N.L.D အမွတ္တရမ်ား (၁၂)
ဦးသိန္ထြန္းေထာင္က ထြက္လာေတာ့ ကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းေလျဖတ္ျပီး လြတ္လာတာပါ ၊ဒါေတာင္မွ မိသားစုကေတာ္ေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲ ၾကိုးစားၾကရရွာတယ္ ၊ နမိုဆို ေထာင္ထဲမွာ အသက္ပါသြားမလာပဲ ။
အဲသည္ေနာက္ ျခံေရွ ေပာာေျပာပြဲ လံုျခံဳေရး က က်ေနာ္တို ့လူငယ္ေတြအတြက္ အဓိက အလုပ္တခု ျဖစ္္လာတယ္ ၊ တိုင္းဆက္သြယ္ေရး လူငယ္ေတြ ျမိဳနယ္ေပါင္းစံု ကလူငယ္ေတြ နဲ ့စေနတနဂၤေႏြ တိုင္ ဗ်ာမ်ားၾက ရတာေပါ့ ၊ စေနဆို အန္တီ တေယာက္ ထဲ ၄ နာရီ ကေန ၅ နာရီ အထိ တပါတ္စာ အန္တီျခံေရွ ့ စာတိုက္ပံုထဲ ေရာက္လာတဲ့ ျပည္သူလူထုကေမးတဲစာေတြကို ျပန္လည္ ေျဖၾကား ေပးျပီး တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ေတာ့ အန္တီက နာရီ ၀က္ ၊ ဘဘ ဦးတင္ဦးနဲ ဘဘ ဦးၾကည္ေမာင္တိုက ဆယ္ငါးမီနစ္စီ လူထုကို စကားေျပာပါတယ္ ၊ က်ေနာ္ တို လူငယ္ ေတြထဲမွာ လံုျခံဳေရးကို ပါတီယူနီေဖာင္းေတြ၀တ္ျပီး တာ၀န္ယူၾကသလို သာမာန္အရပ္၀တ္ေတြနဲ့ လူထုၾကားထဲ ၀င္တိုးျပီး တာ၀န္ယူၾကရတာေတြလဲ ရွိပါတယ္ ။ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာတဲ့စစ္အစိုးရရဲ့ သူလ်ွိဳ ေတြက လူထုၾကားထဲကေန ပြဲ ပ်က္ေအာင္ မဖ်က္ပါဘူးလို ဘယ္သူကမွ ကံေသကံမ မေျပာနိုင္ၾကဘူး ေလ ။ မၾကာ ခဏ ဆိုသလိုပါပဲ ေပာာေျပာေနတဲ့ အန္တီကို ခရမ္းခ်ဥ္သီး ၊ၾကက္ဥ နဲ ပစ္ေပါက္မယ္ ပြဲဖ်က္မယ္ ဆိုတာေတြ ေျပာင္းဖူးရိုးနဲပစ္မယ္ ဆိုတာေတြ ၾကားရလို အထူးေစာင္ၾကပ္ ခဲံရတာေတြလဲ ရွိခဲပါတယ္ ။ တခါ က်ေတာ့ လူတေယာက္မူးမူး နဲ ့ အန္တီေပာာေျပာေနစဥ္မွာ အဓိပါယ္ မရွိတဲ့ေမးခြန္းေတြ ေအာ္ ေမးျပီး ပြဲလာဖက္တာလဲ ၾကံုခဲ့ဖူးပါတယ္ ။ ေပာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခင္ဗ်ား ေျပာေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ဘာလဲ ? ခင္ဗ်ားကေရာ ဘယ္ေလာက္ယံု ၾကည္ရလိုလဲ စတဲ ေမးခြန္းေတြနဲ ပြဲလာဖ်က္တာပါ ။ အဲသည္လူ ကို က်ေနာ္ ရယ္ ၊ ကိုလတ္ ၊ ကိုသန္းထြတ္ေရွြ ၊ ကိုခင္ေမာင္ထြန္းတိုက ၀ိုင္ ကပ္ျပီး လူထုနဲ ့ေ၀းရာကိုဆြဲထတ္ ခ်ိန္ေျခာက္ ပာိန္ေပာာက္ျပီး ေမးေတာ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက ဗိုလ္ အဆင္ရွိသူပါ ၊သူ၀န္ထမ္းကဒ္ ထုပ္ျပျပီး က်ေနာ္တိုကိုေတာင္မွ ျပန္ခ်ိန္ေျခာက္သြားပါေသးတယ္ ၊ ဒါနဲ က်ေနာ္တိုလဲ အန္တီျခံထဲမွာ လံုျခံုေရးတာ၀န္ယူထားတဲ ဗပာို ေထာက္လွမ္ေရးတာ၀န္ခံ ဗိုလ္မွဴးသူရ နဲ ့အဖြဲကို ေခၚျပီး သူတိုလူကို သူတိုလက္ထဲျပန္အပ္ရပါတယ္ ၊ က်ေနာ္တို ထဲက တေယာက္က ဆူပူမွဳ ့ျဖစ္ေအာင္လွံဳ ေဆာ္တာ ခင္ဗ်ားတိုလူေနာ္ ဆို ျပီး စကားနာ ထိုးျဖစ္ေအာင္ထိုးလိုက္ပါေသးတယ္ ။
အစ ကေတာ့ အပါတ္စဥ္ အုတ္လမ္းရံုးမွာ လူငယ္ အစည္းအေ၀းေတြကို သြားတက္ပါေသးတယ္ ။
ထိဳစဥ္က တိုင္းဆက္သြယ္ေရးလူငယ္ပဲ ရွိပါတယ္ ၊ ဗပာိုလူငယ္ တိုင္းလူငယ္ ဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး ယခင္ လူငယ္ေတြ က ေထာင္က်သူက် ထြက္သူထြက္ နဲ ့ ဆိုေတာ့ အန္တီလြတ္လာျပီးခ်ိန္မွာ ဆက္သြယ္ ေရးလူငယ္ ဆိုျပီ ဖြဲ ခဲ့ ရတာပါ ။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ဆိုရင္ ကိုခင္ေမာင္၀င္း ၊ ကိုမင္းမင္း ၊ ကိုျမင္ေငွး ၊ ကိုေငွး၀င္း ၊မပို(ယခု-ဒိန္မတ္နိုင္ငံ) စသူေတြပါ တခ်ိဳေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ ။ ေနာက္ပိုင္း က်ေတာ့ တပါတ္လာ ျခံေရွ လံုျခံဳေရး ေနာက္ တပါတ္လာ ျခံေရွ လံုျခံဳေရး နဲ ့ ဒါပဲ အပ္ေၾကာင္းထ ေနျပီး ဘာမွ ထူူးမလာေတာ့ တာေၾကာင္ ့တိုင္းရံုးအစည္းအေ၀ကို မတက္ျဖစ္ေတာ့ပါ ။ က်ေနာ္ လိုပါပဲ တိုင္းဆက္သြယ္ ေရးလူငယ္ ေတြ နဲ ့ တစတစ ေ၀းကြာလာတဲ့ ျမိဳနယ္ ေပါင္းစံု ကလူငယ္ ေတြ ပာာ အန္တီျခံ လမ္းထိပ္ မွာ ရွိတဲ ေတာပ့္ရွီး လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ စုမိရင္း လူငယ္ အုပ္စုေလးတစု ျဖစ္ လာျပီး တျဖည္ျဖည္ ၾကီးထြားလာလိုက္တာ အေယာက္ ၄၀ ေက်ာ္ ေလာက္ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္ ။ ထို အုပ္စု ကို ဦးစီးဦးေဆာင္ ျပဳ သူလို ေျပာလို ရသူကေတာ့ အန္တီ အက်ယ္ခ်ဳပ္က ေန လြတ္ လာျပီးစ ကတည္းက အန္တီ အနီကပ္ လံုျခံေရးလူငယ္ လိုလဲ ေျပာလိုရတဲ ့ က်ေနာ္တို အင္းစိန္က ၾသဇာ (ေခၚ ) ကိုေအာင္ျမင္ပါ ပဲ......။
က်ေနာ္ ေရးေနတဲ ့ N.L.D အမွတ္တရမ်ား ကို ေနာက္ Status မွာ ၅၄ အမွတ္တရမ်ားပာု အမည္ ေျပာင္းပါေတာ့မည္ ။
ခိုင္ကိုဦး (ဆစ္ဒနီ)
No comments:
Post a Comment