာုတ္ေပမဲ့ လမ္းမွာ က်ေရာက္လာနိုင္တဲ့ ျပသနာေတြ ကိုေရွာင္းရွား ၾကရတာေပါ့
အန္တီဓါတ္ပံုပါတဲ့ တီရွပ္ အေၾကာင္းေျပာရင္း သတိရမိတာေတြ ရွိပါေသးတယ္ ။အန္တီ ဓါတ္ပံုပါတဲ့ တီရွပ္ေတြကို အသည္းအသန္စုေစာင္းတတ္သူက ဖိုးေလးျမင္စိုးပါ
သူဆီမွာ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာင္ အထည္ ၃၀ ေလာက္ရွိမယ္ ထင္ရဲ ၊က်ေနာ္တို ့ အျပင္မွာ
မေတြဖူးတဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ ့ အန္တီပံုတီရွပ္ေတြ လည္းသူဆီမွာ ေတြရတတ္ပါတယ္ ။ သူခေရဇီ
တခုလို ေျပာရမလားပဲ..။ ေနာက္တခု က က်ေနာ္ ရဲေဘာ္မ (ပာို ၈၈ ကာလ အ.က.သ
ေက်ာင္းသားဘ၀ ကတည္းကရဲေဘာ္လို ့ေျပာရင္ရတဲ့ ) သင္းသင္းေအး(ခ)မီးမီး ပါ …။
သူက က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ရဲရဲေတာက္ ရဲေမ ေပါ့ ….။ တေန ့ လမ္းထိပ္ လဖက္ရည္ဆိုင္ ထိပ္
ကေန ျပီး စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြပာာ ေတြသမွ် သူေတြ အန္တီဓါတ္ပံုပါ တီရွပ္ ၀တ္ထားသူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ကို အက်ၤ ီေတြ ဆြဲခ်ြတ္ ၊ အန္တီဓါတ္ပံုကို ေဆးလိပ္
မီးနဲ ့ထိုးေဖာက္ ျပီးေတာ့ ညစ္ညမ္းစြာ ဆဲဆို ရန္လုပ္ၾကပါတယ္ ။ ဒါကို ျမင္ေတြရတဲ့
မီးမီး ကေဒါသ တၾကီးနဲ ့ျခံထဲ ၀င္လာျပီး အန္တီပံုပါတဲ့တီရွပ္ကို ငွား၀တ္ျပီး လမ္းထိပ္
လဘက္ရည္ဆိုင္နဲ ့ျခံထဲကို ေခါက္တုန္ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ပါေတာ့တယ္ ။ က်ေနာ္
တိုမွာ ကိုလွခင္ကို ေခ်ာရတာတမ်ိဳး မီးမီးရဲ ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကိုစိမ္ေခၚ မွဳ ့က
တမ်ိဳးနဲ ့ အေတာ္ ရင္ေမာရတဲ့ ေနေပါ့….။ ဒါေပမဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြပာာ ကိုအာရာဖတ္ ၊ ကိုလွခင္ နဲ ့ ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္ ကို လုပ္သလိုမ်ိဳး မီးမီးအကၤ် ီ ကို
ေတာ့ ဆြဲ မခ်ြတ္ၾကပါဘူး ….။ ျပသာနာက ေသးေသးေလးမွမပာုတ္တာကို ……။
ခိုင္ကိုဦး(ဆစ္ဒနီ)
၂၆ . ၃ . ၂၀၁၄
၁၉၉၆ April လကုန္ျပီး ရက္မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ္ အန္တီျခံထဲမွာ ၂၄ နာရီ ေနဖို ့ရာ
အေၾကာင္းေပၚလာပါေတာ့တယ္ …။ နအဖ စစ္အစိုးရ က အန္တီျခံ အေနာက္ဖက္ မွာ
စည္းရိဳးသဖြယ္ခတ္ထားတဲ့ သံဆူးၾကိဳးေတြကို ျဖဳတ္သိမ္း လိုက္တာက စျပီး မနက္လာ
ညေနျပန္ တဲ့ က်ေနာ္တို ့လူငယ္ တခ်ိဳကို အန္တီျခံ လံုျခံုေရးအတြက္ အင္အားျဖည့္
တင္းရေတာ့တာေပါ့ …။ သူတို ့အတြက္ ျခံစည္းရိုး သံဆူးၾကိဳးေတြ ပာာ ဘာမွျပန္ျပီး
အသံုး၀င္ေတာတာ မပာုတ္ေပမဲ့ အန္တီ နဲ ့တကြ က်ေနာ္ တို ့အတြက္ စိတ္အေႏွာက္
ယွက္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္တခု ေပါ့ ။ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ လူငယ္ ၁၅ ေယာက္ေလာက္ က
အန္တီျခံ လံုျခံဳေရးအတြက္ ေန ဖက္တင္မက ညဖက္ပါ တာ၀န္ယူရပါေတာ့တယ္ ။
က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ျပန္ေရတြက္ ရရင္ ..ကိုခင္ေက်ာ္ ၊ ကိုမွိဳင္း ၊ ကိုခ်စ္လြင္ ၊
ကိုစိုးနိုင္ ၊ ကိုသိန္းထိုက္ေအာင္ ၊ ကိုေအးလြင္ ၊ ကိုလွမ်ိဳးသြင္ (အာရာဖတ္) ၊ ကိုလွခင္ (ေထာင္ထဲတြင္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ဆြဲၾကိဳးခ် ျပီး ေသဆံုး)၊ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း ၊ ကိုပန္းရည္ ၊
ကိုခင္ေမာင္၀င္း ၊ ကိုေရွြဂ်ိဳး တို ့ပါပဲ….ဦးစီးဦးေဆာင္သူက ကိုေမာ္ၾကီး ေပါ့ ..။ ဖိုးေလး
ျမင့္စိုး (သမီးေအာင္ဆန္းႏွင့္ျခံထဲမွ မွတ္စာမ်ား ေရးသူ )ကေတာ့ အန္တီနဲ ့က်ေနာ္ တို ့
ရဲ ့မရွိမျဖစ္ စာဖိုမွဴးၾကီးေပါ့ …။ ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္တို ့တေတြ ၃ေယာက္ တဖြဲ ့နဲ ့ ၃ နာရီ
စီ ညကင္းေစာင့္ ၾက ရပါတယ္ ။ အဲသည္မွာ မွ သိလိုက္ရတာက အန္တီ ပာာ မိုးရြာ
ရြာ ေနပူပူ သူအန္တီ ေနတဲ့ ေနာက္အိမ္ ကို ည ေနတိုင္းသြားျပီး စကားစမည္ ေျပာ
တတ္တာပါပဲ ။ ညေနတိုင္း အနည္းဆံုး နာရီ၀က္ေလာက္ေတာ့ အိုမင္းမစြမ္းေတာ့တဲ့
သူမ အန္တီကို အေဖာ္ျပဳ ျပီး စကားစမည္ ေျပာ ေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အဲသည္မွာ ရီ (ရယ္)
စရာေလး တခု ျဖတ္ေျပာပါဦးမယ္ ။ အဲဒါက ကိုဖိုးတိုး အေၾကာင္းပါ …။ သူက က်ေနာ္ တို ့အထဲမွာ အသက္အၾကီးဆံုးပါ ..၊ အန္တီနဲ ့ကြာလွ မွ ေလးငါးႏွစ္ ေလာက္ပါပဲ ။ သူ
ကအန္တီကို အေတာ္ေလး အစြန္းေရာက္ ျပီးခ်စ္ခင္ေလးစားသူပါ ။ လူတေယာက္ရဲ ့
ပံုမွန္စိတ္မ်ိဳး မပာုတ္ေပမဲ့ အန္တီနဲ ့ပါတ္သက္လာရင္ ေတာ့ ဘာလုပ္ရလုပ္ရ ဆိုသူထဲ
မွာ ပါသူ ေပါ့ …။ ညေနတိုင္း သူျပန္ကာနီးတိုင္း အန္တီကို လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခိုးကန္ေတာ့
ျပီးမွ ျပန္ေလ ့ရွိသလို အန္တီဆီကေန ကားခ လဖက္ရည္ဖိုး ေတာင္းတတ္သူ ပာာ သူ
တေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္ ။ ေနာက္ အန္တီ အေနာက္အိမ္ သြားရင္ မိုးရြာ ရင္ ထီးမိုး မိုး
မရြာရင္ ေဘး ကေန သူေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာျပီး လိုက္ပိုတတ္ ျပီး အန္တီ မျပန္မခ်င္း
အဲသည္ အေနာက္အိမ္ အနီး၀န္က်င္မွာ ေယာင္လည္လည္နဲ ့ ကင္းေစာင့္ေနတတ္သူ
ပါ ။ အန္တီျပန္ထြက္ လာရင္ အိမ္၀ထိ လိုက္ျပန္ပို ့ ၊ေပၚတီကို ေအာက္ေရာက္ရင္
အန္တီကို ကန္ေတာ့ ျပီးမွ ျပန္ေလ့ရွိပါတယ္ ။ တခါတရံ ဒါမွမပာုတ္ ကိုဖိုးတိုး ပိုက္ဆံ
မေတာင္းတာ ၾကာရင္ အန္တီက သတိတရနဲ ့ လမ္းစာရိတ္ေရာ ရွိရဲ ့လား …ပိုက္ဆံ
ေရာ ရွိရဲ ့လား သားဖိုးတိုးေလး ဆိုျပီး ေမးေလ့ ရွိပါတယ္ ။ အန္တီကို အရမ္းခ်စ္တဲ့
အေၾကာင္းအရာ ထဲမွာ ဒီတခုလဲ ပါပါတယ္ ။ ဘယ္သူကိုျဖစ္ျဖစ္ ( ့လူငယ္
ေတြ တနည္းေျပာရရင္ အသက္ ၂၀ မေက်ာ္ေသးတဲ့ က်ေနာ္တို ့တေတြ ကို)
သားခိုင္ကိုေလး….သားဖိုးတိုးေလး ….သားဖိုးခြားေလး စသည္ျဖင့္ေခၚေလ့ ရွိတာပါပဲ။
ကိုဖိုးတိုး ကေတာ့ ၄၀ ေက်ာ္ ခ်ာတိတ္ေလးေပါ့ ။ က်ေနာ္ တို ့မွာ ကိုဖိုးတိုးနဲ ့ပါတ္သက္
ျပီး စိတ္ညစ္ရတာေလးတခုက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုဖိုးတိုး က အန္တီကို တိုင္တတ္တဲ့ အ
က်င့္ေၾကာင့္ပါ ပဲ ။ အန္တီကို အေနာက္အိမ္ အပို ့အၾကိဳ လုပ္ရင္း ဘာေတြ မပာုတ္တာ
တိုင္းဦးမလဲ ဆိုတာကို အျမဲ သတိထားေနရပါတယ္ ။ အန္တီက ကိုဖိုးတိုးအေၾကာင္းသိ
သူမို ့ခြင္လွြတ္ နားလည္တတ္ေပမဲ့ က်ေနာ္ တို ့ကက်ေတာ့ ကိုေခါင္းေဆာင္ကို အေသး
အဖြဲ ေလးေတြက စျပီး စိတ္အေနွာက္အယွက္ မျဖစ္ေစခ်င္လို ့ပါ ။ သူကေတာ့ စိတ္မူ
မွန္သူမပာုတ္ေလေတာ့ ဘယ္သူေတြက ဘယ္လို …စတဲ့ အေသးအဖြဲ ကအစ အန္တီ
ကိုတိုင္တတ္သူပါ ။ တခါတေလ က်ျပန္ေတာ့ က်ေနာ္တို ့လူငယ္ေတြထက္ သူက အ
သံုး၀င္တတ္ပါတယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ ဗပာန္းက ငါးထပ္ၾကီး ေက်ာင္းမွာ ထင္ပါတယ္ ။
ကထိန္လား ၀ါဆို လားေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး ။ အလွဴ ပြဲမွာ ေထာက္လွမ္းေရးက
ေရာေယာင္ျပီး ဓါတ္ပံု ၀င္ရိုက္ေတာ့ ကိုဖိုးတိုးရယ္ ခ်က္ခ်င္းေျပးျပီး အဲသည္ေထာက္
လွမ္းေရးကိုေမာင္းထုတ္ ေတာ့တာပါပဲ ။ ေထာက္လွမ္းေရး ကလဲ သူအေျခအေနကို
သိေနေလေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚကေန ဆင္းသြား ရရွာတယ္
။ အန္တီက စားေနေသာက္ေန ခိုက္ ဓါတ္ပံုရိုက္တာကို မၾကိဳက္ဖူးဆိုတာကို သူသိေန
တာကို ….။ ကိုဖိုးတိုး က အဲသည္လို အားကိုးရသူပါ …။
အန္တီ အိမ္မွာ က်ေနာ္တို ့ တေတြ ညအိပ္ကင္းေစာင္ ့ရတာ ၁၅ ရက္ တလ ေလာက္
ၾကာပါတယ္ ၊ NLD ကဗိသုကာ ဦးေက်ာ္မင္း နဲ ့အဖြဲ ့ အေနာက္ဖက္ျခံစည္းရိုးကာ လို
မျပီးမခ်င္းေပါ့ ။ ညဖက္ အလွည္က် ကင္းေစာင့္ မနက္ က်ေတာ့ ျခံထဲ ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြ
ကို၀ိုင္းကူၾကရတယ္ ။ မနက္ ၉ နာရီေလာက္ဆိုရင္ ဖိုးေလးျမင္စိုး ရယ္ က်ေနာ္ရယ္ ကိုခင္ေမာင္ထြန္း က ဆန္နီပစ္ကပ္ ဓ/ ၃၀၀၆ ကိုေမာင္းျပီး လွည္တန္းေစ်းကို
ေစ်း၀ယ္ထြက္ ၾက ရပါတယ္ ။ အန္တီ အတြက္ ပန္ဖို ့ပန္းက အစ ျခံထဲေနသူေတြရဲ ့စား
ေသာက္ေရး အတြက္ပါ အ၀ယ္ထြက္ ၾကရတာပါ ။ ကိုလွခင္ ကေတာ့ ဖိုးေလးျမင္စိုး ရဲ ့
လက္ေထာက္စားဖိုမွဴးေပါ့ ။ကိုလွခင္က ေရွြျပည္သာ NLD ပါ ..။ သူက ဘုရားဆြမ္း
ေလာင္းအသင္းေတြမွာ အိုးၾကီးနိုင္တဲ့ စာဖိုမွဴး ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို ့ျခံထဲက လူ ၂၀ /၃၀
စာ ကို သူနိုင္နိုင္နင္းနင္း ခ်က္ျပဳတ္ေပးနိုင္သူဆိုေတာ့ က်ေနာ္ တို ့ရဲ ့မရွိမျဖစ္ထမင္းအိုး
ၾကီးေပါ့..။ အင္မတန္ရိုးသာျပီး မပာုတ္မခံ စိတ္ရွိသူပါ ..တခါတေလ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္
အေတြးအေခၚေလး ရွိတာကလြဲလို ့ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းသူေပါ့ ။ တခါ က သူကို ျခံအျပင္ တဖက္လမ္းဆီက ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက အန္တီဓါတ္ပံုပါတဲ့တီရွပ္ ကို လမ္းထိပ္ လဖက္ရည္ဆိုင္ အထြက္မွာ ၀ိုင္းခ်ဳပ္ျပီး သူအက်ၤ ီ ကို ဆြဲခ်ြတ္ တာ ခံရေတာ့
သူအရမ္းေပါက္ကြဲ ျပီး ေဒါသေတြထြက္ လာလိုက္တာ မနည္း ေျပာယူရတဲ့အထိပါပဲ..။
အခုေခတ္နဲ ့ေတာ့ အရမ္းကို ကြာျခားေနျပီေပါ့ …။ ခုေတာ့ (Facebookေပၚမွာျမင္ေတြ ေနရတာ ) ဘယ္ေနရာ ၾကည္ၾ့ကည္ အန္တီ ဓါတ္ပံုေတြ တီရွပ္ေတြ NLD အလံေတြ ၊
ပင္နီတိုက္ပံု ကခ်င္ပုဆိုး ယဥ္ဖံုးနဲ ့ခ်ိတ္ထမိန္ေတြ အ်ားၾကီးေတြ ေနရတာပါပဲ ..။ က်ေနာ္တို ့၉၅ /၉၆ ကာလက အရမ္းတက္ၾကြတဲ့ အဖြဲ ့၀င္ေတြ လူငယ္ ေတြပာာ ကိုယ္
အ၀တ္အစားကို ကိုယ္ အိတ္ထဲထည့္ ရံုးေရာက္မွ အန္တီျခံထဲေရာက္မွ ပင္နီတိုက္ပံု ကခ်င္ပုဆိုး ယဥ္ဖံုးနဲ ့ခ်ိတ္ထမိန္ေတြ ကိုလဲလွယ္ ၀တ္ၾကရတာပါ ။ ေသြးေၾကာင္ၾက
တာ မပာုတ္ေပမဲ့ လမ္းမွာ က်ေရာက္လာနိုင္တဲ့ ျပသနာေတြ ကိုေရွာင္းရွား ၾကရတာေပါ့
အန္တီဓါတ္ပံုပါတဲ့ တီရွပ္ အေၾကာင္းေျပာရင္း သတိရမိတာေတြ ရွိပါေသးတယ္ ။အန္တီ ဓါတ္ပံုပါတဲ့ တီရွပ္ေတြကို အသည္းအသန္စုေစာင္းတတ္သူက ဖိုးေလးျမင္စိုးပါ
သူဆီမွာ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာင္ အထည္ ၃၀ ေလာက္ရွိမယ္ ထင္ရဲ ၊က်ေနာ္တို ့ အျပင္မွာ
မေတြဖူးတဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ ့ အန္တီပံုတီရွပ္ေတြ လည္းသူဆီမွာ ေတြရတတ္ပါတယ္ ။ သူခေရဇီ
တခုလို ေျပာရမလားပဲ..။ ေနာက္တခု က က်ေနာ္ ရဲေဘာ္မ (ပာို ၈၈ ကာလ အ.က.သ
ေက်ာင္းသားဘ၀ ကတည္းကရဲေဘာ္လို ့ေျပာရင္ရတဲ့ ) သင္းသင္းေအး(ခ)မီးမီး ပါ …။
သူက က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ရဲရဲေတာက္ ရဲေမ ေပါ့ ….။ တေန ့ လမ္းထိပ္ လဖက္ရည္ဆိုင္ ထိပ္
ကေန ျပီး စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြပာာ ေတြသမွ် သူေတြ အန္တီဓါတ္ပံုပါ တီရွပ္ ၀တ္ထားသူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ကို အက်ၤ ီေတြ ဆြဲခ်ြတ္ ၊ အန္တီဓါတ္ပံုကို ေဆးလိပ္
မီးနဲ ့ထိုးေဖာက္ ျပီးေတာ့ ညစ္ညမ္းစြာ ဆဲဆို ရန္လုပ္ၾကပါတယ္ ။ ဒါကို ျမင္ေတြရတဲ့
မီးမီး ကေဒါသ တၾကီးနဲ ့ျခံထဲ ၀င္လာျပီး အန္တီပံုပါတဲ့တီရွပ္ကို ငွား၀တ္ျပီး လမ္းထိပ္
လဘက္ရည္ဆိုင္နဲ ့ျခံထဲကို ေခါက္တုန္ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ပါေတာ့တယ္ ။ က်ေနာ္
တိုမွာ ကိုလွခင္ကို ေခ်ာရတာတမ်ိဳး မီးမီးရဲ ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကိုစိမ္ေခၚ မွဳ ့က
တမ်ိဳးနဲ ့ အေတာ္ ရင္ေမာရတဲ့ ေနေပါ့….။ ဒါေပမဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြပာာ ကိုအာရာဖတ္ ၊ ကိုလွခင္ နဲ ့ ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္ ကို လုပ္သလိုမ်ိဳး မီးမီးအကၤ် ီ ကို
ေတာ့ ဆြဲ မခ်ြတ္ၾကပါဘူး ….။ ျပသာနာက ေသးေသးေလးမွမပာုတ္တာကို ……။
ခိုင္ကိုဦး(ဆစ္ဒနီ)
၂၆ . ၃ . ၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment